"صراط" - بخشی از کتاب ارتش سری روشنفکران نوشته پیام فضلی نژاد به ارتباط خشایار دیهمی مترجمی سکولار با محمدرضا خاتمی پرداخته شده است . در این قسمت از کتاب که به معرفی و نحوه ارتباط این عنصر با برادر رئیس جمهور سابق کشورمان اشاره شده تصویری از خشایار دیهمی و محمدرضا خاتمی که در دفتر هفته نامه شهروند گرفته شده به چاپ رسیده است .
به گزارش سرویس سیاسی صراط ، خشايار ديهيمي سال 1334 در تبريز به دنيا آمد. در دانشگاه شيمي و سپس زبان انگليسي خواند. ابتداي انقلاب به اتهامي غيرسياسي روانه زندان شد. سال 1358 با هفته نامه جنبش متعلق به علي اصغر حاج سيدجوادي همكاري كرد. اين هفته نامه با مشاركت اسلام كاظميه (عامل CIA و رابط علي اميني) منتشر مي گشت. ديهيمي به گفته خودش مانند يك «ليبرال راديكال» در آن مقاله مي نوشت تا از خط مشي نهضت آزادي ايران دفاع كند. شايد ديهيمي در ميان مردم شخصيت سرشناسي نباشد، اما با ترجمه 100 اثر در حوزه علوم انساني سكولار، فلسفه و ادبيات غرب يك مترجم سكولار پركار بود. از سويي عضو گروهك نهضت آزادي ايران به شمار مي رفت و از طرفي مشاور عالي رتبه حزب مشاركت ايران. حتي در حساس ترين لحظات، مصطفي تاج زاده تدوين بخشي از راهكارهاي انتخاباتي اصلاح طلبان را به ديهيمي سپرد. در 3 دهه گذشته، او 3 دوره فعاليت حرفه اي را براي انجام ماموريتش گذرانده است. دهه 1360 پيوندهاي خود را با نهادهاي فكري حاكميت برقرار كرد. از سال 1362 به سازمان آموزش و انتشارات انقلاب اسلامي رفت؛ سازماني كه پس از مصادره انتشارات آمريكايي فرانكلين جايگزين آن شد، اما بدنه مديريتي اش همچنان در اختيار نسل قديم فرانكليني ها و مترجمان سكولار مانند اميرحسين آريانپور، باقر پرهام و داريوش آشوري ماند. ديهيمي در سال 1364 به عنوان يكي از سرويراستاران سازمان برگزيده شد و ترجمه كتاب گفت وگو با مرگ اثر آرتور كوستلر را منتشر كرد؛ همان هنگام كه ترجمه كتاب ظلمت در نيمروز (روايت دادگاه هاي استاليني براي تصفيه ايدئولوژيك) از اين نويسنده چاپ شد. كوستلر، داستان نويس يهودي و اهل بوداپست، يكي از رهبران بزرگ ترين عمليات جاسوسي عمليات PSB به شمار مي رفت كه سال 1949 رسماً به عضويت CIA درآمد. ديهيمي بعدها كتاب زندگي و آثار آرتور كوستلر را انتشار داد. خشايار ديهيمي هر روز فعاليت هاي خود را گسترش مي داد. در ابتداي دهه 1370 پس از پيوند با دولتمردان دولت سازندگي چون محمدتقي بانكي و علي ميرزايي به عنوان دبير شوراي نويسندگان ماهنامه نگاه نو انتخاب گشت. در طول دوران فعاليت حرفه اي ديهيمي در عرصه ترجمه و مطبوعات، علاقه او به نشر آثار آيزايا برلين از جنسي ديگر است، مثل يك پروژه مادام العمر و دستور كار دائم. از هنگام انتشار نخستين شماره ماهنامه نگاه نو در مهر 1370، ديهيمي و رامين جهانبگلو در اين نشريه سلسله مقالاتي درباره آيزايا برلين نوشتند و او را «استاد تفكر آزادي خواهي» خواندند. اگر عزت الله فولادوند با معرفي هانا آرنت يكي از 3 ضلع مثلث يهودي اصلاحات در ايران را كامل كرد، ديهيمي نيز با تبليغات براي آيزايا برلين سهمي بزرگ در ساختن دومين ضلع اين مثلث داشت. همچنين او هدف مجله نگاه نو را احياء تفكر كانون نويسندگان ايران تعريف كرد كه بسياري از اعضاء مركزيت آن كانون روابط تنگاتنگي با سرويس هاي جاسوسي ليبرال داشتند.
