صراط: محمدابراهیم مداحی طراح و بنیانگذار سازمان نظام روانشناسی جمهوری اسلامی ایران در مجلس شورای اسلامی ضمن انتقاد از رویکرد وزارت بهداشت و درمان پزشکی در انتقال رشته های روانشناسی به زیرمجموعه آن وزارتخانه، تاکید کرد که بحث اصلی در این انتقال نه افزایش کیقیت آموزش، بلکه قدرت و ثروتی است.
به گزارش «تابناک»؛ وزارت بهداشت و درمان در دوران سید حسن قاضی‌زاده هاشمی سیاست های عجیبی در پیش گرفته که عمدتاً متمرکز بر افزایش بودجه و قدرت این مجموعه آموزشی است. در سال های گذشته همواره این پرسش مطرح بود که چرا باید رشته های پزشکی از وزارت آموزش عالی منفک باشد و توسط وزارت بهداشت آموزش داده شوند؟ مگر سایر رشته های تخصصی توسط وزارتخانه های تخصصی آموزش داده می شوند؟
این انحصار سال به سال رو به فزونی گذاشت و در نهایت با دستور رئیس جمهور در بهار امسال، وزارت بهداشت توسط قلمروش را یک بار دیگر توسعه دهد و قرار شد آموزش رشته‌های مرتبط با سلامت به وزارت بهداشت منتقل شود. روانشناسی که دهه متمادی در دانشگاه های معتبر کشور تدریس می شد، با چنین حکمی به زیرمجموعه آموزشی وزارت بهداشت و درمان منتقل شد؛ رویکردی که البته با واکنش مثبتی از سوی اساتید و دانشجویان این حوزه همراه نبود.
پیش از این دکتر محمد علی مظاهری، رئیس دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی ضمن انتقاد از انتقال رشته روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت، اظهار کرد: «اساتید و دانشجویان گروه‌های روانشناسی دانشگاه‌ها، پژوهشکده‌های خانواده و علوم شناختی دانشگاه‌های معتبر به شیوه‌های مختلفی از جمله حاضر نشدن در سر کلاس‌ها و تجمع اعتراض خود را به انتقال رشته روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت اعلام کردند.در واقع انتقال این رشته به وزارت بهداشت نوعی تجزیه علم روانشناسی است و این تصمیم بیانگر نهایت ناآشنایی مسئولان با علم روانشناسی و بر هم زدن یکپارچگی این علم است.»
سایر اساتید برجسته نیز انتقادهای شدیدی نسبت به این رفتار عجیب وزارت بهداشت و درمان داشتند که در سطح رسانه ها منعکس شده است. در همین راستا دکتر محمدابراهیم مداحی که طراح و بنیانگذار سازمان نظام روانشناسی جمهوری اسلامی ایران در مجلس شورای اسلامی بوده، در گفت و گویی با «تابناک» به بیان جزئیات این ماجرا پرداخته است.
مداحی در این گفت و گو درباره انگیزه این انتقال تاکید کرد: «بگذارید اینطور شروع کنم، شاید این سوال پیش بیاید که چرا این دوستان تا این اندازه برای انجام این کار انگیزه دارند. درست است که شعارها افزایش کیفیت و ارتقاء استانداردها است اما حقیقت این نیست. این ها همه شعار است. پس نیت پشت قضیه چیست؟ اولا در سیستم درمان و پزشکی کشور ما، قدرت در درجه اول در دست داروسازان است و آنها هستند که تعیین و تکلیف می کنند و در درجه بعدی این قدرت دست پزشکان است. واضح است که قدرت هرکجا باشد ثروت نیز همانجاست.
