صراط: مهندس اسماعیل نجار در نشست مشترک ایران و چارچوب جهانی کاهش خطرپذیری بلایا که صبح امروز شنبه همزمان با نخستین روز از هفته "کاهش خطرپذیری زلزله و بلایای طبیعی" با حضور نمایندگانی از سازمان ملل متحد و دیگر کارشناسان این حوزه در وزارت کشور برگزار شد، به بیان مهمترین عواملی که توسعه کشورهای جهان در دهه اول قرن 21 را با چالش مواجه کرده است، پرداخت.
نجار افزود: جنگ و درگیریهای مسلحانه، بحرانهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی، مخاطرات زیست محیطی و تغییرات آب و هوایی، مخاطرات بهداشت و سلامت و بلایای طبیعی از جمله مهمترین این چالشها بوده است.
وی با بیان اینکه استراتژی بین المللی کاهش خطرپذیری مهمترین بحث در نظام سازمان ملل متحد است، افزود: بدون توجه به جنسیت، نژاد، زبان، ملیت و سایر تفاوتها که با هدف توسعه پایدار و کاهش خسارات جانی، مالی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی ناشی از بلایای طبیعی را دنبال کرده و در پی آن است تا جوامعی مقاومت در برابر حوادث بسازد.
معاون وزیر کشور با اشاره به گزارشهای معتبر سازمانهای بین المللی تصریح کرد: برابر این گزارشها همچنان میلیونها نفر در معرض خطرات ناشی از حوادث و بلایا قرار دارند. این واقعیت لزوم بازنگری تلاشهای انجام گرفته و آغاز تلاشی جدی در سطح کشورمان و در سطح بین المللی برای کاهش خطرپذیری را گوشزد میکند.
بحران همچنان جان میلیونها انسان را تهدید میکند
نجار با بیان اینکه بحرانها همچنان معیشت و جان میلیونها انسان را تهدید میکند، اظهارکرد: خطرات و آثار بلایای طبیعی تنها دامن کشورهای فقیر و توسعه نیافته را نمیگیرد؛ بلکه این موضوع تهدیدی است که سایه آن بر سر کشورهای توسعه یافته نیز افتاده است.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور اضافه کرد: خشکسالی موجود در کشور ما و سیلابهای مخرب پاکستان و هند در همین سال نشان میدهد که چگونه خطرپذیری، حوادث و فقر در ارتباط با یکدیگرند. در عین حال وقوع سیلاب، طوفان، زلزله، آتشفشان و بحرانهایی چون خشکسالی و کم آبی به منزله هشداری هستند که کشورهای پیشرفته نیز در آن بسیار آسیب پذیرند.
نجار با اشاره به صدها حادثهای که در فضای بین المللی کمتر شناخته شدهاند، اظهارکرد: این حوادث اغلب با تغییرات اقلیمی در ارتباط هستند و همین موضوع سبب وارد شدن خسارات فراوان در جوامع شده است.
به گفته وی چنین رخدادهایی نشان میدهد که چگونه خطرپذیری مداوم و مستمر در اثر خلاءهای موجود طی فرایند توسعه رشد اقتصادی و جمعیت در معرض خطر به وجود میآید.
دولتها به تنهایی از عهده مدیریت بلایا بر نمیآیند
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با بیان اینکه جامعه جهانی به این باور قطعی رسیده که دولتها به تنهایی از عهده مدیریت بلایا برنمیآیند، خاطرنشان کرد: برای مدیریت بلایا نیازمند تقویت همکاریها، افزیاش آگاهیها و مشارکتهای مردمی در سطوح محلی هستیم و بر این باوریم که خسارت عدم توجه به خطرات احتمالی آینده آثار زیانبار و جبران ناپذیری برای آینده جوامع خواهد داشت.
