الف: برنامه هفت با الگو از برنامه موفق ورزشی ۹۰ قرار بود آیینه رویدادهای هفتگی سینمای ایران باشد. اما...
برنامه هفت که با الگو از برنامه موفق ورزشی 90 قرار بود آیینه رویدادهای هفتگی سینمای ایران باشد، نزدیک دو سال است که میهمان خانه های ایرانیان شده است. بر خلاف آنچه که برنامه 90 را یکه تاز برنامه های گزارشی – تحلیلی پر مخاطب شبکه سوم سیما نموده است، یعنی بی طرفی دست اندرکاران آن برنامه نسبت به تیمهای مختلف فوتبال، برنامه هفت اما در این مدتی که از پخش آن می گذرد نشان داده است نمی تواند رویکرد بی طرفانه ای از متن و حاشیه سینمای ایران داشته باشد. حالا دیگر همه عادت کرده اند که برنامه هفت را بلندگوی جریان روشنفکری سینما در سیما بدانند و این را می شود از گزارشهای خبری و نحوه چینش میهمانان و سوالات جهت داری که مجری در خلال برنامه مطرح می کند فهمید. در برنامه هفت جمعه شب گذشته تاکید شیطنت آمیز مجری برنامه بر مشخص کردن منابع مالی فیلم قلاده ها از جمله نشانه هایی است که می توان بر این عدم بی طرفی شاهد گرفت. البته نفس این سوال اشکالی ندارد و اتفاقا کارگردان فیلم یعنی ابوالقاسم طالبی جوابهای روشن و صریحی را در مورد منابع مالی فیلم داد اما شیطنت آمیز بودن سوال مجری آنجا نمود می یابد که متوجه می شویم مجری برنامه ،در برنامه های یکسال گذشته این سوال را جز در یکی دو مورد مشابه مطرح نکرده است.
مساله بعدی حواشی اکران دو فیلم گشت ارشاد و خصوصی است که به طور بی سابقه ای در دو هفته ی پشت سر هم، بخش اعظم برنامه به صحبت درباره این موضوع گذشته است و گویا دست اندر کاران برنامه هفت سعی دارند این قضیه را یک بحران فرهنگی در کشور نشان دهند. این در حالی است که در همین مدت بحث فساد در سینما از زبان بازیگران و سینماگرانی چون پطروسیان، احمد نجفی،پرستو صالحی،امین تارخ، مجید مظفری و... به کرات در فضای رسانه ای بازتاب پیدا کرده است ولی برنامه هفت هیچ اشاره ای به آن نکرد.البته اینجا در صدد اثبات یا رد این ادعا( یعنی فساد در سینما) نیستیم بلکه منظور، بررسی ابعاد این قضیه از زبان موافقان و مخالفان این ادعا در برنامه هفت است. برنامه ای که مدعی است آیینه تحولات سینمایی از زبان رسانه ملی است نباید مسائل کوچک را بحرانی و مسائل مهم دیگری را سانسور نماید.
البته این رویکرد به همین دو مورد ختم نمی شود. سال گذشته نیز که دومین جشنواره مردمی فیلم عمار با 300 اثر از جمله مستند، فیلم کوتاه ،پویا نمایی و... توسط جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی برگزار شد، مورد بی مهری برنامه سینمایی هفت قرار گرفت. این برنامه در حالی که به اکثر جشنواره‌های ویترینی مثل جشنواره فیلم پلیس و... بها می‌دهد و پرونده خاصی را برای آن می‌گشاید تنها به نشان دادن چند عکس از افتتاحیه جشنواره عمار اکتفا کرد.جشنواره ای که اکثر رقابت کنندگان در آن گروههای دانشجویی و مردمی خودجوش بودند وتعدادی از آثاری که برای اولین در این جشنواره به نمایش در آمده بودند در جشنواره های خارج از کشور جوایز ویژه ای را از آن خود کرده اند.
در مقابل این سانسورها برنامه هفت تاکید بسیار در چهره پردازی افرادی خاص را دارد.به طور مثال اولین برنامه هفت امسال در گفتگوی تلفنی به سراغ یکی از کارگردانان این جریان رفت و به خوش و بش در مورد رمان تحت تالیف این کارگردان و فیلمی که قرار است این کارگردان در آینده نه چندان نزدیک ساختش را آغاز کند پرداخت!
این چهره‌پردازی‌ها در مقابل آن سانسورها نشان می دهد که برنامه هفت قصد ندارد آیینه تمام نمای سینمای ایران باشد.
