عادت کرده ایم همیشه نوبت ماست و همیشه این ملت عزیز و بصیر ایران است که در همه صحنه های حضوری جدی و پررنگ دارد؛ از راهپیمایی ها گرفته تا انتخابات و غیره. اما مسئله این است که پس کی نوبت مسئولین میشود که به مردم توجه کنند؟ این روزها وقتی مسیر شهر مقدس قم به پردیسان (منطقه ای در ۱۵ کیلومتری قم که محل سکونت اغلب طلاب با سطح اقتصادی پایین است) با طلبه هایی مواجه میشوم که مینالند اما عاشق نظام مقدس اسلامی هستند و حرفشان این است که ما و مردم همیشه در همه صحنه ها حضور داشته ایم، اما مسئولین چرا فقط در آستانه انتخابات دم از رای مردم میزنند و مردم برایشان اهمیت میابد.
وقتی وارد مجلس و مسئولیتهای دیگر میشوند، انگار نه انگار که همین مردم بودند که آنها را به این پست و مقام رساندند. شاید هم حقوق میلیونی مجلس و مسئولیتهای مختلف، باعث میشود که احساس کنیم همه مردم در سطح ما هستند؛ در حالی که این گونه نیست. الان قشر کارگر، طلبه و سایر اقشار جامعه با حقوقی کمتر از پانصد هزار تومان امرار معاش میکنند؛ آن هم با این گرانی وحشتناک و سرسام آور چند سال اخیر. این روزها تاکسیها و ماشینهای شخصی دوباره کرایه های خود را بیست درصد افزایش داده و حرفشان این است که روغن موتور از ۷ هزار تومان به ۱۳ هزار تومان رسیده، لاستیک ماشین از جفتی ۱۳۰ هزار تومان به ۱۶۰ هزار تومان رسیده و ده ها جنس و کالای مورد نیاز مردم از قبیل مرغ که این روزها با کیلویی ۴۷۰۰ تومان رکوردی را برای خود ثبت کرده است.
نمیدانم به خدا مردم در فشار هستند، گرانی بیداد میکند. گوشت از کیلویی ۸ هزار تومان در عرض حدود ۵ سال به ۲۲ هزار تومان رسیده در حالی که حقوق ساعتی از ساعتی ۲۵۰۰ به ۴۰۰۰ و خوشبینانه اش به ۵۰۰۰ تومان رسیده است. این روزها اجاره کردن خانه ای کوچک برای جوانانی که ازدواج میکنند بسیار سخت است. هیچ کس به فکر نیست؛ چون این وضعیت را درک نکرده و لمس نکرده است.
وقتی وارد مجلس و مسئولیتهای دیگر میشوند، انگار نه انگار که همین مردم بودند که آنها را به این پست و مقام رساندند. شاید هم حقوق میلیونی مجلس و مسئولیتهای مختلف، باعث میشود که احساس کنیم همه مردم در سطح ما هستند؛ در حالی که این گونه نیست. الان قشر کارگر، طلبه و سایر اقشار جامعه با حقوقی کمتر از پانصد هزار تومان امرار معاش میکنند؛ آن هم با این گرانی وحشتناک و سرسام آور چند سال اخیر. این روزها تاکسیها و ماشینهای شخصی دوباره کرایه های خود را بیست درصد افزایش داده و حرفشان این است که روغن موتور از ۷ هزار تومان به ۱۳ هزار تومان رسیده، لاستیک ماشین از جفتی ۱۳۰ هزار تومان به ۱۶۰ هزار تومان رسیده و ده ها جنس و کالای مورد نیاز مردم از قبیل مرغ که این روزها با کیلویی ۴۷۰۰ تومان رکوردی را برای خود ثبت کرده است.
نمیدانم به خدا مردم در فشار هستند، گرانی بیداد میکند. گوشت از کیلویی ۸ هزار تومان در عرض حدود ۵ سال به ۲۲ هزار تومان رسیده در حالی که حقوق ساعتی از ساعتی ۲۵۰۰ به ۴۰۰۰ و خوشبینانه اش به ۵۰۰۰ تومان رسیده است. این روزها اجاره کردن خانه ای کوچک برای جوانانی که ازدواج میکنند بسیار سخت است. هیچ کس به فکر نیست؛ چون این وضعیت را درک نکرده و لمس نکرده است.
