دولت آینده نیازمند تلفیقی از "اصولگرایی" و "اصلاح طلبی" جهت تدوین راهبرد سیاست خارجی است . موارد ذیل شاخص‌های اصلی اصولگرایی در مباحث خارجی به شمار می روند:
1-حفظ منافع ملی و مقتضیات امنیت ملی کشور .
2- حرکت در قالب سه اصل عزت ، حکمت و مصلحت در سیاست خارجی .
3- وحدت مواضع کلان سیاست خارجی در عین کثرت نظریات داخلی .
4- تامین همزمان مولفه‌های دو اصل عمده چشم انداز بیست ساله در دفاع و
سیاست خارجی یعنی قدرت اول دفاعی منطقه در عین تعامل سازنده با دیگر
کشورهای دنیا.
5- حفظ دستاوردهای گذشته جوانان ایرانی در عضویت جمهوری اسلامی در باشگاه کشورهای دارای فناوری کامل هسته‌ای.
مهمترین شاخص‌های اصلاح طلبی در سیاست خارجی نیز عبارتنداز:
1- پرهیز از موضعگیری‌های افراطی و هزینه ساز در مسائل سیاست خارجی.
2- تعیین حدود و ثغورتنش و تعامل با کشورهای مختلف دنیا با سیاست افزایش تعامل و کاهش تنش .
3- تقویت تخصص در سیاست خارجی و پرهیز از عزل و نصب‌های مبتنی بر نظام جزاو پاداش در مناصب دیپلماتیک کشور.
4- استفاده از ظرفیت‌ها و روابط روسای جمهور گذشته در رایزنی های
بین المللی و مشورت نخبگان سیاست خارجی در حوزه‌های تخصصی .
5- ورود توام با ارائه طرح های ابتکاری جهت رفع بحران‌های
بین المللی همچون بحران سوریه.
6- ارائه طرح عملیاتی برای شکستن بن بست مذاکرات با 1+5 براساس سه اصل عمده:
الف) حفظ حقوق هسته‌ای ملت ایران
ب) ارائه تضمین های عملی قانع کننده تر در رابطه با پاک بودن برنامه هسته‌ای کشور.
پ) آغاز سیر قهقرایی در تحریم های اعمالی در قالب سه قطعنامه 1737،1837و1803 و تحریم های اضافی آمریکا و اتحادیه اروپایی.
بنابراین همانگونه که کشورهای غربی به گونه‌ای غیر منصفانه ،محافظه کارانه و به قول خودآنها ، اصولگرایانه با انتخابات ایران برخورد کردند ، دولت جدید باید حفاظت از اصولگرایی در سیاست خارجی را بخشی از قدرت خود بداند . تجربه لبخندهای انتهای دو دهه1960 و1970 هجری نشان داد که حتی چراغ سبز نیز باید از موضع قدرت روشن شود. غرب تا زمانی‌که جمهوری اسلامی را به عنوان یک واقعیت نپذیرد ، از اعطای هرگونه امتیازی به آن خودداری خواهد کرد. انتخابات آرام 24 خردادماه در دل خاورمیانه ناآرام ، همه شاخص‌های قدرت ایرانیان را به رخ کشید.
"نیویورک تایمز" ارگان حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا در تحلیل شرایط منطقه می نویسد : کسانی که اوباما تحت عنوان رهبران جهان اسلام بر رویشان حساب باز کرده بود ، دچار تزلزل جدی شده‌اند و در عین حال ایران با انتخابات خود ظرفیت تازه ای از دموکراسی و قدرت را به نمایش گذاشت.
"مرسی" در مصر توسط قاطبه مردم متهم به مطلق گرایی شد ، اردوغان که در
سوریه شعار دموکراسی سر می‌داد ، در میدان تقسیم استانبول و دیگر شهرهای
ترکیه به سرکوب ناراضیان مشغول است و سران عرب نیز با بحران جانشینی در
راس قدرت کشورهای خود مواجه اند.( نقل به مضمون)روزنامه ها آرتص ارگان
چپگرایان مخالف "بنیامین نتانیاهو" نیز نوشت : دیگر نتانیاهو ازبهانه های
لازم برای ایران هراسی برخوردار نیست و وزیر جهانگردی رژیم صهیونیستی نیز
تاکید کرد ادامه فشار بر ایران و تحریم این کشور
مشکل است .
در طول سه هفته گذشته کشورهای همسایه آمادگی عملی خود را برای رفع اختلاف و همکاری با جمهوری اسلامی اعلام کرده اند و برخی از کشورهای دخیل در تحریم نفتی و بیمه ای جمهوری اسلامی گشایش‌های تازه ای را در پیش گرفته اند و سرجمع همه این رصدهای تحلیلی ، مواضع برخی لابی های ارتجاعی و صهیونیستی در غرب قابل توجه است ، آنها اعتراف می‌کنند که در زمانه آشفتگی ، ضعف و تفرقه غرب و متحدان منطقه ای آن ایران با این آرامش ، قدرت و وحدت ، بهتر از گذشته منافع ملی خود را دنبال می‌کند.امیدواریم با تجربه ای که در تیم سیاست خارجی دولت جدید وجود دارد، راهبردی تنظیم شود که در قالب آن از تبدیل شدن " اصولگرایی" به افراط و تابوسازی و " اصلاح طلبی " به تفریط و عقب نشینی جلوگیری شود.