صراط: اسلوبودان کواچ، سرمربی جدید تیم ملی والیبال ایران چندی پیش در مصاحبه‌ای درمورد مسائل مختلف از جمله الگوهای مربیگری‌اش و تفاوت دوران بازی با مربیگری صحبت‌هایی را مطرح کرد.
متن مصاحبه وی را در زیر می‌خوانید:
* تفاوت دوران بازیگری با دوران مربیگری چیست؟
چند سال از مربی شدنم می‌گذرد؛ باید تأیید کنم که باور دارم بازیکن بودن بهتر از مربی بودن است (می‌خندد). اگر بازیکن باشید مجبور نیستید به دیگران فکر کنید و نگران تعدادی بازیکن باشید. به عنوان یک بازیکن والیبال تنها روی کارتان و عالی بازی کردن تمرکز می‌کنید و اگر این کار را بکنید هیچ کس حرف بدی درباره شما نمی‌زند، اما اگر مربی باشید و بازیکنان شما خوب بازی نکنند، هیچ کس نمی‌گوید شاید این اشتباه آنها باشد. همه تعجب می‌کنند که چرا این اتفاقات می‌افتد و چرا بازیکنان بد بازی می‌کنند؛ چرا تیم شکست می‌خورد و اکثر تقصیرها به گردن مربی می‌افتد. کار سختی است، زیرا نباید تنها یک مربی و استراتژیست باشید بلکه باید روانشناس، معلم و پدر هم باشید.
* آیا تصمیم سختی بود که مربی شوید؟
سخت‌ترین بخش این بود که از فکر کردن معمولی یک بازیکن به تفکرات یک مربی تغییر رویه بدهم. در ابتدا فکر می‌کردم می‌توانستم بهتر از بازیکنانم بازی کنم، اما این خیلی بد بود. در حال حاضر نمی‌دانم در آینده چه شکلی خواهم شد. معتقدم حرفه من به عنوان یک مربی برایم بسیار خوب پیش می‌رود. اولین قدم‌هایم را در صربستان برداشتم و آنجا در کنار رادنیکی کراگوجواچ دو بار قهرمان شدم. وقتی به ایتالیا رفتم، تیمم در سری2 بازی می‌کرد و پس از یک سال قهرمان لیگ شدیم و به سری یک صعود کردیم. تنها بازیکن باتجربه من گوران ووجویچ بود؛ بقیه بازیکنان جوان بودند. در واقع این کار آسانی نخواهد بود، اما انسان بلندپروازی هستم و آرزوهای بزرگی دارم. می‌خواهم تیمم به افتخار بزرگی دست پیدا کند.
* آیا مربی‌‌ای داشتید که از درس گرفته باشید؟
از نظر من ولاسکو، آناستازی، گائیچ یا دی‌پینتو در حرفه خود بهترین‌ها هستند. آنها شخصیت‌های بسیار مهمی در والیبال و همچنین در زندگی من هستند. به هر حال اگر می‌خواهم مربی خوبی شوم باید از آنها بهترین‌ها را یاد بگیرم. به علاوه باید از اشتباهاتم درس بگیرم و آنها را در آینده تکرار نکنم.
متن مصاحبه وی را در زیر می‌خوانید:
* تفاوت دوران بازیگری با دوران مربیگری چیست؟
چند سال از مربی شدنم می‌گذرد؛ باید تأیید کنم که باور دارم بازیکن بودن بهتر از مربی بودن است (می‌خندد). اگر بازیکن باشید مجبور نیستید به دیگران فکر کنید و نگران تعدادی بازیکن باشید. به عنوان یک بازیکن والیبال تنها روی کارتان و عالی بازی کردن تمرکز می‌کنید و اگر این کار را بکنید هیچ کس حرف بدی درباره شما نمی‌زند، اما اگر مربی باشید و بازیکنان شما خوب بازی نکنند، هیچ کس نمی‌گوید شاید این اشتباه آنها باشد. همه تعجب می‌کنند که چرا این اتفاقات می‌افتد و چرا بازیکنان بد بازی می‌کنند؛ چرا تیم شکست می‌خورد و اکثر تقصیرها به گردن مربی می‌افتد. کار سختی است، زیرا نباید تنها یک مربی و استراتژیست باشید بلکه باید روانشناس، معلم و پدر هم باشید.
* آیا تصمیم سختی بود که مربی شوید؟
سخت‌ترین بخش این بود که از فکر کردن معمولی یک بازیکن به تفکرات یک مربی تغییر رویه بدهم. در ابتدا فکر می‌کردم می‌توانستم بهتر از بازیکنانم بازی کنم، اما این خیلی بد بود. در حال حاضر نمی‌دانم در آینده چه شکلی خواهم شد. معتقدم حرفه من به عنوان یک مربی برایم بسیار خوب پیش می‌رود. اولین قدم‌هایم را در صربستان برداشتم و آنجا در کنار رادنیکی کراگوجواچ دو بار قهرمان شدم. وقتی به ایتالیا رفتم، تیمم در سری2 بازی می‌کرد و پس از یک سال قهرمان لیگ شدیم و به سری یک صعود کردیم. تنها بازیکن باتجربه من گوران ووجویچ بود؛ بقیه بازیکنان جوان بودند. در واقع این کار آسانی نخواهد بود، اما انسان بلندپروازی هستم و آرزوهای بزرگی دارم. می‌خواهم تیمم به افتخار بزرگی دست پیدا کند.
* آیا مربی‌‌ای داشتید که از درس گرفته باشید؟
از نظر من ولاسکو، آناستازی، گائیچ یا دی‌پینتو در حرفه خود بهترین‌ها هستند. آنها شخصیت‌های بسیار مهمی در والیبال و همچنین در زندگی من هستند. به هر حال اگر می‌خواهم مربی خوبی شوم باید از آنها بهترین‌ها را یاد بگیرم. به علاوه باید از اشتباهاتم درس بگیرم و آنها را در آینده تکرار نکنم.