وی ادامه داد: اولین گام در این زمینه افزایش مسئولیت پذیری و ارزیابی ریسک خطرات است. سازگار کردن ابزارهای توسعه موجود مانند تدوین چشم اندازها، قوانین، مقررات و برنامهریزیها برای سرمایه گذاری عمومی در سطح ملی میتواند به مدیریت خطرپذیری حوادث انجامیده و به میلیونها شهروند در معرض خطر کمک کند.
وی با بیان اینکه این اقدامات برای سازگارکردن تغییرات اقلیمی نیز مهم است، اظهار کرد: خطر کشته شدن در پی وقوع گردباد، طوفان و سیل در حال حاضر نسبت به دهههای گذشته کاهش یافته، اما خطرات نوین و جدیدی جوامع را تهدید میکند که بدون توجه و پیشگیری از آنها ممکن است به ریسک متمرکز با خسارات مالی و جانی عظیمی تبدیل شود.
وی با تاکید بر اینکه حوادث و بلایا تاثیرات منفی بر رفاه کودکان، زنان و تمامی اقشار جامعه داشته است، خاطر نشان کرد: این حوادث سبب مهاجرت و ناامنی درون کشورها میشود. لذا مدیریت بحران امری چند بخشی در کنار عوارض اقتصادی اعم از سیاسی، اجتماعی، امنیتی، فرهنگی و ... است.
معاون وزیر کشور با اشاره به عملکرد 10 ساله چهارچوب جهانی کاهش خطرپذیری و ایجاد مناسبات ملی و بین المللی متعدد در این خصوص خاطرنشان کرد: نگرانی روز افزون در زمینه کاهش ریسک سوانح وجود دارد و بحث و تبادل نظر و ورود به برنامههای پیش رو در دهه آینده مدیریت بلایا در سطح جهانی نیازمند همفکری و هم اندیشی نوین میان صاحبان تجربه و دانش است تا در این حوزه زبان و درکی مشترک ایجاد شود.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با بیان اینکه امروز در زمینه هشدار سریع و آمادگی و پاسخ، پیشرفتهای خوبی حاصل شده است، تصریح کرد:هنوز کشورها با مسئله برخورد با دلایل اساسی ریسک دست و پنجه نرم میکنند.
دولتها مسئول بخش قابل توجهی از کل تلفات هستند
به گزارش ایسنا نجار در ادامه سخنانش با تاکید بر اینکه دولتها مسئول بخش قابل توجهی از کل تلفات هستند، اظهار کرد: دولتها به ندرت بودجهای پیش بینی شده و متناسب با این مسئولیت را دارند و این یک واقعیت است که خطر بلایا همچنان به یک آگاهی و دغدغه عمومی تبدیل نشده است.
به گفته معاون وزیر کشور مسئولیت پاسخ، مقابله، بازسازی و برگشت پذیری در انواع بلایا بر دولت و منابع دولتی تمرکز یافته و متاسفانه به مشارکت شهروندان و استفاده از پتانسیلهای موجود در آنها کمتر توجه شده است.
ضرورت استفاه از منابع دانشگاهی برای مدیریت هدفمند بحران
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با تاکید بر ضرورت استفاده از منابع دانشگاهی و ایجاد بانکهای اطلاعاتی برای مقایسه مستمر حوادث خاطرنشان کرد: با این شیوهها بحران را میتوان هدفمند مدیریت کرد.
وی ادامه داد: ما به عنوان مسئولین و دولت باید تصمیم بگیریم که تا چه میزان از ریسک را میتوانیم خودمان بر عهده بگیریم و تا چه میزان از آن را میتوانیم منتقل کنیم. به نظرم در مقطع زمانی موجود که برنامه ششم توسعه کشور در حال تدوین است و قانون مدیریت بحران ایران نیز در حال بازنگری است، منابع مدیریت اعم از پیش بینی و کاهش خطرات و همچنین مقابله با حوادث احتمالی با ایجاد ظرفیت موجود در مشارکتهای مردمی باید در سطح جامعه توزیع شود.
