صراط:با این حال سوالات زیر باعث می شود که این حرکت مناسب و رو به جلوی صدا و
سیما در انعکاس صدای مردم و وضعیت واقعی جامعه مشکوک و ریاکارانه به نظر
برسد:
چرا این روش به سایر قوا و نقاط نظام تعمیم پیدا نمی کند؟
شبهه ای که به این روش مثبت صدا و سیما وارد است این است که مگر هدف صدا و سیما بهبود وضعیت و حل مشکلات مردم نیست؟اگر اینگونه است آیا مشکلات فقط در بخش های حاکمیتی دولت رخ می دهد؟آیا در قوه قضائیه، دادگستری ها، کلانتری ها، مراکز نظامی و سربازی، نیروی انتظامی و غیره کاستی و مشکل وجود ندارد که مردم از آن رنج بکشند؟آیا این مکانها و نقاط عاری از خطا هستند؟اگر صدا و سیما حقیقاتا به دنبال تبدیل شدن به صدای مردم است چرا این نقاط را نمی بیند و یا کمتر از بخش دولت می بیند؟
چرا این روش در دولت هاشمی و خاتمی صورت نمی گرفت؟
سوال دیگری که انسان بی طرف را به شک می اندازد این است که چرا صدا و سیما در زمان دولت هاشمی اینگونه عمل نمی کرد و حتی به بلندگو و ستون تبلیغاتی دولت تبدیل شده بود. در این دوره نه تنها انتقادی از دولت نمی شد بلکه صدا و سیما بنگاه تبلیغاتی دولت سازندگی شده بود و دولت به کمک آن به انتقادات ذره ای برآمده از نقاط مختلف حتی پاسخ هم می داد.
همچنین این سوال مطرح می شود که چرا این حرکت حتی در دولت خاتمی در این حد نبود؟ دولتی که بر خلاف عقیده و خواسته های صدا و سیما عمل می کرد با تیم و گروه چند ده تایی روزنامه ها کاری کرده بود تا صدا سیما علی رغم میل باطنی اش جرات انتقاد و ارائه نظرات و مشکلا مردم را نداشت چرا که به سرعت مورد هجمه توپ خانه ای قرار می گرفت.آیا صدا و سیما از هرکس که نترسد و زورش برسد انتقاد خواهد کرد؟
با این حال این سوال نمی تواند خیلی روشنگر باشد؛چرا که صدا و سیمایی ها خواهند گفت شرایط و مدیریت عوض شده و ما بهبود پیدا کرده ایم و آن وقت اشتباه می کردیم و کار الانمان درست است.
آیا این روش در دولتهای بعدی نیز ادامه خواهد یافت؟
سوال دیگری که مطرح می شود این است که آیا این روش رو به جلو و مثبت در دولت بعدی هم به همین میزان ادامه خواهد یافت؟اگر دولت باب میل صدا و سیما باشد دوباره دوران دولت هاشمی و حتی اوایل دولت احمدی نژاد تکرار نخواهد شد؟ باید به انتظار نشست و آینده را پایش نمود.
چرا از وقتی دولت فعلی با سایر اجزاء نظام به مشکل خورد این رویکرد صدا و سیما شدت رو به جلو پیدا کرد؟
همگان استحضار دارند که شدت انتقادات وارده به دولت از سوی صدا و سیما از زمانی شدت گرفت که بحث اصطلاح جریان انحرافی و سرکشی دولت در برابر اصولگرایان، مجلس و سایر نهادهای نظام نمود پیدا کرد. اگر این عوامل موجب شدت انتقاد به دولت باشد باید در انگیزه این انتقادات شک کرد که این انتقادات نه برای مردم که برای چیز دیگری است.