شماره هايي از مجله به تجليل از محمود دولت آبادي، كاوه گلستان، مرتضي مميز، بهرام بيضايي، نجف دريابندري، منوچهر آتشي و... اختصاص يافت. از نويسندگاني مانند كامران فاني (رضوان الله فاني) تا داريوش آشوري يا مترجمان سكولار چون عزت الله فولادوند و نادر انتخابي در آن حضوري پررنگ داشتند. مهرداد درويش پور ،حورا ياوري، پرويز دوايي و محمدرضا نيكفر از فعالان اپوزيسيون سياسي خارج كشور به درخواست ديهيمي براي نگاه نو مطلب مي نوشتند. سپس به فكر چاپ يك مجموعه كتاب 100 جلدي نيز با نام نسل قلم افتاد. اين مجموعه ترجمه دايره المعارف ادبيات جهان بود كه سال 1974 در دوران اوج جنگ سرد با همكاري انجمن فرهنگي بريتانيا و دانشگاه مينه سوتا تدوين شد و نام نويسندگان مقبول CIA مانند مارسل پروست، تي. اس. اليوت، هربرت ريد، آلبر كامو، ميلان كوندرا و... در آن به چشم مي خورد. ديهيمي ، كلوب نسل قلم را در ايران به همراه 3 تن از دوستانش به نام هاي آرمان اميد، حسن ملكي و بهرام داوري تشكيل داد و از مترجماني مانند عزت الله فولادوند، كريم امامي (سرويراستار انتشارات آمريكايي فرانكلين)، عبدالله كوثري و مهدي سحابي (مترجم آثار سلمان رشدي) براي كار دعوت كرد. او مي خواست هر ماه 2 جلد كتاب را روانه بازار كند و يك شبكه بزرگ از مشتركان براي پيش فروش كتاب ها بسازد تا بتواند آنان را به صورت مستمر تغذيه فكري كند. در سال 1372 اين شبكه با 1000 مشترك ثابت و 600 هزار تومان سرمايه، فعاليتش را آغاز كرد و مدام بر تعداد اعضاء آن افزوده مي شد. طي 6 سال مجموعه نسل قلم به 100 جلد كتاب در پيرامون ادبيات غرب رسيد و ديهيمي يك پروژه صد جلدي ديگر را نيز كليد زد. در واقع، او را بايد موسس و مدير «كلوب ليبرال هاي راديكال» شناخت. ديهيمي فقط از رانت هاي دولت كارگزاران بهره نگرفت، بلكه در دولت اصلاحات از حمايت هاي بيشتري برخوردار شد. مديريت تحريريه انتشارات طرح نو برعهده او بود و احمد مسجد جامعي نيز ابتدا در جايگاه قائم مقام و سپس به عنوان وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي دولت اصلاحات در زمره اصلي ترين حاميان مالي اين انتشارات قرار داشت. خشايار ديهيمي به عنوان چهره برجسته مبلغان صهيونيسم، همواره از رانت دولت هاي سازندگي و اصلاحات براي اشاعه افكارش بهره مي برد. او از سال 1376 طرح جامعي براي اشاعه فلسفه غرب ريخت و زندگي نامه فكري فيلسوفاني كه مدال ملي علوم انساني را از رئيس جمهور آمريكا گرفتند، در مجموعه كتاب هاي صد جلدي نام آوران فرهنگ ترجمه كرد؛ مثل جان رالز، فيلسوف تحليلي معاصر كه بارها بيل كلينتون او را به سبب نگارش تئوري عدالت ستود. سال 1380 در انتشارات طرح نو ترجمه مجموعه كتاب هاي اين فيلسوف يهودي را آغاز كرد، اما پروژه نيمه كاره ماند و هنگامي كه مشاور عالي نشر ماهي شد، كار ناتمامش را به آنجا برد تا به سرانجام برساند. براي انتشار گسترده تئوري هاي برلين دلايل بسياري داشت؛ مانند فولادوند كه ديديم براي تبليغ هانا آرنت از انگيزه هاي زيادي برخوردار بود. سال 1382، همان هنگامي كه