او ادامه داد: «زمانی که به پارادایم جدید نگاه می کنیم متوجه می شویم که اقبال مردم به دارو درمانی کاهش یافته است. درست است زمانی همه به دنبال دارو بودند و تصور عمومی اینگونه بود که اگر پزشکی داروی زیاد بدهد، پزشک خوبی است اما امروز قضیه برعکس شده است. نه مردم طالب داروهای شیمیایی هستند و نه پزشکان چنین اعتقادی دارندحتی در داروخانه ها غرفه های داروهای گیاهی بیشتر از داروهای شیمیایی شده است. در پارادایم جدید، هدف این است که مشکلات روحی و روانی، با مسائل غیر داروئی حل شوند.»
این استاد دانشگاه افزود: «عده ای از پزشکان ما متوجه شدند که قدرت و ثروت در آینده نزدیک در جایی دیگری رقم خواهد خورد و از سویی دیگر شاهد این هستیم که امروز رشته روانشناسی یکی از پر داوطلب ترین رشته های دانشگاهی است و دلیل آن هم این است که مطالبه مردم به سمت خدمات سلامت روان سوق پیدا کرده است.»
مداحی تصریح تمود: «نیت اصلی بحث کیفیت نیست، بحث این است که اگر قرار است مطالبات آینده جامعه، حول محور امور روانشناختی و مسائل غیر داروئی باشد پس این ابزار قدرت و ثروت است و اگر در دست خانواده پزشکان قرار نگیرد آنها در درجه بعدی قرار خواهند گرفت، در نتیجه با شعارهای زیبا و فریبنده می خواهند گرایش های بالینی و سلامت را در اختیار بگیرند و در نتیجه محوریت قدرت و ثروت را در اختیار خود داشته باشند.»
او متذکر شد: «ما می گوییم حرف شما قبول که می خواهید کیفیت را افزایش دهید، اما سوال اینجاست، با کدام استاد و با کدام فضای آموزشی؟ مگر امکانات اموزشی دارید؟ البته نمی خواهم بگویم ضعف در سیستم وزارت علوم نداریم، بله اینجا هم اشکالاتی وجود دارد برای مثال زمانی که دانشگاه های مختلف بدون استاد و بدون کیفیت آموزشی، در حد وسیعی شروع به جذب دانشجو می کنند، ایراد وارد است. ما باید مسئله را حل کنیم یعنی شروع کنیم به بالابردن استانداردهای وزارت علوم ، استانداردهای دانشگاه آزاد و ... یا اینطور نباشد که در حجم بالا دانشجو بگیریم در حالی که امکانات نباشد. این انتقاد وارد است اما برای حل مشکل ما باید مسئله را حل کنیم یا صورت مسئله را پاک کنیم؟»
مداحی ادامه داد: «حتی سازمان نظام وظیفه دارد خیلی از این دانشگاه ها را در لیست سیاه خود قرار دهد و به آنها پروانه و مجوز ندهد. یا برای مثال اعلام کند دانشگاه فلان از نظر ما صلاحیت اخذ پروانه را ندارد. مشکلات را می توان حل کرد اما اینکه بیاییم و با شعار افزایش کیفیت بخواهیم دست به تفکیک بزنیم درست نیست. »
او در بخش دیگری از این گفت و گو خاطرنشان کرد: «بیماری که فقط جسمانی نیست، بیماری جسمی هست، بیماری روحی هست، بیماری اجتماعی هست، این همه آسیب ها و بزه های اجتماعی، اینها همه بیماری هستند. بیماری معنوی هست. این همه گروه های منحرف به ظاهر عرفان مسلک. بیماری فرهنگی هست. این بیماری همانی است که مقام معظم رهبری بارها در خصو آن ابراز ناراحتی کردند و برای درمان شان تذکر داده اند.»
مداحی افزود: «شما چطور خودتان را مسئول درمان همه اینها می دانید؟ اگر وزارت بهداشت متولی همه این بیماری ها است کل وزارتخانه ها را منحل کنیم و یک وزارتخانه فخیمه به نام وزارت بهداشت کل مشکلات مملکت را پیگیری و درمان کند.»
