۲۷ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۵:۳۳

محل زندگی مادرمعاون شهیدچمران +تصاویر

پس از گذشت 30 سال از شهادت اسماعیل کمان، مادر او در بدترین شرایط ممکن در پارکینگ منازل سازمانی یک بانک زندگی را به سختی می‌گذراند.
کد خبر : ۱۶۴۲۷۰

صراط: شهید اسماعیل کمان را بوشهری ها خوب می شناسند کسی که دوشا دوش شهید علیرضا ماهینی(مالک اشتر جنگ های نا منظم) جنگید و مدتها در جنگ ها نامنظم معاون شهید دکتر چمران بود.

کمان بعد از شهادت علیرضا ماهینی فرماندهی چندین جنگ نامنظم در کرخه را برعهده داشت.

این شهید بزرگوار قبل از شروع جنگ از طرف استانداری ماموریت یافت به روستای محروم بنجو ( بخش ساحلی ) برود و به مردمان این دیار خدمت رسانی نماید و بامشکلات فراوان توانست که مدرسه ای را در آنجا تاسیس کند که در حال حاظر به نام شهید نام گذاری شده است.

شهید کمان با شروع جنگ تحمیلی در قالب جنگ های نامنظم درعملیاتهای مختلفی همچون سد کوهه، نصر در هویزه، امام علی(ع)در تپه‌های الله اکبر، مالکیه و فتح دهلاویه شرکت داشت که در دوم فروردین 1361 درعملیات فتح المبین در منطقه شوش در سن 24 سالگی به فیض شهادت نائل آمد.

هم اکنون با گذشت 30 سال از شهادت اسماعیل ، مادر او در بدترین شرایط ممکن در پارکینگ منازل سازمانی یک بانک زندگی را به سختی  می گذراند و هیچ مسئولی هم به او سر نزده است تا از حال او جویا شود.

مسئولین استانداری هم تنها به نسب تصویر شهید در استانداری اکتفا  کرده اند و از او با افتخار به عنوان شهید استانداری بوشهر یاد می کنند. حالا معلوم نیست چه مدتی است که مسئولین استانداری به دیدار وی نرفته اند و این در حالی است که دکتر سالاری استاندار بوشهر برادر شهید خمشایا است.

مادر شهید می گوید: با گذشت 30 سال از شهادت فرزندم مسئولان نسبت به ما کم لطف بوده اند و بنده گلایه بسیاری از مسئولین دارم و از ریاست بانک اقتصاد نوین آقای خدری  تشکر فراوان را دارم که پارکینگ منازل سازمانی بانک را تحت اختیار ما قرار داده است تا بی خانمان نشویم.

همانگونه که مادران شهید فرزندان خود را عاشقانه تقدیم انقلاب و اسلام و فدای میهن کرده اند و هم اکنون بواسطه خون فرزندان آنها نظام استوار ایستاده است انتظار می رود مسئولین استان هم با سازکار معین نسبت به سرکشی به خانواده شهدا و رفع مشکلات این خانواده ها اقدام نمایند و به گونه ای در برابر خانواده شهدا رفتار کنند که آنها فقط غم و هجر فرزند را داشته باشند نه غصه یک وجب جا برای ادامه حیات را...!










منبع: سپاس