عصر قحط الرجالی و اسطوره ای به نام "علی نیکزاد"

"صراط" - شامگاه دیشب بود که چند عزل و انتصاب مهم در ساختار مدیریتی ، درست در ماه های پایانی دولت به وقوع پیوست و رئیس جمهور در احکام جداگانه ای عده ای را برکنار و بجای آنها افرادی را جایگزین کرد.
ابتدا خبر رفتن اسفندیار رحیم مشایی از دفتر رئیس جمهور بر روی خبرگزاری ها قرار گرفت و متعاقب این موضوع، محمود احمدی‌نژاد در حکمی سید حسن موسوی معاون سابق خود و رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را به ریاست دفترش منصوب کرد.
سپس محمدشریف ملک‌زاده نیز معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شده و به محل کار سابق حسن موسوی رفت.
همچنین احمدی‌نژاد در حکمی، مشایی را به عنوان مشاور خود و رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد منصوب و در این حکم، رئیس دفتر سابقش را «عارف به آرمان مهدوی» معرفی کرد و آشنایی و همکاری با او را «هدیه‌ الهی و افتخاری بزرگ» برای خویش دانست .
اما تغییرات شب گذشته در دولت منحصر به دفتر احمدی نژاد و سازمان میراث فرهنگی نشد و دو وزیر کابینه دهم نیز در این تغییر ها دخیل شدند که بر اساس آن رئیس قوه مجریه ابتدا وزیر ارتباطات را از کارش برکنار کرد و سپس در احکامی جداگانه علی نیکزاد وزیر وزارتخانه عریض و طویل راه و شهر سازی را با حفظ سمت به عنوان سرپرست وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و رضا تقی پور را به عنوان مشاور خود در امور ارتباطات و فناوری اطلاعات منصوب کرد.
اما باید توجه داشت چندی پیش بود که با ادغام دو وزارتخانه مسکن و شهرسازی و راه و ترابری ، وزارتخانه جدیدالتاسیسی بنام راه و شهرسازی پدید آمد و سکان آن دو در دست علی نیکزاد قرار گرفت و دیشب با برکناری وزیر ارتباطات و انتصاب نیکزاد بعنوان سرپرست این وزارتخانه حالا در مجموع سه وزارتخانه در دستان یکی از فرزندان دیار غیورمردان آذربایجان است.
و با این اوصاف می توان اینگونه نتیجه گرفت مدیریت بخش اعظمی از زیرساخت ها و مسائل مهم کشور در دست یک نفر قرار گرفته که در تشریح حوزه وسیع مدیریتی علی نیکزاد می توان گفت: مسکن مهر، کلیه امور راه‌سازی در کشور‌ ، بنادر و کشتیرانی ، مدیریت شهر‌سازی ایران‌ ، زیر ساخت های مخابراتی کشور، پست ، فناوری اطلاعات و ارتباطات سیار کشور در دستان یک نفر است.
اما اگر چشمانمان را برای روی پشت پرده عزل و انتصابات شب گذشته دولت ببندیم ، براستی رئیس جمهور با چه استدلالی با توجه به در دست داشتن مسئولیت دو وزارتخانه ادغام شده توسط نیکزاد باز هم سرپرستی یک وزارتخانه جدید را به وی می سپارد؟
آیا با توجه به تاکید دولت بر مکتب ایرانی و تمجیدهای مکرر شخص رئیس جمهور بر بزرگی مردم ایران، آیا در بین این ملت بزرگ شخصی جز نیکزاد برای انتصاب بعنوان سرپرست وزارت ارتباطات نبود؟
از نظر رئیس محترم جمهور اداره این حجم وسیع امور توسط یک نفر امکان پذیر است؟
علت برکناری تقی پور عدم همکاری و فرمانبری مناسب از احمدی نژاد بود؟
ویژگی علی نیکزاد چیست که رئیس جمهور او را تا این مقدار امین و مورد اعتماد خویش می دانند؟
در پاسخ به این سوالات یقینا همه دلسوزان انقلاب و ایران بر این نکته اتفاق نظر دارند که اگر فردی مسئولیتی را بپذیرد و توان انجام آن را نداشته باشد یقینا ظلمی نابخشودنی را در حق ملت انجام داده و علاوه بر انزجار مردم از اینگونه افراد ، عقوبت الهی هم گریبانگیر آنان خواهد بود.