صراط: مجلس سنای آمریکا روز چهارشنبه از نامزدی «شیلا گوالتنی» به سمت سفیر جدید این کشور در قرقیزستان حمایت کرد.
برخی از رسانه‌های محلی انتصاب گوالتنی به سمت سفیر جدید آمریکا در قرقیزستان را بی‌نزاکتی سیاسی عنوان کردند. چرا که در پایان سال گذشته میلادی موقعی بیشکک «آئیدا سالیاناوا» دادستان کل پیشین قرقیزستان را به عنوان سفیر جدید در آمریکا معرفی کرد، با پاسخ رد واشنگتن مواجه شد و ضمن واکنش به این اقدام از موافقت خود با انتصاب گوالتنی به عنوان سفیر منصرف شد.
اکنون نیز معلوم نیست، این موضوع از چه طریقی راه‌حل خود را پیدا کرد که وزارت امور خارجه قرقیزستان دوباره با این انتصاب موافقت کرده است.
در هر صورت مشخص است که سفیر جدید آمریکا در شرایط بسیار متفاوت با سال‌های قبل وارد بیشکک خواهد شد. ویژگی موضوع به آن برمی‌گردد که روابط سیاسی آمریکا با روسیه بیش از هر زمانی دیگری به سردی گراییده و روی مناسبات بیشکک با واشنگتن نیز تاثیر قابل توجهی به جای گذاشته است.
کارشناسان مسائل امنیتی معتقدند، نزدیکی بیشکک با مسکو که در دوران ریاست جمهوری «الماسبیک آتامبایف» اتفاق افتاده است، هرگز مورد تائید «کاخ سفید» نخواهد بود. بنابراین یکی از اهداف اصلی حضور سیاسی واشنگتن در قرقیزستان ایجاد فاصله بین بیشکک و مسکو خواهد است.
«پومیلا اسپراتلین» سفیر پیشین آمریکا در قرقیزستان در پایان سال گذشته میلادی به صراحت اعلام کرد که واشنگتن از همگرایی این کشور با روسیه و ورود بیشکک به اتحاد اقتصادی اوراسیا احساس ناخوشایندی داشته و این اقدام را در راستای منافع ملی قرقیزستان نمی‌داند. وی همچنین اخراج پایگاه نظامی کشورش از قرقیزستان را «اتفاقی تاسف‌انگیز» خوانده و از تداوم حضور نظامی روسیه در این کشور ابراز ناراحتی کرد.
به این دلیل بود که اعزام «ریچارد مایلز» در اوایل سال جاری میلادی به عنوان سفیر موقت آمریکا به بیشکک در میان نخبگان سیاسی حاکم قرقیزستان نگرانی‌های را به بار آورد. چرا که در کارنامه سفارت‌های پیشین وی در کشورهای مختلف، ساماندهی آشوب و اغتشاشات، درگیری‌های داخلی و تشکیل انقلاب‌های رنگی به ثبت رسیده است.
مایلز طی ماموریت موقت خود در بیشکک تلاش‌هایی را برای تشدید فعالیت گروه‌های غربگرای قرقیزی به دست گرفت ولی برخلاف سال‌های قبل، جامعه این کشور بی‌اعتمادی خود نسبت به نهادهای وابسته به خارج و به خصوص آمریکا را به نمایش گذاشت که در نتیجه تلاش‌های «مهندس انقلاب‌های رنگی» به ثمر ننشست.
اما نمی‌توان «سهم» ویژه مایلز در قرقیزستان در زمینه تشدید افراط‌گرایی مذهبی را نادیده گرفت.
طی مدت زمان ماموریت وی بود که نمایندگان سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا تحت پوشش سازمان‌های مختلف بین‌المللی با بهانه مطالعات وضع تعاملات بین اقوام مقیم جنوب قرقیزستان بعد از درگیری‌های خونین سال 2010 این کشور، وارد استان‌های «اوش» و «جلال‌آباد» شدند که از اصلی‌ترین مراکز حضور و نفوظ افراط‌گرایان مذهبی در وادی «فرغانه» دانسته می‌شود.
در این مدت، بارها نهادهای انتظامی و امنیتی قرقیزستان از تماس‌های مشکوک و غیرقانونی نمایندگان غربی با نمایندگان گروه‌های افراطی مذهبی ابراز نگرانی کردند. احتمالا تداوم تعامل و همکاری پشت پرده با جریان افراط به خاطر کمک گرفتن از آن در جهت به چالش کشیدن منافع روسیه و چین از طریق به هم زدن امنیت قرقیزستان و منطقه در دستور کار سفیر جدید آمریکا قرار خواهد گرفت.
ناگفته نماند که مایلز طی ماموریت کوتاه‌مدت خود در قرقیزستان بهبود بخشیدن به «سیمای دموکراسی» این کشور را یکی از اهداف مهم خود ترسیم کرد. در این راستا طرح «دفاع از حقوق همجنسگرایان و باز کردن فضا برای فعالیت آن‌ها» را فرصتی مناسب دانسته و جهت تحقق آن تعدادی از سازمان‌های غیردولتی غربگرای محلی را نیز بسیج کرد.
