سیاست پیشه گانی که تا دیروز سنگ رقبای دولت مهرورزی را بر سینه می زدند و در مدح دولت های پیشین افراط را جایز می دانستند، امروز به یکی از نزدیکترین یاران "احمدی" و پرنفوذترین مسئولان دولتی بدل شده اند!
به گزارش سرویس سیاسی صراط، معاون پارلمانی دولت نهم و معاون اول دولت دهم را می توان بعنوان مصداق عینی اینگونه سیاستمداران معرفی کرد. "محمدرضا رحیمی" که سابقه استانداری کردستان در دولت سازندگی را در کارنامه دارد، در گذشته ای نه چندان دور و در مقدمه کتاب "دیدار سردار سازندگی از کردستان، سرزمین عشق و دوستی"، چنین می نویسد: «مهمان‌نوازی مردم کردستان در استقبال از رئیس جمهوری و محبوبشان فراتر از روال طبیعی و به شکل افسانه‌ای تجلی می‌کند. آقای هاشمی را محبوبی می‌پندارند که تنها یار نیست، یاور نیز هست. او را جانانه کرم‌پیشه‌ای می‌انگارند که از کنعان انقلاب به مصر کردستان قدم می‌گذارد، عاشقانه عزیزش می‌دارند و با تمام هستی خریدار محبتش می‌گردند. اوج زیبایی این دلدادگی در حرکت غرورآفرین آن پیرزن سقزی تجلی می‌کند که با تمام دارایی‌اش که در یک رأس بز خلاصه می‌شود، در صف خریداران یوسف انقلاب اسلامی قرار می‌گیرد و اشک شوق از چشمان آقای هاشمی جاری می‌سازد.»
اینگونه ثناگویی های رحیمی تنها به عصر دولت سازندگی محدود نمی شود و تا دوران دولت احمدی نیز تعمیم پیدا می کند!
رحيمي در خردادماه ۸۵ در جلسه ای در حضور احمدي نژاد چنین می گوید: «یکی از مسلمانان سوریه اعتقاد داشت اگر بنا بود بعد از پیامبر(ص)، پیامبری بیاید، آن احمدی نژاد بود.»!
اما چگونه ممکن است، راوی حکایت "ذبح فرزند روستایی"؛ بعدها سخن آن سوری تبار، پیرامون "پیامبری احمدی نژاد" را روایت کند؟! احتمالاً دم خروس و قسم آقای معاون اول همردیف یکدیگرند!
"علی اکبر جوان فکر"، مشاور مطبوعاتی و البته بازداشتی احمدی نژاد را نیز می توان در این دسته گنجانید. وی که در زمان دولت اصلاحات بعنوان مسئول دفتر خبرگزاری ایرنا در مادرید فعالیت می کرد، توانست به جمع یاران غار احمدی نژاد افزوده شود و ریاست کل ایرنا که هیچ، مدیریت موسسه مطبوعاتی ایران را نیز تصاحب کند.
مبدع نظام آموزشی شش/سه/سه را نیز می توان به این جمع اضافه نمود. "حمید رضا حاجی بابایی" که سابقاً بعنوان نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی فعالیت می کرد و اکنون بر کرسی وزارت آموزش و پرورش دولت دهم تکیه زده است، پیشتر درباره پیشنهاد احمدی نژاد پیرامون نامگذاری سالی بنام "مهرورزی به بندگان خدا" و در حمایت از ایده رئیس دولت اصلاحات چنین می گفت: «مهرورزی یعنی حقوق بشر، کمک به فقرا، عدم گسترش سلاح های هسته ای و ... . این پیشنهاد می تواند مکمل پیشنهاد آقای خاتمی در نامگذاری سال "گفتگوی تمدن ها" باشد. شاید به اندازه آن تأثیرگذار نباشد اما بی تأثیر هم نخواهد بود.»
"محمدرضا میرتاج الدینی" نیز از این قافله عقب نماند و خود را در بین اصحاب احمدی نژاد جا کرد.
معاون رئیس جمهور در اجرای قانون اساسی، در هنگام عهده داری نمایندگی مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی، پیرامون رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری نهم گفته بود: «هنوز نظر جمعی نمایندگان اصول گرا در حمایت از احمدی نژاد اعلام نشده است.»
وی که در آن هنگام بعنوان یکی از اعضای ستاد انتخاباتی علی لاریجانی بشمار می رفت، بعدها توانست به سمت معاونت پارلمانی محمود احمدی نژاد در مجلس هشتم نائل آید.
با این تفاسیر چگونگی انتصاب هایی از این دست، با توجه به مواضع گذشته افراد نامبرده جای شگفتی و تعجب دارد. اینکه چگونه ممکن است شخصی در طی مدتی کوتاه تغییر موضع داده و با چرخشی 180 درجه ای، گفته های پیشین خود را زیر سوال ببرد؟!
بازگشت به جریده صراط
اصولا از آقایان رح......... و جو..........، خوشم نمیاد"
نمیگم،آدم نباید از عقیده ای که قبل داشته،برگرده"
ولی نه اینطوری که هنوز بعضی جاها،توی سخنرانی ها، سوتی بدی و بازم حمایت کنی"
........... و ........... و ........... ......... هستند" و از آدمهایی که این صفت رو داشته باشند، هیچ خوشم نمیاد"
با نظر آقاي رحيم موافق نيستم . مملكت دچار مشكلاتي بوده اما مشكلاتي كه از سوي مسئولين به كشور وارد شده بسيار زياد بوده و قابل توجيح نيست
قطعا حفظ اسقلال وعزت ملی ودینی هزينه هاي زيادي خواهد داشت اما آيا ما فقط در بسياري موارد در حد شعار نبوديم؟
نوشته خوبی بود.
.
چه خوب گفتی ...
نه به آن شوری شور / نه به این تلخی تلخ
حضرت علی می فرمایند: جاهل را نمی بینی مگر در افراط یا تفریط
هرکس وارد سیاست می شود باید بسیاری از الزامات سیاست را هم بپذیرد.
همچنین مفسران سیاسی و کسانی که در بیرون گود هستند نیز باید چنین الزاماتی را برای سیاست و سیاست پیشگان بپذیرند.
یکی از الزامات سیاست این است که در سیاست نه دوست مطلق داریم و نه دشمن مطلق. البته خیلی از سیاست پیشگان و مفسران سیاسی بنا به دلایلی این سخن را رد می کنند ولی عملا خود آنان ناچار می شوند که این سخن را بپذیرند و اجرا کنند!
احسنت احسنت احسنت
تف به این سیاستی که تنها چیزی که بعضی ها رو ازش دور میکنن انسانیته.