صراط: معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با تاکید بر تکمیل توسعه پارس جنوبی با یا بدون تحریم گفت: « طی ۳ سال، پارس جنوبی را تکمیل خواهیم کرد. شاهد تولید گاز از پارس جنوبی با تمام ظرفیت خواهیم بود و فکر می کنیم که از قطر پیشی خواهیم گرفت».
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در مصاحبه با بلومبرگ گفت: ایران قصد دارد بدون توجه به تاثیر تحریم ها بر اقتصاد خود، توسعه میدان عظیم گازی پارس جنوبی را در طی 3 سال آینده به اتمام برساند و تلاش هایش برای جلب نظر شرکت های نفتی آمریکایی و اروپایی از طریق قراردادهای سرمایه گذاری را مجددا برنامه ریزی کند.
علی کاردور افزود: ایران به عنوان دارنده بزرگترین ذخایر گاز طبیعی جهان، انتظار دارد بتواند تولید گاز خود در میدانی را که در خلیج فارس با قطر شریک است افزایش دهد، هرچند که موانع ناشی از تحریم، دسترسی آن را به سرمایه و فن آوری مورد نیاز محدود سازد.
کاردور در این مصاحبه افزود: «در طی 3 سال، پارس جنوبی را تکمیل خواهیم کرد...ما شاهد تولید گاز از پارس جنوبی با تمام ظرفیت خواهیم بود و فکر می کنیم که از قطر پیشی خواهیم گرفت.»
معاون مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران افزود، پارس جنوبی که به همراه میدان شمال قطر بزرگترین ذخیره گازی جهان را تشکیل می دهد، به ایران کمک خواهد کرد تا تقاضای داخلی خود برای گاز را تامین کند.
وی در ادامه گفت، ایران «با یا بدون تحریم ها» باید میادین مشترک را توسعه دهد. کاردور افزود، ایران قصد داشت یک قالب قرارداد نفتی انعطاف پذیر و جذاب را در کنفرانسی در لندن در روزهای 3 تا 5 نوامبر ارائه دهد. اما از آنجایی که مذاکرات هسته ای تمدید شد، زمان برگزاری این کنفرانس تا اواخر ماه نوامبر به تاخیر افتاد.
این مقام ایرانی گفت، این قراردادها «تا حدودی مابین مدل بیع متقابل و موافقتنامه های مشارکت در تولید هستند» و به گونه ای طراحی شده اند تا بتوانند سرمایه گذاران طولانی مدت را تشویق به همکاری کنند. شرکت ها اجازه دارا شدن مالکیت ذخایر را نخواهند داشت، اما آنها می توانند شرکت های مشترکی با همکاری شرکای داخلی برای مدیریت میادین ایجاد نمایند.
وی گفت: «ما به تکنولوژی و سرمایه گذاری خارجی دسترسی خواهیم یافت...آنها قادر خواهند بود برای دراز مدت (در ایران) باقی بمانند و دسترسی به نفت برای آنها فراهم خواهد بود.»
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران اضافه کرد، بر اساس قراردادهای جدید، سرمایه گذاران برای هر بشکه نفتی که تولید می کنند درآمد دریافت خواهند کرد. نرخ این درآمد متفاوت خواهد بود و بستگی به میزان سرمایه گذاری و دشواری پروژه خواهد داشت.
کاردور گفت، این مدل قراردادی در حال انجام بررسی های حقوقی است، مرحله ای که طی آن قبل از پیشنهاد رسمی آن توسط دولت به شرکت های خارجی ضروری است. بسیاری از شرکت های خارجی (برای همکاری با ایران) ابراز تمایل کرده اند، اما هیچکدام تاکنون به صورت رسمی اقدامی برای انعقاد قرارداد صورت نداده اند.
وی افزود: «بازار انرژی انعطاف چندانی ندارد...شما نمی توانید با خیال راحت ما را برای مدت طولانی از بازار انرژی حذف کنید.»
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در مصاحبه با بلومبرگ گفت: ایران قصد دارد بدون توجه به تاثیر تحریم ها بر اقتصاد خود، توسعه میدان عظیم گازی پارس جنوبی را در طی 3 سال آینده به اتمام برساند و تلاش هایش برای جلب نظر شرکت های نفتی آمریکایی و اروپایی از طریق قراردادهای سرمایه گذاری را مجددا برنامه ریزی کند.
علی کاردور افزود: ایران به عنوان دارنده بزرگترین ذخایر گاز طبیعی جهان، انتظار دارد بتواند تولید گاز خود در میدانی را که در خلیج فارس با قطر شریک است افزایش دهد، هرچند که موانع ناشی از تحریم، دسترسی آن را به سرمایه و فن آوری مورد نیاز محدود سازد.
کاردور در این مصاحبه افزود: «در طی 3 سال، پارس جنوبی را تکمیل خواهیم کرد...ما شاهد تولید گاز از پارس جنوبی با تمام ظرفیت خواهیم بود و فکر می کنیم که از قطر پیشی خواهیم گرفت.»
معاون مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران افزود، پارس جنوبی که به همراه میدان شمال قطر بزرگترین ذخیره گازی جهان را تشکیل می دهد، به ایران کمک خواهد کرد تا تقاضای داخلی خود برای گاز را تامین کند.
وی در ادامه گفت، ایران «با یا بدون تحریم ها» باید میادین مشترک را توسعه دهد. کاردور افزود، ایران قصد داشت یک قالب قرارداد نفتی انعطاف پذیر و جذاب را در کنفرانسی در لندن در روزهای 3 تا 5 نوامبر ارائه دهد. اما از آنجایی که مذاکرات هسته ای تمدید شد، زمان برگزاری این کنفرانس تا اواخر ماه نوامبر به تاخیر افتاد.
این مقام ایرانی گفت، این قراردادها «تا حدودی مابین مدل بیع متقابل و موافقتنامه های مشارکت در تولید هستند» و به گونه ای طراحی شده اند تا بتوانند سرمایه گذاران طولانی مدت را تشویق به همکاری کنند. شرکت ها اجازه دارا شدن مالکیت ذخایر را نخواهند داشت، اما آنها می توانند شرکت های مشترکی با همکاری شرکای داخلی برای مدیریت میادین ایجاد نمایند.
وی گفت: «ما به تکنولوژی و سرمایه گذاری خارجی دسترسی خواهیم یافت...آنها قادر خواهند بود برای دراز مدت (در ایران) باقی بمانند و دسترسی به نفت برای آنها فراهم خواهد بود.»
معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران اضافه کرد، بر اساس قراردادهای جدید، سرمایه گذاران برای هر بشکه نفتی که تولید می کنند درآمد دریافت خواهند کرد. نرخ این درآمد متفاوت خواهد بود و بستگی به میزان سرمایه گذاری و دشواری پروژه خواهد داشت.
کاردور گفت، این مدل قراردادی در حال انجام بررسی های حقوقی است، مرحله ای که طی آن قبل از پیشنهاد رسمی آن توسط دولت به شرکت های خارجی ضروری است. بسیاری از شرکت های خارجی (برای همکاری با ایران) ابراز تمایل کرده اند، اما هیچکدام تاکنون به صورت رسمی اقدامی برای انعقاد قرارداد صورت نداده اند.
وی افزود: «بازار انرژی انعطاف چندانی ندارد...شما نمی توانید با خیال راحت ما را برای مدت طولانی از بازار انرژی حذف کنید.»