۱۷ شهريور ۱۳۹۲ - ۰۰:۳۰

رجوی با منافقین چه کرد؟

"علی قاسمیان" کارشناس و پژوهشگر مسائل تروریسم در مورد اتفاق اخیر در پادگان اشرف گفت: اقدام اخیر در این پادگان نتیجه طبیعی اقدامات اعضای منافقین بود.
کد خبر : ۱۳۱۸۸۶
صراط: علی قاسمیان مدیر میز گروه تروریسم موسسه راهبردی دیده‌بان با اشاره به سابقه جنایت‌های گروهک تروریستی منافقین در خاک عراق اظهار داشت: اقدامات تروریستی و ضد انسانی این گروهک در عراق آنچنان خاطرات دردناکی برای ملت این کشور باقی گذاشته که حمله اخیر به پادگان اشرف و به هلاکت رساندن عده‌ای از اعضای این تشکیلات تروریستی کمترین واکنش مردم عراق محسوب می‌شود.  این کارشناس مسائل تروریسم ادامه داد: از مدت‌ها پیش دولت عراق بر اساس قوانین داخلی خود برای تخلیه پادگان اشرف به اعضای منافقین پیاپی اخطار داده بود و عدم توجه به این اخطارها و اصرار اعضای این گروهک برای باقی ماندن در این پادگان غصبی، نشان‌دهنده تمایل آنها به درگیری بود.  قاسمیان افزود: طبیعی است که برای مسعود رجوی درگیری و خون‌ریزی یک اتفاق خوشایند است، زیرا وی می‌تواند جریانی تبلیغی برای مظلوم‌نمایی ایجاد و تا مدت‌ها از آن استفاده کند.

وی با اشاره به درگیری 19 فروردین 1390 در مقابل پادگان اشرف گفت: بعد از آن درگیری که از سوی منافقین آغاز شد، مسعود رجوی در نشست‌های درونی گروهک گفت که اگر حداقل 300 نفر کشته می‌دادین الان اشرف بیمه شده بود!  قاسمیان تاکید کرد: این افشاگری‌ها که بعدها توسط جداشده‌ها بیان شد به خوبی دیدگاه رجوی نسبت به اینگونه درگیری‌ها را نشان می‌دهد و تمایل او به خونریزی به جهت استفاده تبلیغاتی را مشخص می‌کند. این کارشناس مسائل تروریسم ادامه داد: رجوی آنقدر به ماندن نیروهایش در اشرف اصرار ورزید که زمینه را برای یک درگیری تمام عیار فراهم کرد اما به نظر نمی‌رسد که او هنوز هم این تعداد کشته را کافی بداند.

وی بیان کرد: اما او و دیگر سرکردگان این گروهک تروریستی باید بدانند که دیگر مدت‌هاست که کنترل اعضا را از دست داده‌اند و حتی اگر همه اعضای باقی مانده در پادگان اشرف را هم به هلاکت برسانند، راه بازگشتی به این پادگان نیست و عزم راسخ دولت عراق برای اخراج این گروه از خاک کشورش برآمده از اراده مرم این کشور است.  قاسمیان در پایان ضمن اشاره به حرکت اخیر انتفاضه شعبانیه برای پاکسازی پادگان اشرف خاطرنشان کرد: این اقدام قطعاً مورد تایید ملت عراق خواهد بود و فقط از همین راه می‌توان اندک اعضای باقی‌مانده در پادگان اشرف را مجبور به ترک این پادگان غصبی کرد.