برنامه هفت که با الگو از برنامه موفق ورزشی 90 قرار بود آیینه رویدادهای هفتگی سینمای ایران باشد، نزدیک دو سال است که میهمان خانه های ایرانیان شده است. بر خلاف آنچه که برنامه 90 را یکه تاز برنامه های گزارشی – تحلیلی پر مخاطب شبکه سوم سیما نموده است، یعنی بی طرفی دست اندرکاران آن برنامه نسبت به تیمهای مختلف فوتبال، برنامه هفت اما در این مدتی که از پخش آن می گذرد نشان داده است نمی تواند رویکرد بی طرفانه ای از متن و حاشیه سینمای ایران داشته باشد. حالا دیگر همه عادت کرده اند که برنامه هفت را بلندگوی جریان روشنفکری سینما در سیما بدانند و این را می شود از گزارشهای خبری و نحوه چینش میهمانان و سوالات جهت داری که مجری در خلال برنامه مطرح می کند فهمید. در برنامه هفت جمعه شب گذشته تاکید شیطنت آمیز مجری برنامه بر مشخص کردن منابع مالی فیلم قلاده ها از جمله نشانه هایی است که می توان بر این عدم بی طرفی شاهد گرفت. البته نفس این سوال اشکالی ندارد و اتفاقا کارگردان فیلم یعنی ابوالقاسم طالبی جوابهای روشن و صریحی را در مورد منابع مالی فیلم داد اما شیطنت آمیز بودن سوال مجری آنجا نمود می یابد که متوجه می شویم مجری برنامه ،در برنامه های یکسال گذشته این سوال را جز در یکی دو مورد مشابه مطرح نکرده است.
مساله بعدی حواشی اکران دو فیلم گشت ارشاد و خصوصی است که به طور بی سابقه ای در دو هفته ی پشت سر هم، بخش اعظم برنامه به صحبت درباره این موضوع گذشته است و گویا دست اندر کاران برنامه هفت سعی دارند این قضیه را یک بحران فرهنگی در کشور نشان دهند. این در حالی است که در همین مدت بحث فساد در سینما از زبان بازیگران و سینماگرانی چون پطروسیان، احمد نجفی،پرستو صالحی،امین تارخ، مجید مظفری و... به کرات در فضای رسانه ای بازتاب پیدا کرده است ولی برنامه هفت هیچ اشاره ای به آن نکرد.البته اینجا در صدد اثبات یا رد این ادعا( یعنی فساد در سینما) نیستیم بلکه منظور، بررسی ابعاد این قضیه از زبان موافقان و مخالفان این ادعا در برنامه هفت است. برنامه ای که مدعی است آیینه تحولات سینمایی از زبان رسانه ملی است نباید مسائل کوچک را بحرانی و مسائل مهم دیگری را سانسور نماید.
البته این رویکرد به همین دو مورد ختم نمی شود. سال گذشته نیز که دومین جشنواره مردمی فیلم عمار با 300 اثر از جمله مستند، فیلم کوتاه ،پویا نمایی و... توسط جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی برگزار شد، مورد بی مهری برنامه سینمایی هفت قرار گرفت. این برنامه در حالی که به اکثر جشنواره‌های ویترینی مثل جشنواره فیلم پلیس و... بها می‌دهد و پرونده خاصی را برای آن می‌گشاید تنها به نشان دادن چند عکس از افتتاحیه جشنواره عمار اکتفا کرد.جشنواره ای که اکثر رقابت کنندگان در آن گروههای دانشجویی و مردمی خودجوش بودند وتعدادی از آثاری که برای اولین در این جشنواره به نمایش در آمده بودند در جشنواره های خارج از کشور جوایز ویژه ای را از آن خود کرده اند.
در مقابل این سانسورها برنامه هفت تاکید بسیار در چهره پردازی افرادی خاص را دارد.به طور مثال اولین برنامه هفت امسال در گفتگوی تلفنی به سراغ یکی از کارگردانان این جریان رفت و به خوش و بش در مورد رمان تحت تالیف این کارگردان و فیلمی که قرار است این کارگردان در آینده نه چندان نزدیک ساختش را آغاز کند پرداخت!
این چهره‌پردازی‌ها در مقابل آن سانسورها نشان می دهد که برنامه هفت قصد ندارد آیینه تمام نمای سینمای ایران باشد.