با
این حال، مدت اندکی پس از باز شدن گوانتانامو، لینرت به این نتیجه رسید که
این عملیات، اشتباه بوده است. اکثر افراد دستگیر شده اطلاعات زیادی
نداشتند و شواهد کافی هم برای مرتبط کردن آنها با جرائم جنگی موجود نبود.
آقای
لینرت می‌نویسد: «ما پس از آنکه به خاطر اقداماتمان در زمینه شکنجه و
زندانی کردن افراد در این زندان مورد تهاجم واقع شدیم، حسن‌نیت دنیا به
خودمان را بر باد دادیم. تصمیم ما برای باز نگاه داشتن گوانتانامو به
دشمنانمان کمک کرده است چون این تصمیم هر گونه برداشت منفی از آمریکا را
تأیید می‌کند.» این سخن مهر تاییدی است بر سیاست زده بودن حقو بشر در
ایالات متحده امریکا که خود آنان اذعان دارند که با این عمل اعتبار خویش را
از دست داده‌اند، اگرچه باز هم به این امر ادامه می‌دهند.
اسناد
منتشر شده از زندان گوانتانامو نشان می‌دهند در این زندان از روشهای
بحث‌انگیز، مانند فنون سلب اراده، خشونت‌های جنسی، وحشت‌انگیزی، محرومیت از
محرک‌های حسی، هیپنوتیزم و تلقین‌پذیری، اعدام‌های ساختگی، توهین‌های
مذهبی و روشهای ضد حقوق بشری دیگر برای گرفتن اعتراف و شکنجه زندانیان
استفاده شده است. شایان ذکر است این اقدامات از دوره ریاست بوش پسر بسیار
شدت یافته است.
منبع: خبرنو