شما می خواهید تنها کانون و محور درمان در کشور باشید ولو درمان فیزیکی ساختمان ها باشد یا درمان مکانیکی ماشین ها، صرفا درمان باشد و شما آنجا باشید. بنابراین دعوا اساسا سر کیفیت و استاندارد نیست، دعوا بر سر قدرت و ثروت است والسلام.
به گزارش «تابناک»؛ وزارت بهداشت و درمان در دوران سید حسن قاضی‌زاده هاشمی سیاست های عجیبی در پیش گرفته که عمدتاً متمرکز بر افزایش بودجه و قدرت این مجموعه آموزشی است. در سال های گذشته همواره این پرسش مطرح بود که چرا باید رشته های پزشکی از وزارت آموزش عالی منفک باشد و توسط وزارت بهداشت آموزش داده شوند؟ مگر سایر رشته های تخصصی توسط وزارتخانه های تخصصی آموزش داده می شوند؟
این انحصار سال به سال رو به فزونی گذاشت و در نهایت با دستور رئیس جمهور در بهار امسال، وزارت بهداشت توسط قلمروش را یک بار دیگر توسعه دهد و قرار شد آموزش رشته‌های مرتبط با سلامت به وزارت بهداشت منتقل شود. روانشناسی که دهه متمادی در دانشگاه های معتبر کشور تدریس می شد، با چنین حکمی به زیرمجموعه آموزشی وزارت بهداشت و درمان منتقل شد؛ رویکردی که البته با واکنش مثبتی از سوی اساتید و دانشجویان این حوزه همراه نبود.
پیش از این دکتر محمد علی مظاهری، رئیس دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی ضمن انتقاد از انتقال رشته روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت، اظهار کرد: «اساتید و دانشجویان گروه‌های روانشناسی دانشگاه‌ها، پژوهشکده‌های خانواده و علوم شناختی دانشگاه‌های معتبر به شیوه‌های مختلفی از جمله حاضر نشدن در سر کلاس‌ها و تجمع اعتراض خود را به انتقال رشته روانشناسی بالینی به وزارت بهداشت اعلام کردند.در واقع انتقال این رشته به وزارت بهداشت نوعی تجزیه علم روانشناسی است و این تصمیم بیانگر نهایت ناآشنایی مسئولان با علم روانشناسی و بر هم زدن یکپارچگی این علم است.»
سایر اساتید برجسته نیز انتقادهای شدیدی نسبت به این رفتار عجیب وزارت بهداشت و درمان داشتند که در سطح رسانه ها منعکس شده است. در همین راستا دکتر محمدابراهیم مداحی که طراح و بنیانگذار سازمان نظام روانشناسی جمهوری اسلامی ایران در مجلس شورای اسلامی بوده، در گفت و گویی با «تابناک» به بیان جزئیات این ماجرا پرداخته است.
مداحی در این گفت و گو درباره انگیزه این انتقال تاکید کرد: «بگذارید اینطور شروع کنم، شاید این سوال پیش بیاید که چرا این دوستان تا این اندازه برای انجام این کار انگیزه دارند. درست است که شعارها افزایش کیفیت و ارتقاء استانداردها است اما حقیقت این نیست. این ها همه شعار است. پس نیت پشت قضیه چیست؟ اولا در سیستم درمان و پزشکی کشور ما، قدرت در درجه اول در دست داروسازان است و آنها هستند که تعیین و تکلیف می کنند و در درجه بعدی این قدرت دست پزشکان است. واضح است که قدرت هرکجا باشد ثروت نیز همانجاست.
او ادامه داد: «زمانی که به پارادایم جدید نگاه می کنیم متوجه می شویم که اقبال مردم به دارو درمانی کاهش یافته است. درست است زمانی همه به دنبال دارو بودند و تصور عمومی اینگونه بود که اگر پزشکی داروی زیاد بدهد، پزشک خوبی است اما امروز قضیه برعکس شده است. نه مردم طالب داروهای شیمیایی هستند و نه پزشکان چنین اعتقادی دارندحتی در داروخانه ها غرفه های داروهای گیاهی بیشتر از داروهای شیمیایی شده است. در پارادایم جدید، هدف این است که مشکلات روحی و روانی، با مسائل غیر داروئی حل شوند.»