ديهيمي ترجمه آثار ريچارد رورتي، يكي ديگر از فيلسوفان و جاسوسان بلندپايه CIA را آغاز كرد و زمينه هاي سفر او به ايران را مي چيد، مرتضي حاجي وزير آموزش و پرورش دولت اصلاحات نيز به دنبال تحقق يك برنامه جامع «آموزش شهروندي»در مدارس كشور بود و ماموريت اجراي آن را به سازمان دانش آموزي سپرد. اين سازمان كه زير نظر مستقيم وزير و رياست آن برعهده معاون وزير بود، بودجه كلاني را به نشر اگر با مديريت علي اصغر سيدآبادي اختصاص داد تا مجموعه كتاب هايي در پيرامون اين موضوع آماده سازد. خشايار ديهيمي و رامين جهانبگلو مشاوران اصلي برنامه جامع «آموزش شهروندي» وزارت آموزش و پرورش بودند و نشر اگر واسطه اختصاص بودجه دولت اصلاحات به آنان و روشنفكران سكولاري نظير سعيد حنايي كاشاني و محمد ضيمران شد تا با تدوين كتاب هاي شهروندي، دموكراسي، مشاركت، گفت وگو، فلسفه و دنياي مجازي به گسترش آموزه هاي سياسي سكولاريسم در مدارس ايران بپردازند. حتي وزارت آموزش و پرورش اين كتاب ها را ميان دانش آموزان به مسابقه گذاشت تا آنان به خواندن تئوري هاي ديهيمي و جهانبگلو ترغيب شوند؛ تئوري هايي كه آشكارا پروژه »فروپاشي ايدئولوژيك« جمهوري اسلامي را تعقيب مي كرد.
به گزارش سرویس سیاسی صراط ، خشايار ديهيمي سال 1334 در تبريز به دنيا آمد. در دانشگاه شيمي و سپس زبان انگليسي خواند. ابتداي انقلاب به اتهامي غيرسياسي روانه زندان شد. سال 1358 با هفته نامه جنبش متعلق به علي اصغر حاج سيدجوادي همكاري كرد. اين هفته نامه با مشاركت اسلام كاظميه (عامل CIA و رابط علي اميني) منتشر مي گشت. ديهيمي به گفته خودش مانند يك «ليبرال راديكال» در آن مقاله مي نوشت تا از خط مشي نهضت آزادي ايران دفاع كند. شايد ديهيمي در ميان مردم شخصيت سرشناسي نباشد، اما با ترجمه 100 اثر در حوزه علوم انساني سكولار، فلسفه و ادبيات غرب يك مترجم سكولار پركار بود. از سويي عضو گروهك نهضت آزادي ايران به شمار مي رفت و از طرفي مشاور عالي رتبه حزب مشاركت ايران. حتي در حساس ترين لحظات، مصطفي تاج زاده تدوين بخشي از راهكارهاي انتخاباتي اصلاح طلبان را به ديهيمي سپرد. در 3 دهه گذشته، او 3 دوره فعاليت حرفه اي را براي انجام ماموريتش گذرانده است. دهه 1360 پيوندهاي خود را با نهادهاي فكري حاكميت برقرار كرد. از سال 1362 به سازمان آموزش و انتشارات انقلاب اسلامي رفت؛ سازماني كه پس از مصادره انتشارات آمريكايي فرانكلين جايگزين آن شد، اما بدنه مديريتي اش همچنان در اختيار نسل قديم فرانكليني ها و مترجمان سكولار مانند اميرحسين آريانپور، باقر پرهام و داريوش آشوري ماند. ديهيمي در سال 1364 به عنوان يكي از سرويراستاران سازمان برگزيده شد و ترجمه كتاب گفت وگو با مرگ اثر آرتور كوستلر را منتشر كرد؛ همان هنگام كه ترجمه كتاب ظلمت در نيمروز (روايت دادگاه هاي استاليني براي تصفيه ايدئولوژيك) از اين نويسنده چاپ شد. كوستلر، داستان نويس يهودي و اهل بوداپست، يكي از رهبران بزرگ ترين عمليات جاسوسي عمليات PSB به شمار مي رفت كه سال 1949 رسماً به عضويت CIA درآمد. ديهيمي