۰۳ ارديبهشت ۱۳۹۱ - ۱۴:۳۹

روایت یک فوتبالیست از 78 دقیقه مرگ

' فابریس موآمبا' هافبك تیم بولتون كه ماه گذشته در جریان بازی با تیم تاتنهام دچار ایست قلبی شد و قلب او 78 دقیقه از كارایستاد برای نخستین بار از دقایقی سخن گفت كه به اعتقاد پزشكان ' مرده بود'.
کد خبر : ۵۹۴۷۹
به گزارش ایرنا به نقل از روزنامه های انگلیس، این بازیكن 24 ساله گفت: می خواستم به گوشه چپ زمین بروم كه احساس سرگیجه كردم. هیچ دردی نداشتم. اصلا مانند درد های قفسه سینه كه در فیلم ها نشان می دهند، نبود. فقط سرگیجه داشتم، آن هم نه سرگیجه ای طبیعی. فراتر از واقعیت بود.

وی افزود: انگار در بدن كسی دیگر می دویدم. توضیح آن سخت است. یك ضربه محكم احساس كردم... بعد هم یك ضربه دیگر. بعد همه چیز را دو تا می دیدم. دو تا ' اسكات پارك' و دو تا ' لوكا موردیچ'. فهمیدم اتفاقی جدی افتاده است. به اطرافم نگاه كردم.

موآمبا گفت: چیزی شبیه رویا بود.می توانستم بازیكنان تاتنهام را ببینم كه اطرافم می دوند. آخرین چیزی كه شنیدم ، فریاد 'دیدرایك بویاتا' مدافع تیم مان بود كه فریاد می زد بازگردم و به دفاع كمك كنم.

هافبك بولتون اضافه كرد:احساس كردم در آسمان معلق هستم. می دیدم كه سرم پیش رویم به زمین افتاد و همان زمان؛ دو ضربه محكم احساس كردم. همه اش همین بود. سیاهی و دیگر هیچ. من مرده بودم.

این بازیكن 24 ساله كه به تازگی از بیمارستان مرخص شده، یك باتری در قلبش دارد تا در صورت بروز موارد مشابه مانع از ایستادن ضربان قلبش شود.

وی گفت: وقتی كه دستگاه شوك الكتریكی را به كار انداختند و سیم ها را به سینه ام چسباندند؛ كاملا هوشیار بودم.

' هوارد وب' داور دیدار؛ پس از ایست قلبی موآمبا بازی را لغو كرد و بلافاصله معالجات اولیه برای بازگرداندن او به زندگی شروع شد. '

دكتر ' اندرو دینر' متخصص قلب كه در میان هواداران تاتنهام در ورزشگاه بود جان او رانجات داد. او پس از معالجات اولیه گفت كه موآمبا باید فورا به بیمارستان منتقل شود. با دستگاه دفیبرلاتور دو بار به او شوك الكتریكی دادند و سپس آمبولانس او را به بیمارستان منتقل كرد. در تمام این مدت كه 78 دقیقه طول كشید، قلب او ازكار ایستاده بود.

موآمبا گفت: بخت با من یار بود كه دكتر دینر در میان جمعیت تماشاچیان بود. من به او مدیونم.

به رغم آنكه موآمبا بیش از یك ماه در بیمارستان بستری بود هنوز علت واقعی ایست قلبی اش مشخص نشده است اما او از این پس برای هر یك روز اضافی كه زندگی می كند, شكر گزار است.

وی گفت: آنچه اتفاق افتاد بیش از یك معجزه بود. ممكن بود حتی در صورت زنده ماندن دچار آسیب های مغزی شوم . بسیار عالی است كه می توانم باز هم فوتبال بازی كنم و امیدوارم آن روز زودتر برسد. ولی از آن مهم تر این است كه میتوانم زندگی كنم و به خانواده ام عشق بورزم. من مرد خوشبختی هستم.

وی درباره دوران پس از ترخیص از بیمارستان هم گفت: هر هفته مانند سابق تمرین می كنم و حالم خوب است. من از 18 سالگی فوتبال بازی می كنم و در این مدت هیچ مصدومیت جدی نداشته ام. درخانواده ما اصلا سابقه بیماری قلبی وجود ندارد.