صراط: اگر فراق ماه رمضان به خاطر از دست دادن برکات و الطاف الهی برای مؤمنان حکم مصیبت پیدا می‌کند، اما عیدی که پس از آن می‌آید نوری به دل مومنان می‌تاباند که شادی انجام وظیفه بندگی و کسب رضایت الهی را بر آنها بچشاند: «عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت / صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت»
امام سجاد علیه السلام در بخشی از دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه یعنی همان «دعای وداع با ماه مبارک رمضان» به این ماه بزرگ درود می‌فرستند و اینگونه می‌فرمایند:
«درود بر تو اى بزرگترین ماه خدا، و اى عید دوستان خدا. درود بر تو اى گرامی‌ترینِ زمانها که با ما مصاحب و یار و همراه بودى، و اى بهترین ماه در روزها و ساعتها. درود بر تو ای ماهى که آرزوها در آن نزدیک است و کردار شایسته در آن پراکنده است. درود بر تو ای همنشینی که چون پدید آید، احترامش بزرگ است و چون ناپدید شود فقدانش دردناک باشد!»
اینک دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه، «دعای وداع با ماه مبارک رمضان» با نوای میثم مطیعی در ادامه می‌آید: