صراط: روسیه به عنوان یکی از کشورهای قدرتمند دنیا، اکنون در شرایطی قرار گرفته است که باید یک انتخاب و انتقال دوراندیشانه، منطقی و معقول را تجربه کند.
مسکو که به خاطر اتفاقات اوکراین و کریمه از سوی غرب به ویژه آمریکا تحت فشار قرار دارد، تهدیدات و تحریم هایی را احساس می کند که به گونه ای شبیه تهدیدات و تحریم های غرب و آمریکا علیه ایران است.
آمریکا با فشارهای خود بر روسیه سعی دارد تا علاوه بر این که نفوذ و تأثیر خود را در معادلات بین المللی نشان دهد، جایگاه مسکو را در منطقه و جهان تضعیف کند.
آمریکا اکنون با توجه به تحولاتی که در جهان در حال وقوع است، جمهوری اسلامی ایران را از یک سو، و روسیه را از سوی دیگر دو مانع بزرگ برای دستیابی به اهداف منطقه ای و بین المللی خود می داند به همین خاطر سعی دارد تا با مهار این دو کشور تأثیرگذار، این موانع را از سر راه خود بردارد. نفوذ غرب و ناتو در منطقه آسیای میانه و قفقاز به همین منظور انجام می شود.
استراتژی بلند مدت آمریکا با همراهی اتحادیه اروپا پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، که باعث تضعیف جایگاه و اقتدار این کشور در دنیا شد، اکنون بر یک فروپاشی دیگر استوار گشته است. جمهوری های استقلال یافته شوروی سابق علیرغم استقلال خود، باز هم به روسیه گرایش داشتند و به طور سنتی روابط گسترده و استراتژیک خود را با مسکو از دست ندادند.
ادامه این روند، باعث شد تا غرب برای تکمیل پروژه فروپاشی شوروی، حوزه نفوذ خود را از طریق انقلاب های رنگی و مخملی و تأثیر فرهنگی در کشورهای استقلال یافته شوروی سابق، افزایش دهد و هر یک از آنها را در جبهه غرب جمع آوری کند.
آمریکا و اروپا پس از فروپاشی شوروی، حوزه کشورهای بلوک شرق را هدف قرار دادند و مهمترین کشور همپیمان شوروی یعنی یوگسلاوی را تکه تکه کردند تا کشور مارشال تیتو دیگر نتواند موی دماغ آمریکایی ها و ناتو در اروپا باشد.گام های آمریکایی ها و اروپایی ها اکنون فراتر رفته و به مرزهای روسیه رسیده است.
روسیه گرچه شاید توان فرهنگی و سیاسی لازم را برای بازآفرینی کشورهایی که پیش از این در اروپا از همپیمانان مهم او بودند، نداشته باشد، اما در منطقه، کشورهایی مهم و قدرتمند دیگری وجود دارد که بتوان با آنها، با گسترش روابط دوستانه تر روند حرکت خزنده و سریع غرب برای تسخیر و سلطه بر منطقه را گرفت.
برخی گمان می کنند که اگر چالش های سیاسی ایران و غرب برطرف شود، دشمنی های آنها علیه کشورمان هم پایان خواهد یافت، اما دشمنی آمریکا با ایران ماهیتی است. آنها با ذات وجود ایران اسلامی مخالفند. به همین خاطر از هیچ دسیسه و توطئه ای علیه ایران دست برنخواهند داشت.
برای مقابله با سیاست های غرب و آمریکا علیه ایران و روسیه، ظرفیت ها و پتانسیل های بسیار قوی دو کشور می تواند، چالشی جدی و حتی ویران کننده برای غرب باشد.
این ظرفیت ها شامل، وجود نفت و گاز فراوان در هر دو کشور، اشتراک دیدگاه های سیاسی و بین المللی در میان مسئولان تهران و مسکو، همسایگی دو کشور، وجود دشمن مشترک،از این جمله است که این عوامل باید باعث همگرایی و همکاری تنگاتنگ ایران و روسیه شود.
اکنون که موضوع فروش نفت ایران در مقابل دریافت کالا با روسیه مطرح شده است، آمریکایی ها را وادار کرده تا با واکنش های تند خود، از این اتفاق جلوگیری کنند.
آمریکایی ها ادعا می کنند که فروش نفت ایران در مقابل دریافت کالا، نقض توافق ژنو است. در حالی که به اعتراف غربی ها ایران این توافق را تاکنون اجرا کرده و هیچ تخلفی را هم مرتکب نشده است، اما طرف غربی از همان آغاز توافق تاکنون تعهداتی که در جریان توافق هسته ای ایران و 1+5 برعهده داشته با تأخیر و کارشکنی اجرا کرده است که این امر نشان دهنده عدم صداقت و اعتماد به آنها است.
از سوی دیگر اتفاق دیدگاه تهران و مسکو بر سر سوریه یکی دیگر از عواملی است که آمریکا و غرب را به چالش جدی کشانده است. حمایت های مشترک ایران و روسیه از بشار اسد، باعث شد تا آمریکا نتواند رویای سرنگونی و دستیابی به این کشور را محقق سازد.
این اتفاق نمونه خوبی از همکاری در این حوزه است که می تواند با گسترش روابط در سطوح گوناگون از جمله سیاسی، اقتصادی ، دفاعی و نظامی، آمریکا را هر چه بیشتر تضعیف کرده و در معادلات بین المللی نیز تحقیر کند.
نشانه های خوبی دیده می شود که ثابت می کند روسیه نیز به این مهم پی برده است که باید روابط خود را هر چه بیشتر با جمهوری اسلامی ایران گسترش دهد. به همین خاطر است که مقامات این کشور، رسما اعلام کرده اند که مرعوب تهدیدات آمریکا درباره قرارداد نفت به ازای کالا با ایران نخواهند شد. همین موضع خشم و عصبانیت آمریکا، درستی این توافق را نشان می دهد.
اگر تحریم های ایران و روسیه از سوی آمریکا و اروپا افزایش هم یابد، هیچکدام از این دو کشور به این خاطر، متضرر نخواهند شد. چون دو کشور با در اختیار داشتن قابلیت های ویژه به راحتی می توانند، چالش های سیاسی، اقتصادی و منطقه ای برای غرب ایجاد کنند.
روسیه اکنون باید متوجه شده باشد که هدف آمریکا و اتحادیه اروپا در قبال مسکو چیست؟!