۰۹ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۰:۴۸
توهمات تکراری اوباما:

توان نظامی اسراییل بسیار بیش از ایران است/ نمی‌توان ارتش آمریکا را با ایران مقایسه کرد

اوباما گفت: بودجه سالانه دفاعی ایران حدود 15 میلیارد دلار است. با این حال کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در مجموع بودجه ای 8 برابر این دارند.
کد خبر : ۲۵۶۲۲۵
صراط: باراک اوباما رییس جمهور آمریکا با سردبیر سایت یهودی اینترنتی فوروارد درباره توافق هسته ای ایران گفتگو کرد.

جین آیزنر خبرنگار فوروارد گفت من در رابطه با توافق هسته ای ایران دو سوال دارم که من و جامعه یهودیان می خواهیم بدانیم. سوال اول درباره این نگرانی است که ایران از پولی که پس از برداشته شدن تحریمها به دست می آورد برای تامین مالی اقدامات خود در منطقه به ویژه علیه اسرائیل استفاده خواهد کرد. چاک شومر سناتور نیویورک در اظهارات خود علیه این توافقنامه گفت محدودیتهایی باید درباره نحوه استفاد ایران از این پولها تعیین می شد. سوال من این است شما چه تضمینهایی به اسرائیل و حامیانش می دهید که این منابع آنها را بیشتر به خطر نخواهد انداخت؟ سوال دیگر اینکه این منابع باعث رقابت تسلیحات متعارف در منطقه نخواهد شد؟

باراک اوباما گفت فکر می کنم مهم است که قبول کنیم علت اینکه ایران پای میز مذاکرات آمد تا قول دهد دنبال سلاح اتمی نرود این بود که تحریمهای بی سابقه ای را علیه ایران وضع کردیم. تحریمهای کنگره سالها بود که وجود داشت اما نتوانسته بود رفتار ایران را تغییر دهد. چیزی که موثر بود این بود، وقتی که رئیس جمهور شدم، توانستیم کشورها را در حمایت چند جانبه و قابل توجه از تحریمها و اجرای جدی آنها بسیج کنیم. در نتیجه اقتصاد ایران به شدت تحت فشار قرار گرفت و آسیب دید. به علاوه کاهش شدید بهای نفت تاثیر تحریمها را بر اقتصاد ایران تشدید کرد. بنابراین آنها می خواستند بخشی از پولشان را در چارچوب این توافقنامه به دست آورند. این در وهله اول انگیزه ای برای آنها بود تا با جامعه جهانی مذاکره کنند. برآورد می شود آنها حدود پنجاه میلیارد دلار به دست آورند. اما همانطور که بارها هم گفته ایم، بیشتر این دلارها را قرار است برای بهبود اوضاع اقتصاد کشورشان و سرپا کردن دوباره آن استفاده کنند. در ایران اعتراضات و راهپیماییهایی اتفاق می افتد که خیلی درباره آنها در آمریکا گزارش نمی شود، این اعتراضات برای این است که معلمان در ایران حقوق دریافت نمی کنند و نظام حداقل مستمری عمل نمی شود. بنابراین پیش بینی ما این است، و این پیش بینی بر اساس تحلیلهای دقیق وزارت خزانه داری و جک لو وزیر خزانه داری است، که آنها بیشتر این پول را برای اقتصاد خرج خواهند کرد. اکنون که تحریمها برداشته می شود، باعث می شود اقتصاد آنها بهبود پیدا کند. معنای آن این است با بهبود اقتصاد ایران آنها منابع بیشتری خواهند داشت و برخی از این منابع بدون شک برای افزایش ظرفیت نظامی ایران استفاده خواهد شد. اما همانطور که بارها اشاره کرده ام، بودجه نظامی سالیانه ایران حدود پانزده میلیارد دلار است. کشورهای خلیج (فارس) در مجموع حدود هشت برابر ایران بودجه نظامی دارند. ظرفیت متعارف نظامی اسرائیل بسیار فراتر از هر گونه ظرفیت ایران است و شما نمی توانید اصلا ارتش آمریکا را با ایران مقایسه کنید. بنابراین هدف این توافقنامه این است که اطمینان حاصل کنیم مسئله ای که به طور جدی معادلات را تغییر می دهد یعنی تسلیحات هسته ای از روی میز حذف می شود. ما اکنون با قدرتی منطقه ای طرف هستیم (ایران) که در حملات و تجاوزات غیرمتقارن و غیرمتعارف و نیابتی خوب است و این چیزی است که ما به همراه یکدیگر می توانیم با آن مقابله کنیم و آن را متوقف کنیم. به همین علت است که من کشورهای خلیج (فارس) را به کمپ دیوید دعوت کردم تا به طور موثرتری با آنها در جلوگیری از انتقال تسلیحات و تقویت همکاری اطلاعاتی هماهنگی انجام دهیم و از آنها در هماهنگ کردن سیستمهای دفاع موشکهای بالستیک حمایت کنیم. به محض اینکه این بحث پایان یابد،‌ فکر کنم خواهیم توانست روی گفتگوهایمان با اسرائیلیها تمرکز کنیم که درباره این است که چگونه می توانیم کارهای بیشتری برای تقویت همکارهای بی سابقه نظامی و اطلاعاتیمان با آنها انجام دهیم و اینکه ببینیم آیا توانمندیهای بیشتری وجود دارد که اسرائیل برای جلوگیری از دستیابی برای مثال حزب الله به موشکها از آن بهره بگیرد. البته حدس می زنم نکته اصلی این است جایی که ایران در فعالیتهای بی ثبات کننده اش موفق بوده، به خاطر داشتن پول فراوان نبوده است. به این علت بوده است که آنها به طور موثری از گروههای تحت فرمان خود بهره گرفته اند، به این علت بوده است که آنها در جاهایی مثل لبنان دهه هاست سرمایه گذاری کرده اند و جای پای خود را در آنجا محکم کرده اند. علت اینکه ما نتوانسته ایم عملکرد خوبی در توقف آن داشته باشیم، این نیست که آنها از ما بیشتر پول خرج می کنند. علت این است که ما آن طور که باید هماهنگ عمل نکرده ایم، و اطلاعات کافی و خوب جمع آوری نکرده ایم و در مقابله با آن سازمان یافته نبوده ایم.