به نظر بسیاری آقای خاص فردی خشک و بی‌‌احساس است اما او می‌گوید بعضی اتفاقات در زندگی‌اش او را آنقدر احساساتی کرده است که برای آنها اشک ریخته و پیروزی دو سال پیش اندی ماری برابر نواک جوکوویچ در فینال سومین گرنداسلم فصل تنیس، از جمله این موارد بوده است.
مورینیو که بارها بر علاقه‌اش به انگلیس و ورزش این کشور تأکید کرده است، در گفت‌و‌گو با نشریه تلگراف گفت: باید اعتراف کنم که وقتی اندی فاتح ویمبلدون شد، چند قطره اشک ریختم. آن اتفاق چیزی بود که برای ماری بیش از هر افتخار دیگری در دوران بازیگری‌اش ارزش داشت. من می‌توانستم حس و حال او را که انگار به چیزی فرادنیایی دست پیدا کرده بود، درک کنم. فکر نمی‌کنم که ماری حاضر باشد آن قهرمانی را با 10 قهرمانی در سایر گرنداسلم‌ها عوض کند.
مورینیو ادامه داد: ویمبلدون برای او چیزی بیش از یک بازی و یک تورنمنت است. او مانع روانی را که پیش از این مانع قهرمانی تمام تنیسورهای بریتانیایی می‌شد، شکسته است. به نظر من روز قهرمانی در ویمبلدون، بهترین روز در دوران بازیگری ماری بود و من در آن لذت با او سهیم شدم. بازی تنیس مثل این است که تمام طول روز در حال پنالتی زدن باشی.
آقای خاص در مقایسه میان تنیس و فوتبال هم عنوان کرد: در تنیس برای گرفتن هر یک امتیاز باید واقعاً قوی باشید. من همیشه می‌گویم که در فوتبال، گاهی اوقات ما می‌توانیم پشت سر یکدیگر پنهان شویم و برای شکست‌های‌مان بهانه بیاوریم اما در تنیس چنین شرایطی وجود ندارد و به همین دلیل شما باید واقعاً قدرتمند باشید که بتوانید در این رشته ورزشی موفقیت کسب کنید.