نظر نویسندگان درباره نامه اخیر به روحانی

روز گذشته حدود 40 نویسنده در نامه‌ای به دکتر حسن روحانی خواهان توجه بیشتر به بخش داستان شده و از تلفیق شعر و داستان تحت عنوان بنیاد ادبیات ایران گلایه کردند.

آنها در این نامه تاکید کرده‌اند که، "ما داستان نویسان از حضرتعالی تقاضا داریم تمام امور مرتبط با داستان از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به بنیاد ادبیات داستانی واگذار گردد تا در آنجا با ایجاد کارگروه‌های تخصصی درحوزه های مختلف داستان امور به کارشناسان متخصص هر حوزه واگذار گردد."

در بخش دیگری هم آمده بود: "ما داستان نویسان معتقدیم هیئت امنای و هیئت مدیره بنیاد، نه از جانب دولت، که باید توسط بدنه ی داستان نویسی کشور، یعنی نویسندگان این حوزه، انتخاب شوند . این انتخاب باید در مجمعی با حضور نویسندگان این عرصه، صورت گیرد و سیاستگذاری و تصمیم گیریهای کلان آن، باید به نمایندگان منتخب ایشان واگذار گردد."

* خلیلی: با ادغام شعر و داستانی بسیاری از نویسندگان دیگر جایی نخواهند داشت

اکبر خلیلی از جمله امضاء کنندگان این نامه بود که درباره تلفیق بنیاد ادبیات داستان با شعر گفت:  بنیاد ادبیات داستانی با نیت پاکی با حضور چند جوان حزب‌الهی ناب که برای رضای خدا کار می‌کردند امور را به دست گرفت و چند اثر مهم هم منتشر کرد.

وی ادامه داد: این گروه به ناشران نشان دادند که با مواد، ابزار و وسایل پیش پا افتاده می‌توان جلدهای شکیلی تهیه کردو به جامعه نشر کشور نشان داد که با قیمت پایین هم می‌توان کتابی را منتشر کرد.

به گفته این نویسنده در وزارت ارشاد برخی از نویسندگان دفع شده و مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند اما معتقدند بنیاد ادبیات داستانی خدمت بزرگی به داستان کرد، اگر این بنیاد ادبیات داستانی منحل و یا ادغام شود افرادی که پس از انقلاب شروع به نوشتن کردند دیگر جایی نخواهند داشت.

* صحرایی: باید دو حوزه شعر و داستان منفک از هم باشند چرا که ارتباط تخصصی با هم ندارند

اکبر صحرایی از دیگر نویسندگانی بود که در این نامه نامش دیده می‌شد وی گفت: بحث مهم تلفیق دو حوزه شعر و داستان است اینکار حرفه‌ای نیست و بیشتر بحث بودجه یا مسائل دیگر مطرح اسیت باید دو حوزه شعر و داستان منفک از هم باشند چرا که ارتباط تخصصی با هم ندارند هر چند در برخی موارد به هم پهلو می‌زنند.

این نویسنده گفت: باید موسسان و افراد مسئول حتما نویسنده باشند فکر می‌کنند مشکل از همین جا شکل می‌گیرد وقتی نظرات نویسندگان مورد توجه قرار نمی‌گیرد نتیجه تلفیق شعر و داستان می‌شود من معتقدم دوستان می‌خواهند فقط کاری را با بودجه مختصر بچرخانند تا تنها اسم و رسمی از بنیاد باقی بماند اما به مسئله، زیربنایی نگاه نمی‌کنند.

صحرایی گفت: انجمن قلم ایران هم همین بحث را داشت چون آن هم الان انجمن قلم تهران مبدل شده است در صورتی که باید این مهم را در سطح کشور گسترش دهیم زیرا 60 درصد نویسندگان ما در حوزه‌های مختلف شهرستانی هستند قطعا تلفیق شعر و داستان ضربه به بخش داستان و شعر خواهد زد.

وی افزود: چه ضرورتی دارد که داستان و شعر یکجا جمع شوند، در کشور ما سر مسائل بی‌ارزش سرمایه‌گذاری می‌شود پس چرا در این حوزه که تنها یک بنیاد به داستان اختصاص دارد چشم‌تنگی و صرفه‌جویی می‌شود.

فتاحی در پایان سخنان خود با بیان اینکه شاعران نیز مکانی برای فعالیت خود دارند گفت: باید بدانیم تفکیک دو حوزه شعر و داستان به صلاح شعر هم هست. باید مدیر انتخاب شود که هر دو گروه شاعران و نویسندگان را خوب بشناسد این امر مهم است زیرا در هنگام سخن گفتن دم از ادبیات می‌زنیم اما در واقعیت در کیسه را بسته و قصد صرفه‌جویی داریم.

