گروه ورزشی صراط - سال 90 وقتی پرسپولیس حمید استیلی هم بد بازی می کرد و هم خوب نتیجه نمی گرفت، شعار "علی دایی" به نماد اعتراض هواداران پرسپولیس بدل شد اما واقعیت این بود که این شعار تنها کنایه ای به استیلی بود نه درخواست بازگشت دایی.
با این وجود دایی بعد از جابجایی 4 باره نیمکت پرسپولیس آن هم فقط در دو سال (استیلی، دنیزلی، مانوئل و گل محمدی) دوباره به نیمکت سرخ ها رسید و این بار نتایج قابل قبولی به دست آورد و پس از سال ها پرسپولیس را نایب قهرمان لیگ و آسیایی کرد.
چرخ روزگار اما تنها 7 هفته به دایی مهلت داد تا در لیگ امسال سرنوشت غمباری باری او رقم بخورد و سرآخر با اشک پرسپولیس را ترک کند.
برخی معتقدند سیاسی برای تغییرات خود در پرسپولیس بهترین زمان را انتخاب کرد. چراکه پرسپولیس در سه هفته آتی قبل از برکناری دایی، سه بازی نسبتا راحت در تهران با تیم های نفت مسجدسلیمان، راه آهن و استقلال صنعتی خوزستان داشت و بعید نبود که تیم دایی موفق به دریافت 9 امتیاز از این سه بازی شده و تیمش را از بحران خارج کند تا به این ترتیب بهانه اخراج نیز از دست سیاسی گرفته شود.
بنابراین تغییرات پرسپولیس قبل از سه بازی راحت این تیم انجام شد ولی نتیجه آن ناامید کننده بود. پرسپولیس درخشان در تهران مقابل نفت مسجدسلیمان در حالی یک امتیاز گرفت که با نفت با کمی اقبال می توانس سه امتیاز بازی را هم به مسجدسلیمان ببرد.
با این وجود بی تردید، این نتیجه هرگز معیار ارزیابی عملکرد درخشان نخواهد بود. درخشان سابقه مربیگری در پرسپولیس را دارد. او در سال 73 به عنوان سرمربی پرسپولیس نتایج خوبی گرفت و تا مرحله نیمه نهایی لیگ آزادگان که در آن سال در دو گروه برگزار می شد، پیش رفت.
در این مرحله اول مقابل استقلال قرار گرفت و در یک بازی جنجالی تاریخی پس از تساوی 2-2 در نهایت با رای فدراسیون بازنده شد و در بازی برگشت نیز در تبعیدگاه بندرعباس کاری از پیش نبرد. درخشان بعد از کناره گیری استانکو، در چند بازی آخر فصل 75 هم هدایت پرسپولیس را عهده دار شد و با پیروزی 3- صفر در دربی به محبوبیت بی نظیری دست یافت. به طور کلی، درخشان در 32 بازی رسمی سرمربی پرسپولیس بود که 16 برد، 9 تساوی و 7 باخت به دست.
حال درخشان در حالی به پرسپولیس بازگشته که تا حدودی شرایط استیلی سال 90 را تجربه می کند. چرا که سایه سنگین دایی روی نیمکت پرسپولیس همچنان سنگینی می‌کند. طرفه اینکه به نظر می رسد دایی در بین سکوها، خواستگارهای ثابتی هم پیدا کرده و آنها در همین اولین بازی درخشان، فشار را به نیمکت قرمزها منتقل کردند.
در بازی پرسپولیس و نفت مسجدسلیمان، هواداران از همان ابتدا به تشویق دایی پرداختند و بعد از گلزنی نفت، این تشویق ها شدت گرفت تا سرانجام پس از اینکه سوت پایان نیمه اول به صدا درآمد ابتدا یک صدا حمید درخشان سرمربی جدید این تیم را «هو» کرده و سپس به صورت متحد علی دایی را تشویق کردند. این تشویق ها در پایان بازی نیز ادامه یافت.
