صراط: جلال برزگر در ادامه مطلب خود در «امید هسته‌ای» نوشته است: از دیگر ابعاد
مهم و ویژگی‌های این سفر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: بهره‌برداری از
فضای جدید پسابرجام برای پیگیری سرمایه‌گذاری، انتقال فن‌آوری، تولید و
صادرات مشترک، امضای موافقتنامه‌های بانکی به ارزش ۸ میلیارد یورو و
اثرگذاری و سرعت‌بخشی به روابط ایران با دیگر کشورهای حوزه شرق چون ژاپن و
چین.
به گزارش ایسنا، اما این‌ها همه ویژگی‌ها، پیام و کارکرد سفر خانم پارک به ایران نیست؛ هرچند ابعاد تجاری و اقتصادی سفر بسیار برجسته است، اما در متن این دیدار نکته‌ای مهم وجود دارد و آن اینکه اقتصاد مقاومتی مدنظر ایران در دوره پسابرجام بیش از آن‌که نظر به الگوهایی چون کره شمالی داشته باشد، نظر به نمونه‌ای چون کره جنوبی دارد؛ اقتصادی درون‌ریز و برون‌نگر که از بالاترین سطح و حد روابط تجاری با دنیا برخوردار است.
کره جنوبی، همچون ژاپن و چین، از بزرگترین مصرف‌کنندگان نفت در آسیا و جهان است. این سفر علاوه بر برقراری دوباره مبادلات نفتی دو کشور، سهم بسزایی برای شیفت و هماهنگ‌شدن فعالیت شرکت‌های ایرانی با شرکت‌های کره‌ای - که از بالاترین مراودات بین‌المللی برخوردارند - دارد.
بارها از قول مسئولان شنیده‌ایم که اقتصاد مقاومتی، اقتصاد ریاضتی نیست، بلکه اقتصاد مردم‌محور و تولیدگرا و در تعامل سازنده با دیگر کشورهاست. سفر خانم پارک به ایران را در همین راستا می‌توان ارزیابی کرد و آن را بخشی از اقدام و عمل در مسیر اقتصاد مقاومتی دید. میزبانی از رئیس‌جمهور کره جنوبی مؤید این مهم است که ایران در دوره پسابرجام با دست باز شرکای تجاری خود را انتخاب و به تعامل با آنها می‌پردازد و دیگر این‌گونه نیست که جز چین و روسیه و ونزوئلا و چند کشور دیگر، الگو و نمونه دیگری برای تعامل و انتقال تجربیات در دسترس نباشد.
کره به لحاظ آسیایی بودن و ویژگی‌های خاص یک نمونه قابل تأمل برای گسترش روابط است؛ روابطی که پیش از این اغلب یک‌سویه و به نفع شرکت‌های کره‌ای بوده، اما حالا در فضای پسابرجام فرصت تعامل نزدیک‌تر، سرمایه‌گذاری مشترک و همکاری‌های تازه نیز فراهم آمده است.
به لحاظ سیاسی نیز کره جنوبی با اینکه شاید همسو با شماری از کشورها چون ژاپن و آمریکا محسوب شود، اما دغدغه اولش امنیت در برابر کره شمالی و ادامه فعالیت اقتصادی و تجاری است. هر دوی این مسایل در ارتباط بیشتر با ایران برای کره جنوبی قابل تحصیل است. خاصه از آن رو که روابط ایران با کره شمالی هم در طول سال‌ها همواره برقرار بوده است؛ البته ایران چنانچه در بحث فن‌آوری هسته‌ای هرگز به راه و روش کره شمالی اقتدا نکرده است، به لحاظ سیاسی و اقتصادی هم الگوی کره جنوبی را قابل استفاده‌تر از کره شمالی ارزیابی می‌کند. از همین روست که امروز به جای رهبر جوان کره شمالی که سئول و دیگر شهرهای جهان را آشکارا تهدید هسته‌ای می‌کند، پارک گئون های، رئیس‌جمهور کره جنوبی میهمان ایران است.
به گزارش ایسنا، اما این‌ها همه ویژگی‌ها، پیام و کارکرد سفر خانم پارک به ایران نیست؛ هرچند ابعاد تجاری و اقتصادی سفر بسیار برجسته است، اما در متن این دیدار نکته‌ای مهم وجود دارد و آن اینکه اقتصاد مقاومتی مدنظر ایران در دوره پسابرجام بیش از آن‌که نظر به الگوهایی چون کره شمالی داشته باشد، نظر به نمونه‌ای چون کره جنوبی دارد؛ اقتصادی درون‌ریز و برون‌نگر که از بالاترین سطح و حد روابط تجاری با دنیا برخوردار است.
کره جنوبی، همچون ژاپن و چین، از بزرگترین مصرف‌کنندگان نفت در آسیا و جهان است. این سفر علاوه بر برقراری دوباره مبادلات نفتی دو کشور، سهم بسزایی برای شیفت و هماهنگ‌شدن فعالیت شرکت‌های ایرانی با شرکت‌های کره‌ای - که از بالاترین مراودات بین‌المللی برخوردارند - دارد.
بارها از قول مسئولان شنیده‌ایم که اقتصاد مقاومتی، اقتصاد ریاضتی نیست، بلکه اقتصاد مردم‌محور و تولیدگرا و در تعامل سازنده با دیگر کشورهاست. سفر خانم پارک به ایران را در همین راستا می‌توان ارزیابی کرد و آن را بخشی از اقدام و عمل در مسیر اقتصاد مقاومتی دید. میزبانی از رئیس‌جمهور کره جنوبی مؤید این مهم است که ایران در دوره پسابرجام با دست باز شرکای تجاری خود را انتخاب و به تعامل با آنها می‌پردازد و دیگر این‌گونه نیست که جز چین و روسیه و ونزوئلا و چند کشور دیگر، الگو و نمونه دیگری برای تعامل و انتقال تجربیات در دسترس نباشد.
کره به لحاظ آسیایی بودن و ویژگی‌های خاص یک نمونه قابل تأمل برای گسترش روابط است؛ روابطی که پیش از این اغلب یک‌سویه و به نفع شرکت‌های کره‌ای بوده، اما حالا در فضای پسابرجام فرصت تعامل نزدیک‌تر، سرمایه‌گذاری مشترک و همکاری‌های تازه نیز فراهم آمده است.
به لحاظ سیاسی نیز کره جنوبی با اینکه شاید همسو با شماری از کشورها چون ژاپن و آمریکا محسوب شود، اما دغدغه اولش امنیت در برابر کره شمالی و ادامه فعالیت اقتصادی و تجاری است. هر دوی این مسایل در ارتباط بیشتر با ایران برای کره جنوبی قابل تحصیل است. خاصه از آن رو که روابط ایران با کره شمالی هم در طول سال‌ها همواره برقرار بوده است؛ البته ایران چنانچه در بحث فن‌آوری هسته‌ای هرگز به راه و روش کره شمالی اقتدا نکرده است، به لحاظ سیاسی و اقتصادی هم الگوی کره جنوبی را قابل استفاده‌تر از کره شمالی ارزیابی می‌کند. از همین روست که امروز به جای رهبر جوان کره شمالی که سئول و دیگر شهرهای جهان را آشکارا تهدید هسته‌ای می‌کند، پارک گئون های، رئیس‌جمهور کره جنوبی میهمان ایران است.