صراط: از زمانی که برنامه 100 روزه برای
اقتصاد کشور یک شعار انتخاباتی از سوی آقای روحانی بود تا حالا که وقت پاسخ
گویی به آن فرا رسیده جنجال برانگیز بوده و بسیاری از مردم را به بهبود
وضعیت معیشتی امیدوار ساخته است.
اما
باید کمی واقع بینانه به مسئله نگاه کرد. در این مدت کارهای مفیدی از طرف
دولت تدبیر و امید انجام شد ولی مردم هنوز گرانی را به خوبی لمس می
کنند.گرانی مواد خوراکی و دارو که حتی با اقدامات اورژانسی دولت همراه بود
هنوز گریبان گیر مردم طبقه ی متوسط و پایین تر جامعه است.
برخلاف
انتظار ،ایشان در گزارش خیلی به گذشته پرداخت و در نهایت بجای گفتن دست
آوردهای فعلی مدام وعده آینده و حتی انتهای 93 را داد. درحین پخش فیلم
تبلیغاتی ایشان در ابتدای برنامه گزارش 100روزه از منش ایشان به دور بود که
تا این حد بخواهند در مورد دولت گذشته سیاه نمایی کنند و حتماً تیم رسانه
ای ایشان بدون هماهنگی این اتفاق را رقم زده است ولیکن متأسفانه در ادامه
مشاهده شد رئیس جمهور محترم نیز همان خط را دنبال کردند.
اینجا
سوال دیگری مطرح می شود که بسیار کلیدی است .واقعاً دکتر روحانی با توجه
به آنچه در برنامه چند شب پیش فرمودند از وضعیت اسفبار کشور قبل ازاین که
رئیس جمهور بشوند خبری نداشتند؟! کسی که از مشکلات و حجم آن خبر ندارد پس
بر چه مبنا و با چه برنامه ای وعده حل آنرا ظرف 100 روز می دهد؟
از
یک سو رئیس جمهور محترم گله خزانه خالی را دارند، از طرف دیگر در همین
گزارش وعده دو بسته کالایی را تا پایان سال، به اقشار کم درآمد می‌دهند.
اگر خزانه خالی و دولت با کسری روبه‌روست این دو بسته کالایی را آن هم بدون
مصوبه مجلس از کجا می‌خواهند بدهند؟
اگرچه
در این روز ها شاهد پایین آمدن نرخ ارز و طلا هستیم ولی ارابه ی قیمت ها
در کالاهای اساسی مردم رو به افزایش است وقصد باز ایستادن از حرکت را هم
ندارد. در اصول مدیریت مبحثی به نام مدیریت یکصد روزه وجود دارد که بر اساس
آن مدیران تازه وارد تلاش می کنند در کمترین زمان ممکن , تغییرات لازم را
برای بهبود وضعیت فعلی انجام دهند.
اما
اقدامات مدیران دولتی در این مدت به مزاج مردم خوش نیامده است. با وجود
مشکل بیکاری برای جوانان در کشور , معاون اول رییس جمهور , آقای جهانگیری ,
در همان ابتدا دستور توقف طرح استخدام نیروهای دولتی ( طرح مهرآفرین) را
صادر کرد. بعد از آن هم نوبت وزیر راه و شهر سازی شد تا خبر توقف اجرای
پروژه های جدید مسکن مهر را بدهد.
به
نظر می رسد مهم ترین محوری که دولت برای گزارش عملکرد خود در این مدت 100
روزه در نظر گرفته بود, مانور دادن روی توافق احتمالی با غرب و تبعات
اقتصادی آن برای کشور بوده و دست دولت فعلا در حنا مانده است. ولی
به استناد سخنان رییس اتاق بازرگانی , صنایع و معادن , یحیی آل اسحاق , بیش
از 75 درصد مشکلات موجود مربوط به مسایل داخلی و تنها 15 تا 25 درصد آن
مربوط به مسایل بین المللی است.
در
حال حاضر ما شاهد این هستیم که بسیاری از مسئولان با بزرگنمایی تحریم های
بین المللی سعی بر توجیه کارشکنی ها و عدم پیشبرد برنامه هایشان را دارند و
یا طبق سنت قدیمی دولت ها , ناکارآمدی دولت های پیشین خود را مسئول می
دانند. اگرچه نمی توان تحریم ها را ندیده گرفت ولی می توان با تبدیل آن ها
به فرصتی برای پیشرفت استفاده کرد و لازم به یادآوری است که مشکلات در یکصد
روز ایجاد نشده اند که در یکصد روز از میان بروند.
در
انتها باید گفت همانطوریکه آقای روحانی اشاره کردند اکثر مشکلات اقتصادی
کشور به دلیل سو مدیریت مسئولین است تا تحریم های بین المللی و این را باید
به فال نیک بگیریم که انشاالله با تدبیرهای دولت ایشان این سوء مدیریت نیز
از بین خواهد رفت.