صراط: باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: سحر قریشی بازیگر سینما و تلویزیون در پاسخ به این سوال که انتخاب نقش تا چه حد در زندگی هنری‌اش برای او مهم است، به خاطر ورود 6 ساله به این عرصه در کارهایی که تا به حال در آنها نقش‌آفرینی کردم، ناپختگی داشتم. یک دختر 6 ساله سینما آنقدر تجربه ندارد تا قدرت انتخاب داشته باشد. یعنی تا حدودی انتخاب می‌شدم؛ اما به خاطر عشقی که به هنر سینما و بازیگری داشتم کار می‌کردم.
وی افزود: حدود 3-2 سال اخیر تمایل دارم نقش‌هایی را بازی کنم که جای کار داشته و تکرار نشده باشد؛ اما باید توجه داشت پشت هر فیلم خوب نویسنده حرفه‌ای وجود دارد که متاسفانه نویسنده‌هایی داریم که زحمت به خود نمی‌دهند و فقط قصه‌های قدیم را تغییر می‌دهند. این موضوع روی کیفیت کار تک تک اعضای گروه فیلمسازی تاثیر می‌گذارد.
وی ادامه داد: جدیداً فیلمنامه‌ای خواندم که متاسفانه از روی سریال‌های ترکیه‌ای کپی شده بود. انگار برخی نویسنده‌ها هیچ انگیزه‌ای به عنوان نویسنده ندارند. پس با نبود فیلمنامه خوب نقش قابل تأمل به بازیگر پیشنهاد نخواهد شد، امیدوارم امسال بعد از فیلم «آبنبات چوبی» که جزو بهترین نقش‌هایی بود که بازی می‌کردم و برای به دست‌اوردنش جنگیدم اتفاقات بهتری برای من بیفتد.
قریشی در مورد راحتی رابطه حرفه‌ای عوامل در فیلم «آبنبات چوبی» اظهار داشت: در گروهی فعالیت می‌کردم که کاملاً حرفه‌ای با عوامل برخورد می‌کردند و محیطی با آرامش کامل را به وجود آوردند.
وی افزود: همه چیز نقشم سرجای خودش قرار داشت و به خوبی پیش رفت. فقط تاحدودی در خصوص نقش خودسانسوری داشتم؛ چون نمی‌خواستم در آن غلو کنم و درشت‌تر از آن چیزی که است نمایشش دهم و از طرفی تکه‌هایی از نقشم در ته سکانس‌ها و پلان‌ها کوتاه شده بود که احساس کردم از شیرینی آن کم شده چون زهر قصه را از «نگین» می‌گیرد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا برای رسیدن به نقشش دنبال ما به ازای بیرونی هم گشته عنوان کرد: این شخصیت از ما دور نیست و هم دوره‌های ما در این شرایط هستند. خودم نیز از نظر بی تفاوتی که چه کسی در مورد چه چیزی چه قضاوتی دارد و احساساتی بودن به شخصیت نگین نزدیک بودم. از طرفی نقش من به طور دائم دنبال طنازی برای شاد کردن رفیقش بود. در نتیجه کار من فقط پیدا کردن ادبیات، جنس نگاه و نوع بازی بود.
قریشی درباره حمایت و کمک رضا عطاران به عنوان بازیگر و فرهاد اصلانی به عنوان مشاور کارگردان اظهار داشت: رضا عطاران در نهایت حرفه‌ای‌گری کمک‌های زیادی به من کرد و اصلانی نیز در دورخوانی در خصوص پرداخت روی فیلمنامه و قصد و رسیدن به نقش از هیچ حمایتی دریغ نکرد. در نهایت با سختی فراوان و با اتود زدن‌های مختلف نقش «نگین» به من رسید که از این بابت خوشحالم.
قریشی با بیان این مطلب که به خاطر بالا بودن کیفیت نقش «نگین» در فیلم« آبنبات چوبی» انتخاب بعدی برای او سخت‌تر می‌‌شود، بیان کرد: نقش «نگین» آن چنان کیفیت داشت که بایستی در انتخاب نقش بعدی دقت بیشتری می‌کردم. چنانچه نقشی که برای فیلم منوچهر هادی یعنی «به یک کارگر ساده نیازمندیم» را انتخاب کردم که از کیفیت بالایی برخوردار است. البته امیدوارم این فیلم در جشنواره سی و پنجم فجر نمایش داده شود؛ چون حیف است که در طول سال اکران شود.
