ممنوع بودن، قدغن کردن، غیرممکن بودن و هر عنوان مترادف دیگری از این جنس را می‌توان برای آیتم‌های زیر در چین به کار برد.
به گزارش مجله مهر، با اینکه چین می‌گوید برای داشتن اقتصاد بهتر می‌خواهد فضای بازتری را برای ارتباط بیشتر با دیگر کشورها به وجود بیاورد، اما مواردی هستند که شما در چین حق استفاده از آن‌ها را ندارید یا اصلا در دسترس نیستند.برنامه اینستاگرام
با اینکه رهبران چینی خبر از باز شدن این برنامه در جهت استفاده از بازارهای جهانی داده بودند، اما این اتفاق نیفتاد و در بیشتر مناطق این کشور دسترسی به برنامه اصلا وجود ندارد.
چین بعد از تظاهرات طرفداران دموکراسی هنگ کنگ در سال 2014 که سر و صدای زیادی کرد، به اشتراک گذاشتن تصاویر را ممنوع اعلام کرده بود.
در حال حاضر دسترسی به برنامه‌های اجتماعی در محدوده فایروال بزرگی که چین در یک پروژه سانسور و بیش از یک دهه قبل اجرا شده است، تقریبا ناممکن است.
موتور جست‌وجوی گوگل
سیستم پیام رسان گوگل (جی‌میل) یکی از بسیار خدمات گوگل است که دسترسی به آن بسیار محدود اتفاق می‌افتد.
گوگل سال‌های زیادی است درباره مسئله سانسور با پکن مشکل دارد، در سال 2010 گوگل ترافیک جست و جو در چین را بدون سانسور در اختیار کشور قرار داد و این بخش را از بازار اصلی خودش جدا کرد. بعد از این اتفاق روابط آن‌ها کمی بهبود پیدا کرد.
دسترسی کاربران برای استفاده از سیستم پیام رسان گوگل از طریق یک شبکه خصوصی مجازی اتفاق می‌افتد.
وب‌سایت‌ها
پکن دسترسی به سایت‌های زیادی را بسته است، به جز وب‌سایت‌های غیراخلاقی، سایت‌هایی که در آن به انتقاد از حزب کمونیستی می‌پردازد یا درباره مسائل حقوق بشری صحبت می‌کند، نیز در لیست سیاه قرار دارد.
حافظه جست و جو هم از دیگر مواردی است که در پکن سانسور می‌شود و مشخص نیست چه واژه‌هایی بیشتر در اینترنت مورد توجه بوده‌اند.
فیلم‌های خارجی
برنامه‌ریز‌های چینی در سال تنها اجازه نمایش 34 فیلم را می‌دهند، در زمینه دسترسی به فیلم‌های هالیوودی چین شرایط را بسیار محدود کرده است. در این میان فیلم‌هایی هم که مورد تایید واقع می‌شوند به دست سانسورچی‌ها سپرده می‌شود تا هرنکته‌ای که در حزب کمونیت توهین آمیز یا خرابکارانه به نظر می‌آید را حذف کنند.
فیلم‌سازان داخلی و مخاطبان به فیلم‌های کوتاه هالیوودی علاقه زیادی دارند و هالیوود هم امیدوار است بتواند بازار خودش را در این منطقه حفظ کند.
البته چین توانسته صنعت داخلی خودش را در این مدت به وجود بیاورد و «علی‌بابا» تبدیل به مرکزی برای تولید فیلم شده است.
کتاب‌های الکترونیک
جدیدترین برنامه سانسور در پکن به سانسور محتوای برنامه‌های دیجیتال می‌پردازد. در چند ماه اخیر دسترسی به برنامه‌هایی که به ارائه کتاب‌های دیجیتال یا موسیقی و فیلم‌ها می‌پرداختند، ممنوع شده و قوانین تازه‌ای برای شرکت‌هایی که می‌خواهند در بازار این کشور حضور داشته باشند، وضع شده است که روند طولانی دسرتسی به مجوزها حتی باعث شده برخی کشورها منصرف شوند.
کتاب
اداره کل مطبوعات و انتشارات در چین همه کتاب‌ها را پیش از اینکه منتشر شوند، بررسی می‌کند و سانسور بخشی از از روند چاپ یک کتاب است، اما بحث‌هایی مانند حقوق بشر، حزب کمونیست، صحبت درباره ثروت مقامات چینی از مسائلی است که نباید در کتاب‌ها وجود داشته باشد.
