به گزارش سرویس وبلاگ صراط؛نویسنده وبلاگ آل الله در آخرین به روزرسانی وبلاگ خود نوشته است:
امام حسن مجتبـی، کریم آل الله ـ علیه السلام ـ
ذره‌ای از حکمت‌های نهفتـه شده در سینـه‌اش را برای یکی از یارانـش بیان کرد. امام حسن ـ علیه السلام ـ فرمـود: ای جعیـد بن همدان! مردم چـهار دستـه‌اند:
ـ دسته‌ای ایـمان و عمل صالح دارنـد و اخلاق ندارنـد.
ـ دستـه‌ای ایمان و عمل صالـح ندارنـد و اخلاق دارند.
ـ دسته‌ای نه ایمان و عمل صالح دارنـد و نه اخلاق، که این دستـه بدترین افراد هستنـد.
ـ و دسته‌ای که هم ایمان و عمل صالح دارنـد و هم اخلاق، این دسته بـهترین افراد هستنـد.
پی‌نوشت: ترجمة الامام الحسن من تاریخ دمشق، ص 160 ـ تألیف ابی‌القاسم بن الحسن الشافعی الدمشقی المعروف بابن عساکر (با اندکی تصرف).
جناب زین العابدین امام سجاد ـ علیه السلام ـ
به امام سجـاد ـ علیه السلام ـ گفت: در این شب و سرد و بارانی چه به همراه دارید و به کجا می‌روید؟ امام سجاد ـ علیه السلام ـ در حالی که مقداری هیزم و آرد روی شانه‌ی خود داشت و آنـها را حمل می‌کرد به سوال کننـده که از اصحابش بود فرمود: سـفری در پیش دارم که در آن به زاد و توشه نیـاز مـُبرم دارم. گفت: اجازه دهیـد خدمتـکارم اینـها را برایتان بیاورد و به شما کمک کنـد. حضرت قبول نـکرد. برای بار دوم گفت: بـگذارید خودم اینـها را همراه شما بیاورم. حضرت فرمود: این وظیفه خود من است و تنـها خودم باید آنـها را به مقصد و به دست مستحقین برسانم؛ وگرنـه برایم سودی نـخواهد داشت.
بعد از گذشت چند روز از آن ماجرا امام سجاد ـ علیه السلام ـ را دید و به حضرت گفت: یابن رسول الله فرموده بودید سفری پیش رو دارم، اما من آثار و علائـم سفر در وجود شما نمی‌بینم! حضرت فرمود: بله، سفری در پیش دارم اما نه آنـچه تو فـکر کرده‌ای! منظورم سـفرِ مرگ، قبـر و قیامت است که باید خود را برای آن مهیـّا می‌کردم. امام در ادمه فرمود: هر کس خود را در سفر آخرت ببیند از حرام و کار‌های خلاف شرع می‌پرهیـزد و همیشه در کمک کردن به دیـگران سعی می‌کند.
پی‌نوشت: چهل داستان و حدیث از امام سجاد ـ علیه السلام ـ، داستان هفـدهم، تألیف عبداله صالحی (با اندکی تصرف).
امام محمدبن علی، باقر آل محمد ـ علیه السلام ـ
باقر آل محمد ـ علیه السلام ـ به فرزند و جانشین بعد از خود فرمود: فرزندم! خداوند سه چیز را در سه چيز را در سه چيز ديگر مخفی کرده است؛ رضای خود را در طاعتش مخفی کرده، بنابراين هيچ طاعتی را کم نشمار، چرا که ممکن است رضای خدا در آن باشد.غضب خود را در نافرمانیاش مخفی کرده، بنابراين هيچ معصيتی را کوچک ندان، زيرا ممکن است خشم خدا در آن باشد. و دوستان خود را در ميان آفريدگانش مخفی کرده، بنابراين هيچ کس را تحقير نکن، زيرا ممکن است اين شخص همان ولی خدا باشد.
تـذکر: در ظاهر، اين وصيتِ امام خطاب به فرزند و وصيش امام صادق ـ عليهالسلام ـ است، ولی در حقيقت براي مردم در هر عصر و زمان است.
پی‌نوشت: وصایا الصادقَیـن (مجموعه وصیت‌های امام باقر و امام صادق ـ علیهما السلام ـ) وصیت اول. تالیف محمود شریعت زاده خراسانی.
امام جعفـر بن محمد، صادق آل محمـد ـ علیه السلام ـ
از اصحاب خاص امام جعفـر صادق ـ علیه السلام ـ محسوب می‌شد. مفضل بن عمر نام داشت. از حضرت پرسیـد صراط چیست؟ حضرت فرمود: صراط همان راه به سوی معرفت و شناخت خدای عزوجل است که دو قسم دارد. يک صراط در دنيا، و يک صراط در آخرت. صراط دنیـوی همان امام معصوم است که بنا به دستور حضرت حق واجب‌الاطاعه هست؛ هر کس آن را در دنيا بشناسد و به او اقتدا کند بر صراط آخرت که پلی روی جهنـم در آخرت است به سلامتی عبور خواهد کرد و هر کس او را در دنيا نشناسد پای او روی صراط خواهد لغزيد، و به جهنم خواهد افتاد.
پی‌نوشت: گنجبنه نور (پرسش های مردم و پاسخ های امام صادق ـ علیه السلام ـ)، بخش پرسش های پیرامون مرگ، تالیف احمد قاضی زاهدی (با اندکی تصرف).