* فراست: چرا نامه 40 نویسنده در معاونت فرهنگی بایگانی شد!!

قاسمعلی فراست از دیگر نویسندگانی بود که در نامه به رئیس جمهور گفت: فکر می‌کنم یکی کردن دو ژانر ادبی به معنای کم ارزش تلقی کردن شعر و داستان است زیرا شعر هم به مانند داستان مورد بی‌توجهی وقتی این دو را یکی می‌کنیم باید یک مدیر برای هر دو تصمیم بگیرد، با توجه به اهمیت و ارزش قالب ادبی بهتر است تصمیم‌گیری‌ها دقیق باشد.

فراست توضیح داد: ما داستان را مادر سینما، تئاتر، نمایش رادیویی می‌دانیم، سینمایی که مادر آن داستان است حتی معاونت و سازمانی در ارشاد برای خود دارد، این ژانر ادبی با تئاتر هم نزدیک است و در عین  حال سینما و تئاتر تلفیق نشده‌اند، هم سینما دارای خانه است و هم تئاتر، چطور ما شعر و داستان را تلفیق می‌کنیم.

وی با بیان اینکه داستان مادر هنرهای نمایشی است، بیان کرد: داستان رادیویی، سریال تلویزیونی، تئاتر، سینما چطور ممکن است با شعر یکی شود به نظر می‌رسد این بی‌توجهی به داستان است که وقتی 40 نویسنده از یک کشور نامه‌ای را امضا می‌کنند چگونه می‌شود که در معاونت فرهنگی بایگانی شود.

فراست توضیح داد: به نظر می‌رسد اگر ما نگران مطالعه در کشور هستیم جای توجه به آن داستان است چون تعلیق و کشش دارد و می‌توانیم مردم را جذب مطالعه کنیم.

* زواریان: رئیس جمهور این وعده را داده بود که امور فرهنگی به اهلش واگذار می‌شود/ شاعران هم معتقدند با تلفیق شعر و داستان هر دو را از دست می‌دهیم

زهرا زواریان نویسنده با بیان اینکه متاسفانه با حوزه ادبیات داستانی همواره با جزر و مد مواجه بوده‌ایم گفت: دولت‌ها اغلب بنا به سلیقه‌هاشان نقطه نظرات خاصی داشتند برخی حمایت کرده که باعث رشد شده و برخی هم اعتقادی به حمایت نداشتند و موضوع را نمی‌شناختند اما انتظار ما از دولت یازدهم بیش از اینها بود چرا که آقای روحانی در تبلیغات ریاست جمهوری این وعده را داده بود که امور فرهنگی به اهلش واگذار می‌شود و صنوف کار خود را خودشان در اختیار می‌گیرند اما متاسفانه بنیادی که می‌توانست محفلی باشد که نویسندگان را دور هم جمع کند تا مشکلات حل شود و پیشرفت حاصل شود میزگردها و همایش‌ها و کارگاه‌هایی که برگزار می شود، امید بسیار داشته اما در حال حاضر با کمبود بودجه مواجهیم هم ساختمان از دست دادند و از همه بدتر این که پدیده‌ای که خود نمی‌تواند خودش را جمع‌وجور کند و توان ایستادن ندارد، حالا باید شعر را هم به آن بیافزاییم مشکلات شعر و شاعران فضای دیگری را می‌طلبد البته بنده با شاعران هم صحبت کردم و آنها هم معتقدند با تلفیق شعر و داستان هر دو را از دست می‌دهیم.

زواریان تصریح کرد: این نامه باید زودتر از اینها نوشته می‌شد، اما عده‌ای از نویسندگان دچار ناامیدی هستند که حتی در امضای نامه هم احساس فایده‌دار بودن را نمی‌کردند، اما در مجموعه کم صدا و محجوبی چون نویسندگان هستند که قدرشان کمتر داشته می‌شود و مورد توجه قرار نمی‌گیرند.

این نویسنده افزود: تشکیل هیات امنا فرصت خوبی است که داستان نویسان گردهم جمع شوند و خودشان آن را انتخاب کنند در واقع جلسه مشورتی می‌تواند برای وزیر ارشاد باشد چون نویسندگان خودشان می‌دانند چه کسانی می‌توانند برای این حوزه سیاستگذاری کنند.

زواریان در پایان سخنان خود اینگونه توضیح داد که یکی از اهداف برای نوشتن نامه به رئیس جمهور همین بود که نویسندگان هیات امنا را با رای خود انتخاب کنند در ادامه هیات امنا هیات مدیره را انتخاب کرده و در نهایت مدیر عامل معرفی شود اگر این اتفاق رخ دهد تحولی در حوزه داستان را شاهد خواهیم بود و بخش زیادی از ناامیدی‌ها به امید مبدل می‌شود.