صراط: 92 تشکل دانشجویی دانشگاه‌های سراسر کشور در نامه‌ای به رئیس‌جمهور اعلام کردند: متاسفانه به‌نظر می‌رسد دانشگاه و دانشجو، موضوعِ مغفول‌مانده در اولویتها و تصمیم‌گیری‌های شخص رئیس‌جمهور و دولت است، وزارت علوم نیز تاکنون پاسخگوی این حجم عدیده از مشکلات نبوده و با ابراز ناتوانی در حل این مسائل و مماشات در قبال دخالت نهادهای امنیتی، مسئولیت‌ناپذیری خود را توجیه می‌کند.
به گزارش فارس، در ابتدای این نامه خطاب به روحانی آمده است: در آستانه آغاز چهارمین سال ریاست شما بر جمهور مردم، بر آن شدیم تا معضلات و مشکلاتی که ممکن است در ادامه مسیر تدبیر و امید مخل حرکت این کاروان گردد را با جنابعالی در میان بگذاریم. نیک به یاد داریم که پیش از دولت شما، حیات سیاسی کشور بود که همگان را مجاب کرد تا به جنگ «امید به تدبیر » به اغمایی عمیق فرو رفته و رخوت و ناامیدی بر فضای جامعه حاکم بود. این استیصال رفته و بار دیگر با انتخاب خود، سرنوشت مطلوب را از نو رقم بزنند.
در ادامه تاکید شد: همانگونه که مستحضرید، خون تازه‌ای که جریان دانشجویی همواره در بزنگاه‌ها به بطن جامعه تزریق کرده است، این بار نیز جامعه را به پروردن بذر امید، ترغیب کرد. این جریان در این مدت- با تمام نقدهای وارد بر دولت- از رویکردهای منطقی و سازنده آن حمایت کرده و دیده‌بان سپهر سیاسی کشور بوده است. این را نه لطفی در حق کسی، که وظیفه‌ای در قبال سرزمین عزیزمان می‌دانیم. کشوری که نیمی از جمعیت آن را جوانانی تشکیل داده‌اند که سرشار از توانایی و استعداد بوده اما دریچه‌ای که به آنان نگریسته می‌شود، نگاهی «امنیتی » و «غیرخودی » است که موجبات دلسردی و هدر رفت این نیروهای گرانمایه را فراهم آورده است.
در قسمت دیگری از این نامه تصریح شد: اما مهمترین وزارتخانه‌های مرتبط با دانشجویان که توقع می‌رفت رویکردی امیدبخش و متفاوت از دولت قبل را در پیش بگیرند، شوربختانه اسباب ناخرسندی دانشجویان گردیده‌اند. ارتباط محدود وزارت علوم و وزارت بهداشت با بدنه دانشگاهی و عدم اشراف به معضلات و دغدغه‌های راستین دانشجویان موجب گردیده است که خواسته‌ها و مطالبات مهم و حیاتی ما نادیده گرفته شده و فضای دانشگاه روزبه‌روز سیر ناامیدکننده‌ای را بپیماید.
در ادامه آمده است: فضای امنیتیِ گذشته و جَو ارعاب و
تهدید، کماکان گریبان دانشگاه را گرفته است و به گونه‌های مختلف احساس
می‌گردد. لغو برنامه‌های تشکل‌های دانشجویی از سوی نهادهای امنیتی و
غیرمسئول بدون ارائه دلیل و هماهنگی با وزارت علوم که نافی استقلال این
وزارتخانه است، عدم رسیدگی به درخواست تشکیل اتحادیه‌های دانشجویی و اخلال
نهادهای امنیتی در روندهای مربوطه از جمله
جلوگیری از برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی تشکل‌های دانشجویی که منجر به عدم
همگرایی در فعالیت تشکل‌ها و نارسایی در پیش‌برد اهداف کلان و جامع
دانشجویی می‌گردد،
این تشکل‌های دانشجویی تاکید کردند: دخالت‌های غیرقانونی و فراقانونی در فرم برگزاری برنامه‌ها به شکلی که ماهیت برنامه‌های درخواستی به‌کلی دگرگون شده و در نهایت، صدور مجوز با تعویق و تعلیق مواجه می‌شود. اِعمال سلایق شخصی در صدور مجوز برای میهمانان و سخنرانان توسط هیات‌های نظارت که موجب سردرگمی و برهم‌خوردن برنامه‌های موردنظر می‌شود، عدم ارائه دلایل مکتوب مطابق آیین‌نامه در رد برنامه‌های درخواستی از سوی تشکل‌ها، انواع برخوردهای تبعیض‌آمیز و رفتارهای دوگانه با تشکل‌ها از اختصاص ناعادلانه بودجه تا فرایندهای زمانیِ طولانی در پاسخ به درخواست صدور مجوز توسط مسئولان، پرونده‌سازی برای کنش‌گران دانشجویی صرفا به بهانه حضور و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی، فعال‌سازی طرحهایی توهین‌آمیز و در تعارض با قانون اساسی نظیر رصد امور شخصی دانشجویان در فضای مجازی به بهانه‌های واهی که موجبات تفتیش و تجسس را فراهم می‌آورد و... مشتی از خروار مشکلات دانشجویان در این برهه است که متاسفانه وزارت علوم نیز تاکنون پاسخگوی این حجم عدیده از مشکلات نبوده و با ابراز ناتوانی در حل این مسائل و مماشات در قبال دخالت نهادهای امنیتی، مسئولیت‌ناپذیری خود را توجیه می‌کند.
در قسمت دیگری از این نامه اظهار شد: در این سال که منتهی به انتخابات ریاست جمهوری است، فضای دانشگاه‌های کشور بسیار نگران‌کننده است. خطر انفعال دانشگاه و تشکل‌های دانشجویی به‌خصوص در انتخابات پیش رو به‌شدت احساس می‌شود. متاسفانه به‌نظر می‌رسد دانشگاه و دانشجو، موضوعِ مغفول‌مانده در اولویتها و تصمیم‌گیری‌های شخص رئیس‌جمهور و دولت محترم است. این انفعال و بی‌انگیزگی بیش و پیش از همه باید هشداری برای دولت تدبیر و امیدی باشد که ثمره شور و حرکت‌آفرینی دانشجویان و دانشگاهیان است.
در پایان این بیانیه تاکید شد: امید است با پیگیری مستقیم شخص شما در این قضایا، شاهد استقلال و قدرت هرچه بیشتر وزارت علوم، اتخاذ تدابیر اصولی و قانونمند در حل هرچه سریع‌تر مشکلات ذکر شده از سوی این وزارتخانه و وزارت بهداشت، رفع محدودیتها و تسهیل در شکل‌گیری تشکل‌ها، کانون‌ها و اتحادیه‌های صنفی و دانشجویی، رفع فضای امنیتی و مداخله‌گرانه و بهبود هرچه سریع‌تر عرصه عمومی جامعه به‌خصوص دانشگاه‌ها باشیم تا عزم و امیدِ تحول‌خواهی از نو، فضای دانشگاه را آکنده کند؛ که پویایی دانشگاه، پویایی جامعه است.