به گفته رئیس سازمان مدیریت بحران کشور وجود برنامهای منسجم با مشارکت تمامی بخشهای جامعه و مشتمل بر سیاستهای آتی اصلاحی و جبرانی مدیریت ریسک، به صرفه ترین راه برای کاهش خطرپذیری حوادث و حمایت از توسعه است.
وی با اشاره به قانون برنامه ششم توسعه تصریح کرد:در این قانون به دنبال آن هستیم تا نسبت به خطرپذیری حوادث طبیعی و ریسک اقلیمی حساسیتهای جدی ایجاد کنیم که در این میان با توجه به اجرای پروژه مشترک با برنامه عمران سازمان ملل متحد و معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری میتوان به تسریع فرایند ادغام مفاهیم و برنامههای کاهش خطرپذیری بلایا در برنامه ششم امیدوار بود.
نجار با تاکید بر اینکه بدیهی است میزان سرمایه گذاری عمومی سبب کاهش خسارات در آینده خواهد شد، افزود: میتوان با هزینههای نسبتا پایین، گستره امکانات و حمایتهای اجتماعی ظرفیت مشارکتهای مردمی را تا میلیونها نفر افزایش داد؛ چرا که دیگر رویکردهای سنتی در مورد برنامهها و شیوههای کاربری از زمین، آب و سایر منابع به شکست انجامیده است.
وی با تاکید بر اینکه رویکردهای مشارکتی فرصتی برای بهبود برنامههای خلاقانه به وجود خواهد آورد، اظهار کرد: شناسایی و کاهش انواع آسیب پذیریهای چهارگانه شامل آسیب پذیریهای فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی میتواند تاثیر عمدهای در کاهش خطرپذیری حوادث و بلایا داشته باشد.
معاون وزیر کشور با بیان اینکه امروزه رویکرد جامع مدیریت بحران و کاهش خطرپذیری بلایا ضروری است، افزود: جمهوری اسلامی ایران از کشورهای موثر در تدوین و تصویب برنامه جهانی کاهش خطرپذیری بلایا در سال 2005 بود و امیدواریم این نشست و نشستهای آتی باعث تقویت جایگاه و اثربخشی مدیریت بلایا، مشارکت عمومی و ... شود.
نجار افزود: جنگ و درگیریهای مسلحانه، بحرانهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی، مخاطرات زیست محیطی و تغییرات آب و هوایی، مخاطرات بهداشت و سلامت و بلایای طبیعی از جمله مهمترین این چالشها بوده است.
وی با بیان اینکه استراتژی بین المللی کاهش خطرپذیری مهمترین بحث در نظام سازمان ملل متحد است، افزود: بدون توجه به جنسیت، نژاد، زبان، ملیت و سایر تفاوتها که با هدف توسعه پایدار و کاهش خسارات جانی، مالی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی ناشی از بلایای طبیعی را دنبال کرده و در پی آن است تا جوامعی مقاومت در برابر حوادث بسازد.
معاون وزیر کشور با اشاره به گزارشهای معتبر سازمانهای بین المللی تصریح کرد: برابر این گزارشها همچنان میلیونها نفر در معرض خطرات ناشی از حوادث و بلایا قرار دارند. این واقعیت لزوم بازنگری تلاشهای انجام گرفته و آغاز تلاشی جدی در سطح کشورمان و در سطح بین المللی برای کاهش خطرپذیری را گوشزد میکند.
بحران همچنان جان میلیونها انسان را تهدید میکند
نجار با بیان اینکه بحرانها همچنان معیشت و جان میلیونها انسان را تهدید میکند، اظهارکرد: خطرات و آثار بلایای طبیعی تنها دامن کشورهای فقیر و توسعه نیافته را نمیگیرد؛ بلکه این موضوع تهدیدی است که سایه آن بر سر کشورهای توسعه یافته نیز افتاده است.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور اضافه کرد: خشکسالی موجود در کشور ما و سیلابهای مخرب پاکستان و هند در همین سال نشان میدهد که چگونه خطرپذیری، حوادث و فقر در ارتباط با یکدیگرند. در عین حال وقوع سیلاب، طوفان، زلزله، آتشفشان و بحرانهایی چون خشکسالی و کم آبی به منزله هشداری هستند که کشورهای پیشرفته نیز در آن بسیار آسیب پذیرند.
