مهندس نوشين حديديان مقدم در گفت و گو با خبرنگاران با بيان اينكه متاسفانه ورود به عرصه خلباني هواپيماهاي شكاري براي بانوان ممنوع است و فضايي براي آن تعريف نشده است افزود: علاقه ام به اين نوع از هواپيماها به دليل ويژگيهاي خشونت بار و جنگي نيست بلكه به دليل دقت بالا و كاربرد سيستم هاي پيشرفته آنها است كه مهارت خلبان را به چالش مي كشد.
وي كه تجربه پرواز با هواپيماهاي فوق سبك را دارد و دوره هاي خلباني را زير نظر سازمان هواپيمايي كشور مي گذراند افزود:فارغ التحصيل رشته مهندسي عمران و شاغل در مديريت بحران استان مي باشم و از كودكي به آسمان، فضا و مقوله پرواز علاقه خاصي داشتم و همواره مطالب علمي در اين زمينه ها را مطالعه مي كردم.
حديديان مقدم افزود: هم اكنون با هواپيماهاي فوق سبك و يا UL پروازمي كنم و اين نوع هواپيماها علاوه بر كاربردهاي تفريحي، قابليت بالايي در عمليات امداد و نجات (Rescue & Relief Operation) را دارند.
وي تصريح كرد: مركزيت اين رشته بدليل امكانات بالاي آموزشي و تعدد فرودگاه ها بيشتر در تهران است، ولي در شهرهاي بزرگي چون اصفهان و شيراز و همچنين يزد و كرمانشاه مراكز و فرودگاه هاي آموزشي معتبر در حال فعاليت هستند و متاسفانه در زنجان به رغم وجود فرودگاه، بخش جداگانه اي براي آموزش و تعمير و نگهداري هواپيماهاي فوق سبك، سبك و آكروباتيك با قدرت مانور پذيري بالا وجود ندارد.
اين خلبان زنجاني در خصوص استقبال بانوان از رشته هوانوردي گفت: استقبال بانوان از اين رشته در مقايسه با آقايان، بدليل وجود محدوديت ها، عدم حمايت و امكانات نه چندان مناسب و مكفي در ايران بسيار كم است و بطور كلي در رشته هوانوردي، با توجه به اينكه پرواز با چه نوع وسيله هوانوردي و يا هواپيما انجام مي شود، دوره هاي آموزشي زميني و عملي برنامه ريزي مي شود.
حديديان مقدم بااشاره به اينكه با توجه به درجه و رتبه اي كه خلبان دارد، ابزار و زمان و دوره هاي آموزشي متفاوت است افزود: خلباني و هوانوردي يكي از پرهزينه ترين رشته ها در جهان محسوب مي شود و دانشجويان علاوه بر هزينه آموزش هاي زميني باتوجه به رده دوره، براي هر ساعت تمرين عملي و پرواز با هواپيماي فوق سبك و سبك هزينه اي نزديك به سه تا پنج ميليون ريال پرداخت مي كند.
اين زن خلبان درخصوص توسعه اين رشته درزنجان گفت: زنجان نياز به پي ريزي براي ايجاد يك ساختار آموزشي معتبر همراه با ابزار آموزشي ايمن و مكفي براي تربيت دانشجويان علاقه مند در اين زمينه دارد به عنوان مثال نياز به هواپيماهاي آموزشي ايمن و به ِروز و ساخت آشيانه هاي مناسب براي نگهداري و تعمير هواپيماهاي مورد استفاده است.
حديديان مقدم افزود: فضاي مناسب براي انجام پروازهاي عملياتي با هواپيماهاي آموزشي در زنجان وجود ندارد در حاليكه پتانسيل هاي بالقوه زيادي براي ايجاد اين زمينه وجود دارد.
وي اظهار كرد: براي شروع دوره هاي آموزشي پرواز، دانشجو نياز به گذراندن تست مديكال و تكميل پرونده دانشجويي خود با تاييد سازمان هواپيمايي كشور داشته و پس از تاييد، تحت نظر آموزشگاههاي مستقر در فرودگاههاي مرتبط دروس تئوري و عملي خود را مي گذراند.
حديديان مقدم افزود: با توجه به دروس و ساعت پروازهاي تعريف شده براي هر دوره، دانشجو مي تواند Certificate مربوط به آن دوره را دريافت كند كه به طور معمول حداقل ساعت پرواز براي اولين دوره يا PPL براي هواپيماهاي فوق سبك ۴۰ ساعت پرواز و قبولي در دروس تئوري است.
وي تصريح كرد: در كل مراحل خلباني شامل CPL , PPL , IR ATPL كه هردوره ابزار و دروس آموزشي مربوط به خود را دارد.
اين خلبان زن زنجان در پاسخ به اين سووال كه چه رابطه اي بين رشته مهندسي عمران، هواپيمايي و خلباني وجود دارد گفت: به نظر من مهندسي كه بتواند خوب سازه را درك كند خيلي خوب مي تواند سازه هواپيما و روابط آيرو ديناميك را به خوبي درك كند و تجسم درستي از رفتار هواپيما داشته باشد.
حديديان مقدم افزود: در سطح جهان نيز معروف ترين طراحان هواپيما جزو افرادي هستند كه مهندس سازه بوده و هم اكنون كارخانه هاي مشهور توليد و طراحي هواپيما همانند بوئينگ(Boieng) ولاكهيد مارتين (Locheed martin)در طراحي قسمتهاي مختلف هواپيماهاي غير نظامي و يا شكاري از ايده هاي مهندسي سازه استفاده مي كنند.
وي اظهار كرد: به نظرم يكي از اهداف و برنامه هاي كسي كه در زمينه هاي سازه و هوانوردي همزمان فعاليت مي كند مي تواند طراحي سازه هاي خاص و جديد و با ويژگي هاي مورد نياز عصر امروز براي صنعت هوانوردي و ساخت و طراحي هواپيماهاي سبك، مسافربري، ترابري، نظامي و با كاربرد شناسايي نظامي و يا علمي و... باشد.
حديديان مقدم، با بيان اينكه استعداد بالايي در خلبانان ايراني وجود دارد ابراز اميدواري كرد زمينه هاي بهتر و مساعدتري براي پيشرفت آنان در موقعيت هاي مختلف صنعت هوانوردي ايجاد شود.
وي ادامه داد: براي آموزش CIVIL و غير نظامي با هلي كوپتر كه تقريبا در ايران بسيار محدود است هر ساعت حداقل ۲۰ ميليون ريال هزينه در بردارد كه اين ميزان مبلغ براي تمام دانشجويان به راحتي قابل پرداخت نيست و حمايتي هم در اين زمينه وجود ندارد.
حديديان مقدم با بيان اينكه فعاليت هاي اين رشته زير نظر سازمان هواپيمايي كشور است، افزود: وقتي كه از زمين جدا مي شوم مي توانم در آسمان سكوت، آرامش و حس آزادي خاصي را تجربه كنم و رنگ آبي آسمان همراه با سادگي و خلوصش در اوج مرا احاطه مي كند.