صراط: حسن شمشادی، خبرنگار واحد مرکزی خبر که بیش از 4 سال در سوریه مسئولیت ارسال اخبار و گزارش را برعهده داشت، مسئولیستش به پایان رسید.
وی با تصویری که در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام منتشر کرده این خبر را اعلام کرد و نوشت: بالاخره، گاه رفتن فرا رسید، مثل امدن و رفتن از دنیاست ، بلکه سخت تر، برایم. چرا که سالهاست از دنیا و زر و زیورش بریده ام، اما از اهل بیت ، حضرت_زینب و حضرت_رقیه خاتون (علیهم السلام)، دل بریدن نتوانم.
چهل و نه ماه پیش که به سوریه امدم، در اولین زیارت، بغضِ امروز را داشتم، بغضی که هر روز و هرشب، با من بود.
اما شاکرم به درگاهش همانگونه که شاکر بودم و از ذات اقدسش میخواهم که نعمت_بزرگِ شکر کردن، همواره رفیق راه و همراه و بر قلب و زبانم باشد.
پ ن یک: عزیزی فرمود: ماموریت و مسولیت، درست مثل امدن به دنیا و رفتن از ان است، که همین است و جز این نیست، و برای هر کس تنها نامه_اعمالش می ماند و عملکردش که سخت امیدوارم، که رو سفید بوده باشم.
پ ن دو: بینی و بین الله، هر انچه دیدید و شنیدید، در این مدت، بضاعت من بود و همه تلاشم، و نقصانِ احتمالی، تنها به علت فراهم نبودن شرایط و امکانات و گاه برخی ناهماهنگی ها بود و بس، که بابت ان صمیمانه، عذرخواهم.
پ ن سه: بواسطه حضورِ چهارساله ام در بحران و جنگ سوریه، با همه سختی و ناملایمات ان، که بیش از سه سالش دور از خانواده گذشت، منتی بر کسی ندارم، اما تا دلتان بخواهد به شهدای_مظلوم_ مدافع_حرم و خانواده هاشان ، بدهکارم.
پ ن چهار: خدایی که ناظر و سمیع و بصیر، است، شاهد است که هیچ مرتبه ای نشد که به زیارت و پابوس حرم دو بانوی مکرم در دمشق مشرف شوم، مگر اینکه همه هموطنانم، همه مسلمانان و شیعیان و بویژه دوستان و همراهانم را دعا کنم، و اینک مثل همیشه و بیشتر از قبل، محتاجم به دعای تک تک شما عزیزانم .
پ ن پنج: بزرگواری گفت : هرگز در زیارت آخر، از اهلبیت و حرم هاشان خداحافظی نکن ، که چنین کردم ، که باز بطلبد، دختر_سه_ساله امام_حسین (ع) برای زیارت بارگاهش و حرم عمه جانشان، زینب کبری ( س ).
زیاده عرضی نیست جز طلب_حلالیت و بخشش از همه شما ارجمندان.
به بزرگواریتان حلالم کنید، که بسیار سنگین بارم و قد خمیده.
یا علی مدد.
غروب دلگیر دوشنبه بیست و چهارم فروردین نود و چهار
اینجا سوریه سوریا دمشق شام
و
الشام الشام الشام
منبع: رویکرد
وی با تصویری که در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام منتشر کرده این خبر را اعلام کرد و نوشت: بالاخره، گاه رفتن فرا رسید، مثل امدن و رفتن از دنیاست ، بلکه سخت تر، برایم. چرا که سالهاست از دنیا و زر و زیورش بریده ام، اما از اهل بیت ، حضرت_زینب و حضرت_رقیه خاتون (علیهم السلام)، دل بریدن نتوانم.
چهل و نه ماه پیش که به سوریه امدم، در اولین زیارت، بغضِ امروز را داشتم، بغضی که هر روز و هرشب، با من بود.
اما شاکرم به درگاهش همانگونه که شاکر بودم و از ذات اقدسش میخواهم که نعمت_بزرگِ شکر کردن، همواره رفیق راه و همراه و بر قلب و زبانم باشد.
پ ن یک: عزیزی فرمود: ماموریت و مسولیت، درست مثل امدن به دنیا و رفتن از ان است، که همین است و جز این نیست، و برای هر کس تنها نامه_اعمالش می ماند و عملکردش که سخت امیدوارم، که رو سفید بوده باشم.
پ ن دو: بینی و بین الله، هر انچه دیدید و شنیدید، در این مدت، بضاعت من بود و همه تلاشم، و نقصانِ احتمالی، تنها به علت فراهم نبودن شرایط و امکانات و گاه برخی ناهماهنگی ها بود و بس، که بابت ان صمیمانه، عذرخواهم.
پ ن سه: بواسطه حضورِ چهارساله ام در بحران و جنگ سوریه، با همه سختی و ناملایمات ان، که بیش از سه سالش دور از خانواده گذشت، منتی بر کسی ندارم، اما تا دلتان بخواهد به شهدای_مظلوم_ مدافع_حرم و خانواده هاشان ، بدهکارم.
پ ن چهار: خدایی که ناظر و سمیع و بصیر، است، شاهد است که هیچ مرتبه ای نشد که به زیارت و پابوس حرم دو بانوی مکرم در دمشق مشرف شوم، مگر اینکه همه هموطنانم، همه مسلمانان و شیعیان و بویژه دوستان و همراهانم را دعا کنم، و اینک مثل همیشه و بیشتر از قبل، محتاجم به دعای تک تک شما عزیزانم .
پ ن پنج: بزرگواری گفت : هرگز در زیارت آخر، از اهلبیت و حرم هاشان خداحافظی نکن ، که چنین کردم ، که باز بطلبد، دختر_سه_ساله امام_حسین (ع) برای زیارت بارگاهش و حرم عمه جانشان، زینب کبری ( س ).
زیاده عرضی نیست جز طلب_حلالیت و بخشش از همه شما ارجمندان.
به بزرگواریتان حلالم کنید، که بسیار سنگین بارم و قد خمیده.
یا علی مدد.
غروب دلگیر دوشنبه بیست و چهارم فروردین نود و چهار
اینجا سوریه سوریا دمشق شام
و
الشام الشام الشام
منبع: رویکرد