دولت چین در برخورد با ناشرین و نویسندگان بسیار دیکتاتوری است و در همین راستا انتشارات زیادی را بسته است.
به گزارش مجله مهر، با اینکه چین می‌گوید برای داشتن اقتصاد بهتر می‌خواهد فضای بازتری را برای ارتباط بیشتر با دیگر کشورها به وجود بیاورد، اما مواردی هستند که شما در چین حق استفاده از آن‌ها را ندارید یا اصلا در دسترس نیستند.برنامه اینستاگرام
با اینکه رهبران چینی خبر از باز شدن این برنامه در جهت استفاده از بازارهای جهانی داده بودند، اما این اتفاق نیفتاد و در بیشتر مناطق این کشور دسترسی به برنامه اصلا وجود ندارد.
چین بعد از تظاهرات طرفداران دموکراسی هنگ کنگ در سال 2014 که سر و صدای زیادی کرد، به اشتراک گذاشتن تصاویر را ممنوع اعلام کرده بود.
در حال حاضر دسترسی به برنامه‌های اجتماعی در محدوده فایروال بزرگی که چین در یک پروژه سانسور و بیش از یک دهه قبل اجرا شده است، تقریبا ناممکن است.
موتور جست‌وجوی گوگل
سیستم پیام رسان گوگل (جی‌میل) یکی از بسیار خدمات گوگل است که دسترسی به آن بسیار محدود اتفاق می‌افتد.
گوگل سال‌های زیادی است درباره مسئله سانسور با پکن مشکل دارد، در سال 2010 گوگل ترافیک جست و جو در چین را بدون سانسور در اختیار کشور قرار داد و این بخش را از بازار اصلی خودش جدا کرد. بعد از این اتفاق روابط آن‌ها کمی بهبود پیدا کرد.
دسترسی کاربران برای استفاده از سیستم پیام رسان گوگل از طریق یک شبکه خصوصی مجازی اتفاق می‌افتد.
وب‌سایت‌ها
پکن دسترسی به سایت‌های زیادی را بسته است، به جز وب‌سایت‌های غیراخلاقی، سایت‌هایی که در آن به انتقاد از حزب کمونیستی می‌پردازد یا درباره مسائل حقوق بشری صحبت می‌کند، نیز در لیست سیاه قرار دارد.
حافظه جست و جو هم از دیگر مواردی است که در پکن سانسور می‌شود و مشخص نیست چه واژه‌هایی بیشتر در اینترنت مورد توجه بوده‌اند.
فیلم‌های خارجی
برنامه‌ریز‌های چینی در سال تنها اجازه نمایش 34 فیلم را می‌دهند، در زمینه دسترسی به فیلم‌های هالیوودی چین شرایط را بسیار محدود کرده است. در این میان فیلم‌هایی هم که مورد تایید واقع می‌شوند به دست سانسورچی‌ها سپرده می‌شود تا هرنکته‌ای که در حزب کمونیت توهین آمیز یا خرابکارانه به نظر می‌آید را حذف کنند.
فیلم‌سازان داخلی و مخاطبان به فیلم‌های کوتاه هالیوودی علاقه زیادی دارند و هالیوود هم امیدوار است بتواند بازار خودش را در این منطقه حفظ کند.
البته چین توانسته صنعت داخلی خودش را در این مدت به وجود بیاورد و «علی‌بابا» تبدیل به مرکزی برای تولید فیلم شده است.
کتاب‌های الکترونیک
جدیدترین برنامه سانسور در پکن به سانسور محتوای برنامه‌های دیجیتال می‌پردازد. در چند ماه اخیر دسترسی به برنامه‌هایی که به ارائه کتاب‌های دیجیتال یا موسیقی و فیلم‌ها می‌پرداختند، ممنوع شده و قوانین تازه‌ای برای شرکت‌هایی که می‌خواهند در بازار این کشور حضور داشته باشند، وضع شده است که روند طولانی دسرتسی به مجوزها حتی باعث شده برخی کشورها منصرف شوند.
کتاب
اداره کل مطبوعات و انتشارات در چین همه کتاب‌ها را پیش از اینکه منتشر شوند، بررسی می‌کند و سانسور بخشی از از روند چاپ یک کتاب است، اما بحث‌هایی مانند حقوق بشر، حزب کمونیست، صحبت درباره ثروت مقامات چینی از مسائلی است که نباید در کتاب‌ها وجود داشته باشد.
دولت چین در برخورد با ناشرین و نویسندگان بسیار دیکتاتوری است و در همین راستا انتشارات زیادی را بسته است.