۱۱ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۱:۵۱

چرا اسراییل از اسارت نظامیانش می‌ترسد؟

اسارت هر نیروی صهیونیستی در غزه و سرزمین فلسطین می تواند نماد و نشانه ای باشد بر تجاوز و ورود صهیونیست ها بر خاک فلسطین، خاکی که «همه» آن متعلق به فلسطین است اما ۶۰ سال است که اشغال شده و تنها با مقاومت آزاد می شود.
کد خبر : ۱۹۰۱۴۲
صراط: تازه ترین اخبار حکایت از آن دارد که هدار گولدن، نیروی نظامی رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه ناپدید شده است. به همین مناسبت برخی از رسانه ها اعلام کرده اند که این افسر صهیونیستی به اسارت نیروهای مقاومت درآمده است.

البته ناگفته نماند که رژیم صهیونیستی سعی دارد وی را سرباز اسراییلی بنامد نه افسری که در ارتش مشغول خدمت و کودک کشی در غزه بوده است.

آخرین روزهای تیرماه نیز اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه شائول آرون یک سرباز صهیونیستی به اسارت نیروهای مقاومت درآمده است. اسراییل همواره سعی می کرد تا این خبر را تکذیب کند. اما پس از اینکه این امکان مقدور نشد، اعلام کرد که این سرباز کشته شده است.

منابع خبری نزدیک به رژیم صهیونیستی اذعان دارند که تل آویو در درجه اول سعی دارد که هیچ نیرویی از ارتش به اسارت مقاومت در نیاید اما اگر این اتفاق رخ داد،‌ به هر شکل سعی می کند که وی را آزاد کند اما باز اگر موفق نشد با حمله به محل های احتمالی نگهداری وی، تلاش می کند تا او را بکشد.

اما چرا چنین اتفاقی می افتد؟ چرا رژیم صهیونیستی برای اینکه هیچ نیرویی از ارتش در دست مقاومت قرار نگیرد از این سه گزینه استفاده می کند و حتی به کشتن نیروی خود راضی می شود؟ آخرین سربازی که حماس در 25 ژوئن 2006 به اسارت گرفت، گلعاد شالیط نام داشت که رژیم صهیونیستی پس از پی گیری های همه جانبه و با آزاد کردن 1027 اسیر مقاومت، وی را در 18 اکتبر 2011 یعنی پنج سال پس از اسارت، بازگرداند.

این مسئله نشان می دهد که اسیر نشدن نیروی صهیونیستی برای مقامات این رژیم از اهمیت قابل توجه ای برخوردار است تا جایی که اگر امکان داشته باشد، حاضر هستند وی را بکشند.

حال اخباری که در روز جمعه منتشر شده نیز بار دیگر چنین سناریویی را پیش رو گذاشته است. روز گذشته ارتش صهیونیستی با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که یک عضو ارتش صبح جمعه به اسارت گرفته شده است. در این بیانیه آمده است که این نیرو در حال تحقیق برای یافتن تونل های مقاومت بود که چنین اتفاقی رخ داد.

البته اخبار منتشر شده در این باره هنوز متناقض است. برخی از منابع بر این مسئله تاکید دارند که رژیم صهیونیستی پس از جنایات مکرر و بر اساس گفته های بنیامین نتانیاهو که جنگ طولانی خواهد بود،‌ با پیش انداختن این سناریو به دنبال تشدید حملات علیه کودکان و زنان غزه است. صهیونیست ها بر این اعتقاد هستند که در اصل برای شکست دادن مقاومت باید مادارن فلسطینی را نابود کرد و کودکان را از بین برد.

در سرزمین های اشغالی همواره این فکر به ساکنان صهیونیستی تزریق می شود که هیچ بی گناهی در غزه و فلسطین وجود ندارد و همه آنها به دنبال کشتن شما هستند. متقابلا تولد هر کودک در غزه و فلسطین با شادی همراه است.

در همین حال انتشار ناپدید شدن یک نیروی ارتش صهیونیستی شادی قابل توجه ای را در میان مردم غزه و نیروهای مقاومت ایجاد کرده است. این شادی بی شک با اعتماد مضاعف به نیروهای مقاومت همراه خواهد بود. بنابراین تقویت روحیه مقاومت و مردم غزه می تواند اولین نتیجه اسارت گرفتن هر نیروی صهیونیستی باشد بخصوص که این نیرو افسر بوده باشد. به این دلیل که از اطلاعات قابل توجه ای درباره جنگ های ضد فلسطینی برخوردار است.

اما نتیجه و دست آورد بعدی به اسارت گرفت نیروی صهیونیستی این است که جنگ زمینی برای اسراییل تبدیل به کابوسی فراموش ناشدنی می شود تا در جنگ های بعدی کمتر به آن فکر شود. رژیم صهیونیستی در حال حاضر از سه محور زمینی، هوایی و دریایی به غزه حمله می کند. موضوع قابل توجه این است که حملات زمینی که نمادی از جنگی تمام عیار است زمینه های تبلیغات منفی زیادی را علیه رژیم صهیونیستی فراهم می کند. بخصوص اگر در جنگی طولانی تعداد کشته های فلسطینی بویژه کودکان و زنان افزایش پیدا کند. در حال حاضر در سراسر جهان علیه این اقدامات تل آویو تظاهرات انجام می شود. حتی خبرگزاری دویچه وله طی گزارشی نوشت که شدت تظاهرات در آلمان به قدری زیاد است که یهودی ها در این کشور دیگر احساس امنیت نمی کنند.

نتیجه دیگر به اسارت گرفتن نیروهای صهیونیستی این است که با این کار فضای ترس، ناامنی و بی اعتمادی در میان ارتش و همچنین ساکنان سرزمین های اشغالی به شدت افزایش پیدا می کند و این تفکر غالب می شود که فلسطینی ها حتی می توانند امنیت ارتش اسراییل را از بین ببرند. در حالی که ارتش در رژیم صهیونیستی مهمترین منبع امنیت ساز ساکنان است. از این منظر مقامات تل آویو در تلاش هستند که در حد امکان هیچ نیرویی از آنها به اسارت مقاومت در نیاید بخصوص که می تواند تخلیه اطلاعاتی شود و برای جنگ های بعدی کاملا مفید واقع شود. بویژه اگر نیروی مورد نظر در رده افسران باشد و از اطلاعات نظامی و امنیتی قابل توجه ای در سطح مناطق اشغالی برخوردار باشد. و مسئله دیگر اینکه اسارت هر نیروی صهیونیستی در غزه و سرزمین فلسطین می تواند نماد و نشانه ای باشد بر تجاوز و ورود صهیونیست ها بر خاک فلسطین، خاکی که «همه» آن متعلق به فلسطین است اما 60 سال است که اشغال شده و تنها با مقاومت آزاد می شود...

منبع: جوان