نجار با اشاره به صدها حادثهای که در فضای بین المللی کمتر شناخته شدهاند، اظهارکرد: این حوادث اغلب با تغییرات اقلیمی در ارتباط هستند و همین موضوع سبب وارد شدن خسارات فراوان در جوامع شده است.
به گفته وی چنین رخدادهایی نشان میدهد که چگونه خطرپذیری مداوم و مستمر در اثر خلاءهای موجود طی فرایند توسعه رشد اقتصادی و جمعیت در معرض خطر به وجود میآید.
دولتها به تنهایی از عهده مدیریت بلایا بر نمیآیند
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با بیان اینکه جامعه جهانی به این باور قطعی رسیده که دولتها به تنهایی از عهده مدیریت بلایا برنمیآیند، خاطرنشان کرد: برای مدیریت بلایا نیازمند تقویت همکاریها، افزیاش آگاهیها و مشارکتهای مردمی در سطوح محلی هستیم و بر این باوریم که خسارت عدم توجه به خطرات احتمالی آینده آثار زیانبار و جبران ناپذیری برای آینده جوامع خواهد داشت.
وی ادامه داد: اولین گام در این زمینه افزایش مسئولیت پذیری و ارزیابی ریسک خطرات است. سازگار کردن ابزارهای توسعه موجود مانند تدوین چشم اندازها، قوانین، مقررات و برنامهریزیها برای سرمایه گذاری عمومی در سطح ملی میتواند به مدیریت خطرپذیری حوادث انجامیده و به میلیونها شهروند در معرض خطر کمک کند.
وی با بیان اینکه این اقدامات برای سازگارکردن تغییرات اقلیمی نیز مهم است، اظهار کرد: خطر کشته شدن در پی وقوع گردباد، طوفان و سیل در حال حاضر نسبت به دهههای گذشته کاهش یافته، اما خطرات نوین و جدیدی جوامع را تهدید میکند که بدون توجه و پیشگیری از آنها ممکن است به ریسک متمرکز با خسارات مالی و جانی عظیمی تبدیل شود.
وی با تاکید بر اینکه حوادث و بلایا تاثیرات منفی بر رفاه کودکان، زنان و تمامی اقشار جامعه داشته است، خاطر نشان کرد: این حوادث سبب مهاجرت و ناامنی درون کشورها میشود. لذا مدیریت بحران امری چند بخشی در کنار عوارض اقتصادی اعم از سیاسی، اجتماعی، امنیتی، فرهنگی و ... است.
معاون وزیر کشور با اشاره به عملکرد 10 ساله چهارچوب جهانی کاهش خطرپذیری و ایجاد مناسبات ملی و بین المللی متعدد در این خصوص خاطرنشان کرد: نگرانی روز افزون در زمینه کاهش ریسک سوانح وجود دارد و بحث و تبادل نظر و ورود به برنامههای پیش رو در دهه آینده مدیریت بلایا در سطح جهانی نیازمند همفکری و هم اندیشی نوین میان صاحبان تجربه و دانش است تا در این حوزه زبان و درکی مشترک ایجاد شود.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با بیان اینکه امروز در زمینه هشدار سریع و آمادگی و پاسخ، پیشرفتهای خوبی حاصل شده است، تصریح کرد:هنوز کشورها با مسئله برخورد با دلایل اساسی ریسک دست و پنجه نرم میکنند.
