صراط: ماه
مبارک رمضان، فرصتی برای آشتی با ادعیه است که حقیقتاً ابزاری ویژه برای
آشتی با خداست. نجوا با خالق از زبان معصوم برکات ویژه ای دارد که جایگزینی
برای آن وجود ندارد.
به
گفته آیت الله جوادی آملی این دعائی است که وجود مبارک امام سجاد، زین
العابدین سلام الله علیه در تمام سحرهای ماه مبارک رمضان آن را می‌خواندند.
شایسته است پیروان عترت طاهرین تأسّی کنند و در سحرها بیدار باشند و این
دعای نورانی را قرائت کنند.
در این فراز از دعای ابوحمزه ثمالی، بنده به پروردگار عرضه می دارد:
اِذا
رَاَيتُ مَوْلاي ذُنوُبي فَزِعْتُ وَاِذا رَاَيتُ كَرَمَكَ طَمِعْتُ اِنْ
عَفَوْتَ فَخَيرُ راحِم وَاِنْ عَذَّبْتَ فَغَيرُ ظالِم
ای
پروردگار من! هنگامي كه گناهانم را مشاهده مي‌كنم هراسان شوم و چون
بزرگواري تو را بينم به طمع افتم خدايا اگر بگذري بهترين مهرورزي و اگر
عذاب كني ستم نكرده‌اي