قریشی در بخش پایانی صحبت‌های خود در خصوص چگونگی همکاری در فیلم «به یک کارگر نیازمندیم» خاطرنشان کرد: نمی‌دانم که هادی در زمان نگارش فیلمنامه به من فکر می‌کرده یا نه؛ اما مانند هر کار حرفه‌ای دیگری همکاری ما شکل گرفت.
وی افزود: حدود 3-2 سال اخیر تمایل دارم نقش‌هایی را بازی کنم که جای کار داشته و تکرار نشده باشد؛ اما باید توجه داشت پشت هر فیلم خوب نویسنده حرفه‌ای وجود دارد که متاسفانه نویسنده‌هایی داریم که زحمت به خود نمی‌دهند و فقط قصه‌های قدیم را تغییر می‌دهند. این موضوع روی کیفیت کار تک تک اعضای گروه فیلمسازی تاثیر می‌گذارد.
وی ادامه داد: جدیداً فیلمنامه‌ای خواندم که متاسفانه از روی سریال‌های ترکیه‌ای کپی شده بود. انگار برخی نویسنده‌ها هیچ انگیزه‌ای به عنوان نویسنده ندارند. پس با نبود فیلمنامه خوب نقش قابل تأمل به بازیگر پیشنهاد نخواهد شد، امیدوارم امسال بعد از فیلم «آبنبات چوبی» که جزو بهترین نقش‌هایی بود که بازی می‌کردم و برای به دست‌اوردنش جنگیدم اتفاقات بهتری برای من بیفتد.
قریشی در مورد راحتی رابطه حرفه‌ای عوامل در فیلم «آبنبات چوبی» اظهار داشت: در گروهی فعالیت می‌کردم که کاملاً حرفه‌ای با عوامل برخورد می‌کردند و محیطی با آرامش کامل را به وجود آوردند.
وی افزود: همه چیز نقشم سرجای خودش قرار داشت و به خوبی پیش رفت. فقط تاحدودی در خصوص نقش خودسانسوری داشتم؛ چون نمی‌خواستم در آن غلو کنم و درشت‌تر از آن چیزی که است نمایشش دهم و از طرفی تکه‌هایی از نقشم در ته سکانس‌ها و پلان‌ها کوتاه شده بود که احساس کردم از شیرینی آن کم شده چون زهر قصه را از «نگین» می‌گیرد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا برای رسیدن به نقشش دنبال ما به ازای بیرونی هم گشته عنوان کرد: این شخصیت از ما دور نیست و هم دوره‌های ما در این شرایط هستند. خودم نیز از نظر بی تفاوتی که چه کسی در مورد چه چیزی چه قضاوتی دارد و احساساتی بودن به شخصیت نگین نزدیک بودم. از طرفی نقش من به طور دائم دنبال طنازی برای شاد کردن رفیقش بود. در نتیجه کار من فقط پیدا کردن ادبیات، جنس نگاه و نوع بازی بود.
قریشی درباره حمایت و کمک رضا عطاران به عنوان بازیگر و فرهاد اصلانی به عنوان مشاور کارگردان اظهار داشت: رضا عطاران در نهایت حرفه‌ای‌گری کمک‌های زیادی به من کرد و اصلانی نیز در دورخوانی در خصوص پرداخت روی فیلمنامه و قصد و رسیدن به نقش از هیچ حمایتی دریغ نکرد. در نهایت با سختی فراوان و با اتود زدن‌های مختلف نقش «نگین» به من رسید که از این بابت خوشحالم.
قریشی با بیان این مطلب که به خاطر بالا بودن کیفیت نقش «نگین» در فیلم« آبنبات چوبی» انتخاب بعدی برای او سخت‌تر می‌‌شود، بیان کرد: نقش «نگین» آن چنان کیفیت داشت که بایستی در انتخاب نقش بعدی دقت بیشتری می‌کردم. چنانچه نقشی که برای فیلم منوچهر هادی یعنی «به یک کارگر ساده نیازمندیم» را انتخاب کردم که از کیفیت بالایی برخوردار است. البته امیدوارم این فیلم در جشنواره سی و پنجم فجر نمایش داده شود؛ چون حیف است که در طول سال اکران شود.
قریشی در بخش پایانی صحبت‌های خود در خصوص چگونگی همکاری در فیلم «به یک کارگر نیازمندیم» خاطرنشان کرد: نمی‌دانم که هادی در زمان نگارش فیلمنامه به من فکر می‌کرده یا نه؛ اما مانند هر کار حرفه‌ای دیگری همکاری ما شکل گرفت.