صراط: تعدادی بچه های 12و13ساله نیز هستند که بین جمعیت این
خانوارهای روستایی به گذران زندگی مشغول هستند دور از تمام هیاهوهای زندگی
شهری اما بدون شناسنامه...
به گزارش باشگاه خبرنگاران، هرکدام به شغلی از چوپانی تا کشاورزی مشغول اند وپیرتر از سن وسال خود دیده می شوند خبری از بازی های حتی ساده نیز بین این نوجوانان نیست چه برسد به بازی های روز جامعه وچه برسد به کارتون و تلویزیون و..که همه بچه های نازپرورده شهری قدر آن را نمی دانند.
واقعیت این است که هیچ یک از اعضای این 12خانوار تاکنون شناسنامه ای دریافت نکرده اند تا بقیه مطالبات خود را دنبال کنند و وقتی شناسنامه نباشد خبری ازمدرسه ویارانه و بیمه وازدواج نیست.
چند نوجوان هم که با شناسنامه فامیل و دوستان شاید چند کلاس سوادی فراگرفته اند.
هرکسی در هر سنی تا زمانی که شناسنامه نداشته باشد گویا هویتی ندارد.
یکی از دختران اینجا می گوید: چند وقت پیش برایم خواستگار آمد اما وقتی شناسنامه نداشته باشم چگونه ازدواج کنم!
پیش خود می گویم اصلا اسمی دارد که می خواهد با آن زندگی کند وفردا فرزندی که نام مادرش را در بالای برگه درسی اش بنویسد...
نوجوانان هم آرزو می کنند کاش زمانی که سن وسالی نداشتیم به مدرسه می رفتیم .
از یکی بزرگترهای آنها می پرسم چگونه تابحال برای دریافت شناسنامه اقدام نکرده اید، می گوید: رفتیم ثبت احوال به ما گفتند اول باید نسب شما ثبت شود شاید هم ایرانی نباشید!!!
عده ای از روستائیان دور از این روستا قصه بی شناسنامه بودن این افراد را شنیده اند آنها شهادت داده اند که اجداد وپدر ومادر آنها از زندگی کردن عده ای از مردم بومی منطقه دراین روستا خبرداده اند.
شغل مردم روستا کشاورزی و دامداری در حد بخور ونمیر است وهیچ منبع درآمدی ندارند یعنی داد وستدی باجایی ندارند که پولی در دست داشته باشند.
زیاد با مردم نمی توانم صحبت کنم چون زیاد اهل صحبت کردن نیستند وبه گونه ای منزوی شده اند.
با رئیس ثبت احوال شهرستان تماس می گیرم وعلت این بدون شناسنامه بودن این افراد را جویا می شوم.
اسکندری مدیر ثبت وقایع حیاتی این شهرستان حرف خنده داری می زند: این افراد باید اثبات نسب شده و روند قانونی را طی کنند.
درحالی که مردم این روستاهیچ درآمدی ندارند چگونه دنبال کارهای قانونی بروند که قطعا هیچ سردرنمی آورند از آن وقطعا درگیر بروکراسی اداری مسخرهای خواهند شد که افراد تحصیل کرده را فراری می دهد چه برسد به این مردمان منزوی و دور از شهر و فرایندهای زندگی درآن...
پیش خود فکر می کنم آیا این مردم می دانند شناسنامه ها حالا مکانیزه شده اند یا می دانند کارت ملی هوشمند هم از راه رسیده اگر بخواهیم همه این حجم اتفاقات دنیا را برایشان بازگو کنم شاید بترسند از زندگی متمدن وبرای همیشه منزوی شوند...
کاش دولت کاری برای این خانواده ها کند جایی که ثبت احوالش برایش نداشتن شناسنامه نوجوان 12ساله درد نیست!!!
به گزارش باشگاه خبرنگاران، هرکدام به شغلی از چوپانی تا کشاورزی مشغول اند وپیرتر از سن وسال خود دیده می شوند خبری از بازی های حتی ساده نیز بین این نوجوانان نیست چه برسد به بازی های روز جامعه وچه برسد به کارتون و تلویزیون و..که همه بچه های نازپرورده شهری قدر آن را نمی دانند.
واقعیت این است که هیچ یک از اعضای این 12خانوار تاکنون شناسنامه ای دریافت نکرده اند تا بقیه مطالبات خود را دنبال کنند و وقتی شناسنامه نباشد خبری ازمدرسه ویارانه و بیمه وازدواج نیست.
چند نوجوان هم که با شناسنامه فامیل و دوستان شاید چند کلاس سوادی فراگرفته اند.
هرکسی در هر سنی تا زمانی که شناسنامه نداشته باشد گویا هویتی ندارد.
یکی از دختران اینجا می گوید: چند وقت پیش برایم خواستگار آمد اما وقتی شناسنامه نداشته باشم چگونه ازدواج کنم!
پیش خود می گویم اصلا اسمی دارد که می خواهد با آن زندگی کند وفردا فرزندی که نام مادرش را در بالای برگه درسی اش بنویسد...
نوجوانان هم آرزو می کنند کاش زمانی که سن وسالی نداشتیم به مدرسه می رفتیم .
از یکی بزرگترهای آنها می پرسم چگونه تابحال برای دریافت شناسنامه اقدام نکرده اید، می گوید: رفتیم ثبت احوال به ما گفتند اول باید نسب شما ثبت شود شاید هم ایرانی نباشید!!!
عده ای از روستائیان دور از این روستا قصه بی شناسنامه بودن این افراد را شنیده اند آنها شهادت داده اند که اجداد وپدر ومادر آنها از زندگی کردن عده ای از مردم بومی منطقه دراین روستا خبرداده اند.
شغل مردم روستا کشاورزی و دامداری در حد بخور ونمیر است وهیچ منبع درآمدی ندارند یعنی داد وستدی باجایی ندارند که پولی در دست داشته باشند.
زیاد با مردم نمی توانم صحبت کنم چون زیاد اهل صحبت کردن نیستند وبه گونه ای منزوی شده اند.
با رئیس ثبت احوال شهرستان تماس می گیرم وعلت این بدون شناسنامه بودن این افراد را جویا می شوم.
اسکندری مدیر ثبت وقایع حیاتی این شهرستان حرف خنده داری می زند: این افراد باید اثبات نسب شده و روند قانونی را طی کنند.
درحالی که مردم این روستاهیچ درآمدی ندارند چگونه دنبال کارهای قانونی بروند که قطعا هیچ سردرنمی آورند از آن وقطعا درگیر بروکراسی اداری مسخرهای خواهند شد که افراد تحصیل کرده را فراری می دهد چه برسد به این مردمان منزوی و دور از شهر و فرایندهای زندگی درآن...
پیش خود فکر می کنم آیا این مردم می دانند شناسنامه ها حالا مکانیزه شده اند یا می دانند کارت ملی هوشمند هم از راه رسیده اگر بخواهیم همه این حجم اتفاقات دنیا را برایشان بازگو کنم شاید بترسند از زندگی متمدن وبرای همیشه منزوی شوند...
کاش دولت کاری برای این خانواده ها کند جایی که ثبت احوالش برایش نداشتن شناسنامه نوجوان 12ساله درد نیست!!!