دولتها مسئول بخش قابل توجهی از کل تلفات هستند
به گزارش ایسنا نجار در ادامه سخنانش با تاکید بر اینکه دولتها مسئول بخش قابل توجهی از کل تلفات هستند، اظهار کرد: دولتها به ندرت بودجهای پیش بینی شده و متناسب با این مسئولیت را دارند و این یک واقعیت است که خطر بلایا همچنان به یک آگاهی و دغدغه عمومی تبدیل نشده است.
به گفته معاون وزیر کشور مسئولیت پاسخ، مقابله، بازسازی و برگشت پذیری در انواع بلایا بر دولت و منابع دولتی تمرکز یافته و متاسفانه به مشارکت شهروندان و استفاده از پتانسیلهای موجود در آنها کمتر توجه شده است.
ضرورت استفاه از منابع دانشگاهی برای مدیریت هدفمند بحران
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با تاکید بر ضرورت استفاده از منابع دانشگاهی و ایجاد بانکهای اطلاعاتی برای مقایسه مستمر حوادث خاطرنشان کرد: با این شیوهها بحران را میتوان هدفمند مدیریت کرد.
وی ادامه داد: ما به عنوان مسئولین و دولت باید تصمیم بگیریم که تا چه میزان از ریسک را میتوانیم خودمان بر عهده بگیریم و تا چه میزان از آن را میتوانیم منتقل کنیم. به نظرم در مقطع زمانی موجود که برنامه ششم توسعه کشور در حال تدوین است و قانون مدیریت بحران ایران نیز در حال بازنگری است، منابع مدیریت اعم از پیش بینی و کاهش خطرات و همچنین مقابله با حوادث احتمالی با ایجاد ظرفیت موجود در مشارکتهای مردمی باید در سطح جامعه توزیع شود.
به گفته رئیس سازمان مدیریت بحران کشور وجود برنامهای منسجم با مشارکت تمامی بخشهای جامعه و مشتمل بر سیاستهای آتی اصلاحی و جبرانی مدیریت ریسک، به صرفه ترین راه برای کاهش خطرپذیری حوادث و حمایت از توسعه است.
وی با اشاره به قانون برنامه ششم توسعه تصریح کرد:در این قانون به دنبال آن هستیم تا نسبت به خطرپذیری حوادث طبیعی و ریسک اقلیمی حساسیتهای جدی ایجاد کنیم که در این میان با توجه به اجرای پروژه مشترک با برنامه عمران سازمان ملل متحد و معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری میتوان به تسریع فرایند ادغام مفاهیم و برنامههای کاهش خطرپذیری بلایا در برنامه ششم امیدوار بود.
نجار با تاکید بر اینکه بدیهی است میزان سرمایه گذاری عمومی سبب کاهش خسارات در آینده خواهد شد، افزود: میتوان با هزینههای نسبتا پایین، گستره امکانات و حمایتهای اجتماعی ظرفیت مشارکتهای مردمی را تا میلیونها نفر افزایش داد؛ چرا که دیگر رویکردهای سنتی در مورد برنامهها و شیوههای کاربری از زمین، آب و سایر منابع به شکست انجامیده است.
وی با تاکید بر اینکه رویکردهای مشارکتی فرصتی برای بهبود برنامههای خلاقانه به وجود خواهد آورد، اظهار کرد: شناسایی و کاهش انواع آسیب پذیریهای چهارگانه شامل آسیب پذیریهای فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی میتواند تاثیر عمدهای در کاهش خطرپذیری حوادث و بلایا داشته باشد.
معاون وزیر کشور با بیان اینکه امروزه رویکرد جامع مدیریت بحران و کاهش خطرپذیری بلایا ضروری است، افزود: جمهوری اسلامی ایران از کشورهای موثر در تدوین و تصویب برنامه جهانی کاهش خطرپذیری بلایا در سال 2005 بود و امیدواریم این نشست و نشستهای آتی باعث تقویت جایگاه و اثربخشی مدیریت بلایا، مشارکت عمومی و ... شود.