بعدها كتاب زندگي و آثار آرتور كوستلر را انتشار داد. خشايار ديهيمي هر روز فعاليت هاي خود را گسترش مي داد. در ابتداي دهه 1370 پس از پيوند با دولتمردان دولت سازندگي چون محمدتقي بانكي و علي ميرزايي به عنوان دبير شوراي نويسندگان ماهنامه نگاه نو انتخاب گشت. در طول دوران فعاليت حرفه اي ديهيمي در عرصه ترجمه و مطبوعات، علاقه او به نشر آثار آيزايا برلين از جنسي ديگر است، مثل يك پروژه مادام العمر و دستور كار دائم. از هنگام انتشار نخستين شماره ماهنامه نگاه نو در مهر 1370، ديهيمي و رامين جهانبگلو در اين نشريه سلسله مقالاتي درباره آيزايا برلين نوشتند و او را «استاد تفكر آزادي خواهي» خواندند. اگر عزت الله فولادوند با معرفي هانا آرنت يكي از 3 ضلع مثلث يهودي اصلاحات در ايران را كامل كرد، ديهيمي نيز با تبليغات براي آيزايا برلين سهمي بزرگ در ساختن دومين ضلع اين مثلث داشت. همچنين او هدف مجله نگاه نو را احياء تفكر كانون نويسندگان ايران تعريف كرد كه بسياري از اعضاء مركزيت آن كانون روابط تنگاتنگي با سرويس هاي جاسوسي ليبرال داشتند.
شما رو چه حساب این حرف رو میزنی؟
کمونیست ها شاگردان آقای بازرگان بودن(مجاهدین)!همونی که شبه روشنفکرهای اصلاح طلب شما امروز زیر علمش قمه میزنن!
مردی جوابمو منتشر کن صراط
صراط يارانت بي بصيرتت كم اوردن رو اوردن به بگم بگم.
بسی خندیدیم
آدمی که مرده وزنده اش از نظر سیاسی تفاوتی ندارد دورد سلامش کجابود
این ها افرادی هستند نسبتا خستگی ناپذیر، مبتکر و خلاق، فراری از کلیشه و تکرار،نسبتا تیز و باهوش و در پیگیری باطل خودشون مجتمع. کار تیمی میکنن،شبکه سازی میکنن، پایگاه های مختلف در اصناف و اقشار مختلف برای خودشون درست میکنن. کار تشکیلاتی و نیروسازی رو جدی میگیرن.
با توجه به اینکه به شدت عملگرا و منفعت طلب هستن تو هر چیز و هرجا و هر گروهی دنبال فرصت میگردن. هسته اصلی و اجزای شبکه اشون کاملا هوای هم رو دارن. از نظر مالی ارتزاق اصلیشون رو از منابع دولتی قرار ندادن اما از هر فرصتی برای بهره گیری از اون استفاده میکنن.
بعد از انقلاب و به استثنا برخی دوره ها به جهت زرنگی نسبیشون و اینکه مواهب حاکمیتی رو به طور کامل در اختیار نداشتن(بعضا بخشی رو داشتن) سعی کردن تا جایی که میتونن خودشون رو تقویت کنن. متوجه بودن که اگه تو تولید محصول فرهنگیشون کیفیت رو واقعا جدی نگیرن دیگه راه دیگه ای مثل صداوسیمای حاکمیتی یا تریبون نماز جمعه و ... رو ندارن که جور کم کاری اونها رو بکشه. مخاطبینشون رو اینجوری تربیت کردن که خرج کردن برای محصولات فرهنگی رو حتی از نون شب هم واجب تر بدونن.مخاطبینشون نسبت به اکثر محصولات فرهنگی نگاه جبهه ای دارن و رسمشونه که مثلا اگه یکی از نویسنده های هم فکرشون کتابی بنویسه همه یه نسخه از اون رو میخرن(حتی برای دکور کتابخونه اشون) اما اگر نویسنده معتقد به مبانی انقلاب کتابی بنویسه یه نسخه میخرن و به هم قرض میدن.
کاش ما هم نقاط قوت و ضعف اینها رو دقیقتر میشناختیم و اصلاح دائمی رو وجه همت خودمون میکردیم نه خوش خیالی و سهل انگاری رو.