صراط: من بهشت و نعمت ها و درختان و جاودانگی اش را نمی خواهم بهشت من بودن در کنار اباعبدالله الحسین (ع) است.
به گزارش مشرق، «علی مصطفی حیدر» (با نامِ جهادی «جواد») به تاریخ 2 دی ماه 1373 شمسی، در روستای «سکسکیه» (جنوب «لبنان») متولد شد. وی در نوجوانی به صفوف «مقاومت اسلامی» پیوست و چندی قبل، داوطلبانه به «مدافعان حرم بانوی مقاومت «حضرت زینب کبری(سلام الله علیها)» در «سوریه» ملحق شد.
«علی» سرانجام به تاریخ 9 شهریور 1395 شمسی، طی نبرد با «مزدوران سعودی» و «پیروان اسلام آمریکایی» بال در بال ملائک گشود. آن چه پیش رو دارید، تکه کاغذ کوچکی است که پس از شهادت، از جیب شهید «علی حیدر» پیدا شد و حاوی آخرین نوشته‌ی او است که به خون پاکش نیز آغشته شده
در این دست نوشته آمده است:
ای مولای من!
من بهشت و نعمت ها و درختان و جاودانگی اش را نمی خواهم. من به چیزی بزرگ تر طمع دارم. بهشت من، بودن در کنار «اباعبدالله الحسین (ع) است.
به گزارش مشرق، «علی مصطفی حیدر» (با نامِ جهادی «جواد») به تاریخ 2 دی ماه 1373 شمسی، در روستای «سکسکیه» (جنوب «لبنان») متولد شد. وی در نوجوانی به صفوف «مقاومت اسلامی» پیوست و چندی قبل، داوطلبانه به «مدافعان حرم بانوی مقاومت «حضرت زینب کبری(سلام الله علیها)» در «سوریه» ملحق شد.
«علی» سرانجام به تاریخ 9 شهریور 1395 شمسی، طی نبرد با «مزدوران سعودی» و «پیروان اسلام آمریکایی» بال در بال ملائک گشود. آن چه پیش رو دارید، تکه کاغذ کوچکی است که پس از شهادت، از جیب شهید «علی حیدر» پیدا شد و حاوی آخرین نوشته‌ی او است که به خون پاکش نیز آغشته شده
در این دست نوشته آمده است:
ای مولای من!
من بهشت و نعمت ها و درختان و جاودانگی اش را نمی خواهم. من به چیزی بزرگ تر طمع دارم. بهشت من، بودن در کنار «اباعبدالله الحسین (ع) است.