این استاد دانشگاه افزود: «عده ای از پزشکان ما متوجه شدند که قدرت و ثروت در آینده نزدیک در جایی دیگری رقم خواهد خورد و از سویی دیگر شاهد این هستیم که امروز رشته روانشناسی یکی از پر داوطلب ترین رشته های دانشگاهی است و دلیل آن هم این است که مطالبه مردم به سمت خدمات سلامت روان سوق پیدا کرده است.»
مداحی تصریح تمود: «نیت اصلی بحث کیفیت نیست، بحث این است که اگر قرار است مطالبات آینده جامعه، حول محور امور روانشناختی و مسائل غیر داروئی باشد پس این ابزار قدرت و ثروت است و اگر در دست خانواده پزشکان قرار نگیرد آنها در درجه بعدی قرار خواهند گرفت، در نتیجه با شعارهای زیبا و فریبنده می خواهند گرایش های بالینی و سلامت را در اختیار بگیرند و در نتیجه محوریت قدرت و ثروت را در اختیار خود داشته باشند.»
او متذکر شد: «ما می گوییم حرف شما قبول که می خواهید کیفیت را افزایش دهید، اما سوال اینجاست، با کدام استاد و با کدام فضای آموزشی؟ مگر امکانات اموزشی دارید؟ البته نمی خواهم بگویم ضعف در سیستم وزارت علوم نداریم، بله اینجا هم اشکالاتی وجود دارد برای مثال زمانی که دانشگاه های مختلف بدون استاد و بدون کیفیت آموزشی، در حد وسیعی شروع به جذب دانشجو می کنند، ایراد وارد است. ما باید مسئله را حل کنیم یعنی شروع کنیم به بالابردن استانداردهای وزارت علوم ، استانداردهای دانشگاه آزاد و ... یا اینطور نباشد که در حجم بالا دانشجو بگیریم در حالی که امکانات نباشد. این انتقاد وارد است اما برای حل مشکل ما باید مسئله را حل کنیم یا صورت مسئله را پاک کنیم؟»
مداحی ادامه داد: «حتی سازمان نظام وظیفه دارد خیلی از این دانشگاه ها را در لیست سیاه خود قرار دهد و به آنها پروانه و مجوز ندهد. یا برای مثال اعلام کند دانشگاه فلان از نظر ما صلاحیت اخذ پروانه را ندارد. مشکلات را می توان حل کرد اما اینکه بیاییم و با شعار افزایش کیفیت بخواهیم دست به تفکیک بزنیم درست نیست. »
او در بخش دیگری از این گفت و گو خاطرنشان کرد: «بیماری که فقط جسمانی نیست، بیماری جسمی هست، بیماری روحی هست، بیماری اجتماعی هست، این همه آسیب ها و بزه های اجتماعی، اینها همه بیماری هستند. بیماری معنوی هست. این همه گروه های منحرف به ظاهر عرفان مسلک. بیماری فرهنگی هست. این بیماری همانی است که مقام معظم رهبری بارها در خصو آن ابراز ناراحتی کردند و برای درمان شان تذکر داده اند.»
مداحی افزود: «شما چطور خودتان را مسئول درمان همه اینها می دانید؟ اگر وزارت بهداشت متولی همه این بیماری ها است کل وزارتخانه ها را منحل کنیم و یک وزارتخانه فخیمه به نام وزارت بهداشت کل مشکلات مملکت را پیگیری و درمان کند.»
شما می خواهید تنها کانون و محور درمان در کشور باشید ولو درمان فیزیکی ساختمان ها باشد یا درمان مکانیکی ماشین ها، صرفا درمان باشد و شما آنجا باشید. بنابراین دعوا اساسا سر کیفیت و استاندارد نیست، دعوا بر سر قدرت و ثروت است والسلام.