حال سوال اینجاست که آیا مشکل پرسپولیس در این فصل دایی بود یا موضوعات دیگری مانند نوع یارگیری، مصدومیت بازیکنان و درگیری های مدیرعامل با هیات مدیره؟ از طرف دیگر، آیا درخشان بعد از اولین تساوی با پرسپولیس در ورزشگاه آزادی، مستحق هو کردن است؟
با این وجود دایی بعد از جابجایی 4 باره نیمکت پرسپولیس آن هم فقط در دو سال (استیلی، دنیزلی، مانوئل و گل محمدی) دوباره به نیمکت سرخ ها رسید و این بار نتایج قابل قبولی به دست آورد و پس از سال ها پرسپولیس را نایب قهرمان لیگ و آسیایی کرد.
چرخ روزگار اما تنها 7 هفته به دایی مهلت داد تا در لیگ امسال سرنوشت غمباری باری او رقم بخورد و سرآخر با اشک پرسپولیس را ترک کند.
برخی معتقدند سیاسی برای تغییرات خود در پرسپولیس بهترین زمان را انتخاب کرد. چراکه پرسپولیس در سه هفته آتی قبل از برکناری دایی، سه بازی نسبتا راحت در تهران با تیم های نفت مسجدسلیمان، راه آهن و استقلال صنعتی خوزستان داشت و بعید نبود که تیم دایی موفق به دریافت 9 امتیاز از این سه بازی شده و تیمش را از بحران خارج کند تا به این ترتیب بهانه اخراج نیز از دست سیاسی گرفته شود.
بنابراین تغییرات پرسپولیس قبل از سه بازی راحت این تیم انجام شد ولی نتیجه آن ناامید کننده بود. پرسپولیس درخشان در تهران مقابل نفت مسجدسلیمان در حالی یک امتیاز گرفت که با نفت با کمی اقبال می توانس سه امتیاز بازی را هم به مسجدسلیمان ببرد.
با این وجود بی تردید، این نتیجه هرگز معیار ارزیابی عملکرد درخشان نخواهد بود. درخشان سابقه مربیگری در پرسپولیس را دارد. او در سال 73 به عنوان سرمربی پرسپولیس نتایج خوبی گرفت و تا مرحله نیمه نهایی لیگ آزادگان که در آن سال در دو گروه برگزار می شد، پیش رفت.
در این مرحله اول مقابل استقلال قرار گرفت و در یک بازی جنجالی تاریخی پس از تساوی 2-2 در نهایت با رای فدراسیون بازنده شد و در بازی برگشت نیز در تبعیدگاه بندرعباس کاری از پیش نبرد. درخشان بعد از کناره گیری استانکو، در چند بازی آخر فصل 75 هم هدایت پرسپولیس را عهده دار شد و با پیروزی 3- صفر در دربی به محبوبیت بی نظیری دست یافت. به طور کلی، درخشان در 32 بازی رسمی سرمربی پرسپولیس بود که 16 برد، 9 تساوی و 7 باخت به دست.
حال درخشان در حالی به پرسپولیس بازگشته که تا حدودی شرایط استیلی سال 90 را تجربه می کند. چرا که سایه سنگین دایی روی نیمکت پرسپولیس همچنان سنگینی می‌کند. طرفه اینکه به نظر می رسد دایی در بین سکوها، خواستگارهای ثابتی هم پیدا کرده و آنها در همین اولین بازی درخشان، فشار را به نیمکت قرمزها منتقل کردند.
در بازی پرسپولیس و نفت مسجدسلیمان، هواداران از همان ابتدا به تشویق دایی پرداختند و بعد از گلزنی نفت، این تشویق ها شدت گرفت تا سرانجام پس از اینکه سوت پایان نیمه اول به صدا درآمد ابتدا یک صدا حمید درخشان سرمربی جدید این تیم را «هو» کرده و سپس به صورت متحد علی دایی را تشویق کردند. این تشویق ها در پایان بازی نیز ادامه یافت.
حال سوال اینجاست که آیا مشکل پرسپولیس در این فصل دایی بود یا موضوعات دیگری مانند نوع یارگیری، مصدومیت بازیکنان و درگیری های مدیرعامل با هیات مدیره؟ از طرف دیگر، آیا درخشان بعد از اولین تساوی با پرسپولیس در ورزشگاه آزادی، مستحق هو کردن است؟