نتیجه
با توجه به سوالات زیر اگر صدا و سیما بخواهد صداقت خود را از شدت انتقادات بعضا تخریبی بر علیه دولت فعلی نشان دهد باید اولا این روش را در دولت باب میل آینده خود نیز ادامه دهد، این روش را به سایر نهادها و مراکز نظام مثل مجلس ، قوه قضائیه، نیروهای نظامی، نهادهای انقلابی و غیره نیز تعمیم دهد و گرنه باید گفت:
بوی یک رنگی از این نقش نمی آید خیز دلق آلوده صوفی به می ناب بشوی
چرا این روش به سایر قوا و نقاط نظام تعمیم پیدا نمی کند؟
شبهه ای که به این روش مثبت صدا و سیما وارد است این است که مگر هدف صدا و سیما بهبود وضعیت و حل مشکلات مردم نیست؟اگر اینگونه است آیا مشکلات فقط در بخش های حاکمیتی دولت رخ می دهد؟آیا در قوه قضائیه، دادگستری ها، کلانتری ها، مراکز نظامی و سربازی، نیروی انتظامی و غیره کاستی و مشکل وجود ندارد که مردم از آن رنج بکشند؟آیا این مکانها و نقاط عاری از خطا هستند؟اگر صدا و سیما حقیقاتا به دنبال تبدیل شدن به صدای مردم است چرا این نقاط را نمی بیند و یا کمتر از بخش دولت می بیند؟
چرا این روش در دولت هاشمی و خاتمی صورت نمی گرفت؟
سوال دیگری که انسان بی طرف را به شک می اندازد این است که چرا صدا و سیما در زمان دولت هاشمی اینگونه عمل نمی کرد و حتی به بلندگو و ستون تبلیغاتی دولت تبدیل شده بود. در این دوره نه تنها انتقادی از دولت نمی شد بلکه صدا و سیما بنگاه تبلیغاتی دولت سازندگی شده بود و دولت به کمک آن به انتقادات ذره ای برآمده از نقاط مختلف حتی پاسخ هم می داد.
همچنین این سوال مطرح می شود که چرا این حرکت حتی در دولت خاتمی در این حد نبود؟ دولتی که بر خلاف عقیده و خواسته های صدا و سیما عمل می کرد با تیم و گروه چند ده تایی روزنامه ها کاری کرده بود تا صدا سیما علی رغم میل باطنی اش جرات انتقاد و ارائه نظرات و مشکلا مردم را نداشت چرا که به سرعت مورد هجمه توپ خانه ای قرار می گرفت.آیا صدا و سیما از هرکس که نترسد و زورش برسد انتقاد خواهد کرد؟
با این حال این سوال نمی تواند خیلی روشنگر باشد؛چرا که صدا و سیمایی ها خواهند گفت شرایط و مدیریت عوض شده و ما بهبود پیدا کرده ایم و آن وقت اشتباه می کردیم و کار الانمان درست است.
آیا این روش در دولتهای بعدی نیز ادامه خواهد یافت؟
سوال دیگری که مطرح می شود این است که آیا این روش رو به جلو و مثبت در دولت بعدی هم به همین میزان ادامه خواهد یافت؟اگر دولت باب میل صدا و سیما باشد دوباره دوران دولت هاشمی و حتی اوایل دولت احمدی نژاد تکرار نخواهد شد؟ باید به انتظار نشست و آینده را پایش نمود.
چرا از وقتی دولت فعلی با سایر اجزاء نظام به مشکل خورد این رویکرد صدا و سیما شدت رو به جلو پیدا کرد؟
همگان استحضار دارند که شدت انتقادات وارده به دولت از سوی صدا و سیما از زمانی شدت گرفت که بحث اصطلاح جریان انحرافی و سرکشی دولت در برابر اصولگرایان، مجلس و سایر نهادهای نظام نمود پیدا کرد. اگر این عوامل موجب شدت انتقاد به دولت باشد باید در انگیزه این انتقادات شک کرد که این انتقادات نه برای مردم که برای چیز دیگری است.
نتیجه
با توجه به سوالات زیر اگر صدا و سیما بخواهد صداقت خود را از شدت انتقادات بعضا تخریبی بر علیه دولت فعلی نشان دهد باید اولا این روش را در دولت باب میل آینده خود نیز ادامه دهد، این روش را به سایر نهادها و مراکز نظام مثل مجلس ، قوه قضائیه، نیروهای نظامی، نهادهای انقلابی و غیره نیز تعمیم دهد و گرنه باید گفت:
بوی یک رنگی از این نقش نمی آید خیز دلق آلوده صوفی به می ناب بشوی