صراط: ضیاءالدین دری کارگردان سریال کلاه پهلوی طی سخنانی در نشست نقد و بررسی
سریال کلاه خطاب به صادق زیباکلام و مختاباد گفت: زیباکلام تحصیل کرده
انگلیس است و طبیعی است که باید خلاف مختصات انقلاب سخن بگوید.
من از ایشان می‌خواهم که در حوزه کاری خودتان سخن بگویید و نه حوزه‌های دیگر. آیا ما تاکنون از شما پرسیده‌ایم که در ۱۷ سال گذشته جزء تحسین از هاشمی رفسنجانی چرا مطلب دیگری ننوشتید؟ البته شخصیت هاشمی رفسنجانی بسیار محترم است و حتی من قصد دارم مجموعه‌ای درباره ایشان بسازم.
چند ماه پیش سخنانی از صادق زیبا کلام استاد دانشگاه تهران منتشر شده بود که در آن آمده بود: دولت از جان هنر، ایدئولوژی میخواهد. یعنی میخواهد به کمک هنر، آن ایدئولوژی و جهان بینی ای را که فکر میکند درست است را به وسیله هنر در سطح جامعه اشاعه دهد.
یک مثال ساده میزنم، در این سی و چند سال بعد از انقلاب، چندین سریال تاریخی- سیاسی ساخته شده است. تم ثابت این سریالها از کلاه پهلوی گرفته تا کیف انگلیسی، این است که روحانیون همه در حال مبارزه بودند، کراواتی ها همه دزد و نوکر استعمار بودهاند و همه مشکلات کشور در قبل از انقلاب ناشی از انگلستان و آمريكا و فراماسونری است، این تم ثابت این سریالهاست و در تمام آنها تکرار شده است، آمريكا و انگلیس همه را خریده اند الا روحانیت، این سریال اثرگذار نخواهد بود و به اصطلاح نمیگیرید، چون اگر یک مقدار تاریخ بخوانید میدانید که در اواخر سال 55 و اوایل سال 56 اوج تعداد زندانیان سیاسی در ایران است، چیزی نزدیک به 5هزار نفر در زندان هستند و از این تعداد چیزی کمتر از 20 نفر روحانی بودهاند، در صورتی که اگر شما این سریالها را ببینید انتظار دارید 4900 نفر از زندانیان روحانی بوده باشند چون فقط روحانیون در حال مبارزه بوده اند، مسلما اینگونه سریالها نمی گیرد چون با حقیقت سرستیز دارد.
من از ایشان می‌خواهم که در حوزه کاری خودتان سخن بگویید و نه حوزه‌های دیگر. آیا ما تاکنون از شما پرسیده‌ایم که در ۱۷ سال گذشته جزء تحسین از هاشمی رفسنجانی چرا مطلب دیگری ننوشتید؟ البته شخصیت هاشمی رفسنجانی بسیار محترم است و حتی من قصد دارم مجموعه‌ای درباره ایشان بسازم.
چند ماه پیش سخنانی از صادق زیبا کلام استاد دانشگاه تهران منتشر شده بود که در آن آمده بود: دولت از جان هنر، ایدئولوژی میخواهد. یعنی میخواهد به کمک هنر، آن ایدئولوژی و جهان بینی ای را که فکر میکند درست است را به وسیله هنر در سطح جامعه اشاعه دهد.
یک مثال ساده میزنم، در این سی و چند سال بعد از انقلاب، چندین سریال تاریخی- سیاسی ساخته شده است. تم ثابت این سریالها از کلاه پهلوی گرفته تا کیف انگلیسی، این است که روحانیون همه در حال مبارزه بودند، کراواتی ها همه دزد و نوکر استعمار بودهاند و همه مشکلات کشور در قبل از انقلاب ناشی از انگلستان و آمريكا و فراماسونری است، این تم ثابت این سریالهاست و در تمام آنها تکرار شده است، آمريكا و انگلیس همه را خریده اند الا روحانیت، این سریال اثرگذار نخواهد بود و به اصطلاح نمیگیرید، چون اگر یک مقدار تاریخ بخوانید میدانید که در اواخر سال 55 و اوایل سال 56 اوج تعداد زندانیان سیاسی در ایران است، چیزی نزدیک به 5هزار نفر در زندان هستند و از این تعداد چیزی کمتر از 20 نفر روحانی بودهاند، در صورتی که اگر شما این سریالها را ببینید انتظار دارید 4900 نفر از زندانیان روحانی بوده باشند چون فقط روحانیون در حال مبارزه بوده اند، مسلما اینگونه سریالها نمی گیرد چون با حقیقت سرستیز دارد.