صراط: انبوهی از روبات های کوچک با پاهایی ریز فلزی شان مانند توده ای از توپ هاکی به این طرف و آن طرف حرکت می کنند و صحنه های جالبی را خلق می کنند، این روبات ها «کیلوبوت» نام گرفته اند و تازه ترین اختراع یکی از آزمایشگاه های دانشگاه هاروارد هستند.گروه دانشمندان سازنده «کیلوبوت»ها اعلام کرده اند که این روبات ها توانایی ارتباط با یکدیگر را داشته و می توانند از این طریق با هماهنگی جمعی اَشکال مختلف دوبُعدی را بسازند و برای نمونه با آرایش حروف مختلف الفبا کنار هم بایستند.
پیش از این دانشمندان موفق شده بودند آزمایش های مشابهی را با گروه های کوچکتری از روبات ها انجام دهند اما آنچه آزمایش اخیر را متمایز می کند تعداد بسیار زیاد کیلوبوت ها است.
بوسیله اشعه فروسُرخ (مادون قرمز) به کیلوبوت ها گفته می شود که چه کاری باید انجام دهند.
در تحقیقی که به تازگی در نشریه «ساینس» به چاپ رسید، پژوهشگران نشان می دهند که چگونه کیلوبوت ها با نظم در کنار هم به شکل های حرف انگلیسی «K»، ستاره، مربع توپُر و آچار می ایستند. پس از دریافت فرمان از طریق ارتباط فروسُرخ انبوه روبات ها بدون دریافت هیچ داده دیگری از انسان باقی عملیات را انجام می دهند.
آزمایش اخیر گامی جدید به سوی ساخت هوش مصنوعی جمعی است، اگرچه محققان اذعان کرده اند که کیلوبوت ها کماکان ظرفیت تفکرات پیچیده را ندارند.
مایکل روبنستاین، متخصص علوم رایانه از دانشگاه هاروارد، در همین باره گفت: «کیلوبوت ها روبات هایی ˈجمعیˈ هستند، بدان معنا که برای دستیابی به هدفی مشترک با یکدیگر کار می کنند. اگر تعریفتان از هوش مصنوعیِ جمعی توانایی انجام کار جمعی برای رسیدن به هدفی واحد باشد، می توانید این پروژه را هوش مصنوعی جمعی بنامید.»
کیلوبوت ها روبات هایی ساده و ارزان قیمت هستند که با قابلیت ایجاد ارتباط با دیگر کیلوبوت ها طراحی و ساخته شده اند. این روبات های کوچک با استفاده از پرتو فروسُرخ مکان دیگر کیلوبوت ها را در اطراف خود تشخیص می دهند. نیروی پیشرانه کیلوبوت ها از موتورهای لرزشی تأمین می شود که با کمک آنها بر روی سه پای ریز خود روی سطوح صاف جابجا می شوند.
قطر هر کیلوبوت 2.1 اینچ بوده و ارتفاع آن 2 اینچ است. هزینه مواد مصرفی در ساخت هر کیلوبوت تنها 14 دلار بوده است.
به گفته روبنستاین پژوهش فوق روزی را نوید می دهد که انسان ها خواهند توانست روبات های بسیاری را به جای انسان یا یک روبات به عنوان یک گروه واحد برای انجام عملیات به مقصد هایی مانند مریخ اعزام کنند.
واحد های جمعی در محیط های ناشناخته عملکردی بهتری خواهند داشت. برای نمونه، شکل یک مار را به خود خواهند گرفت و از روی شن های روان حرکت خواهند کرد یا این به شکل یک توپ از روی تپه سر راه خود به پایین خواهند لغزید.
روبنستاین در ادامه توضیحات خود افزود که واحد های جمعی همچنین در برابر خرابی احتمالی گزینه ای مطمئن تر هستند و در صورتی که یکی از بین 1000 روبوت خراب شد دیگرانی هستند که عملیات را پی بگیرند.
واژه «کیلوبوت» اشاره ای به «کیلوبیت» به معنای 1024 بیت اطلاعات دیجیتال است.
اما شباهت پیشوند «کیلو» به فعل «کیل» (به معنای کُشتن) در انگلیسی خیلی ها را هم نگران کرده که چه بسا بشر تولد امثال روبات هایی را به نظاره نشسته است که پیشتر در فیلم های ترمیناتور» یا «روبات های قاتل» (Killer Robots) شبیه شان را دیده بودیم.
روبنستاین اما با شوخی به این نگرانی پاسخ می دهد:به مردم می گویم که این روبات ها زیاد خطرناک نیستند و تنها روشی که ممکن است شما را بکشند این است که یکی از آنها را قورت بدهید.