این سازمان‌ها دستور گرفتند تا از طریق مختلف با معرفی لایحه قانون ممنوعیت تبلیغات همجنسگرایی در پارلمان قرقیزستان مخالفت کنند.
بایستی گفت که طی نیم سال گذشته پارلمان قرقیزستان قطع نظر از فشارهای متعدد نمایندگان واشنگتن، سازمان‌های غربی و وابسته محلی، دو مرحله قرائت لایحه این قانون را برگزار کرد که پس از قرائت سوم بایستی به تصویب برسد.
گوالتنی نیز که قرار است در آینده نزدیک سفارت خود در قرقیزستان را آغاز کند، از جمله دیپلمات‌های زن آمریکایی است که ایجاد فضای مناسب برای فعالیت همجنسگرایان را از شاخص‌های مهم وجود «دموکراسی» در این یا آن کشور می‌داند. حداقل ضمن چند ماه سرپرستی سفارت کشور خود در روسیه روی این موضوع تاکید داشت.
دیگر اینکه سفیر جدید آمریکا در قرقیزستان در امر فراهم کردن زمینه برای بروز اغتشاشات و انقلاب‌های رنگی دست داشته است. به عنوان مثال در زمان معاونت خود در سفارت کشورش در کی‌یف (2004-2007) به وقوع نخستین انقلاب نارنجی در اوکراین کمک کرده است. از جمله یکی از پروژه‌های مورد حمایت وی در اوکراین برنامه موسوم به FLEX بوده است که در چارچوب آن، طی سال‌ها، جوانان این کشور جهت تحصیل و زندگی (برای یک سال) به آمریکا اعزام می‌شدند. در نهایت با اتفاق افتادن هرج و مرج سیاسی سال 2004 کی‌یف، بخش زیادی از جوانان تجربه‌دیده در آمریکا بودند که در وقوع انقلاب نارنجی نقش جدی بازی کردند.
از این نگاه می‌توان انتصاب گوالتنی را در راستای مقابله با نفوذ روسیه نه‌تنها در قرقیزستان بلکه در آسیای مرکزی دانست.
کمک‌های روسیه تضمین قاطعیت قرقیزستان خواهد بود
سفیر جدید آمریکا در حالی به اجرای ماموریت می‌پردازد که روابط کشورش با قرقیزستان طی ماه‌های اخیر به سردی گراییده است. در 17 جولای (26 تیر) در پی اعطای جایزه «مدافع حقوق بشر» وزارت امور خارجه آمریکا به «عظیم‌جان عسکراف» که به دلیل دست داشتن در راه‌اندازی درگیری‌های قومی سال 2010 قرقیزستان محکوم به حبس ابد شده است، بیشکک اقدام به لغو یکجانبه موافقتنامه همکاری با واشنگتن کرد.
این موافقتنامه در سال 1993 بین دولت‌های قرقیزستان و آمریکا جهت تسهیل کمک‌ها به امضا رسیده بود و برای واشنگتن از اهمیت بالایی برخوردار بود. البته قرقیزستان نیز از ناحیه این سند نفع مالی داشت ولی مقامات قرقیزی تصمیم گرفتند تا از این طریق به واشنگتن هشدار دهند که در جهت حفظ منافع ملی خود قاطعند.
در دو هفته پیش «الماسبیک آتامبایف» رئیس جمهور قرقیزستان ضمن دیدار با نمایندگان رسانه‌های گروهی به صراحت هدف از اعطای جائزه به عسکراف را ایجاد بی‌ثباتی و راه‌اندازی درگیری‌های قومی در کشور عنوان کرد.
بعد از دو روز این بیانیه رئیس جمهور قرقیزستان بود که «ریچارد هوگلند» معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور آسیای مرکزی و جنوبی از بیشکک بازدید به عمل آورد ولی به صورت بی‌سابقه از سوی مقامات عالی قرقیزستان به حضور پذیرفته نشد.
اکنون پرسش اصلی این است که آیا قرقیزستان به طور ثابت توان ادامه مسیر مقابله با خواسته‌های نامشروع آمریکا را خواهد داشت؟ کارشناسان سیاسی منطقه در برابر این پرسش پاسخ قطعی ندارند ولی همزمان به آن اشاره می‌کنند که قاطعیت بیشکک از بسیار جهت به حمایت‌های رقبای ژئوپلیتیکی واشنگتن و به خصوص روسیه بستگی خواهد داشت. زیرا جبران فاصله گرفتن بیشکک از واشنگتن باید به نوعی پرداخت شود.
ظاهرا در روسیه این ضرورت را درک کرده‌اند که در پی تصمیم بیشکک برای ورود به اتحاد اقتصادی اوراسیا تصمیم گرفته شد تا برای تحقق این اقدام و کمک به همگرایی این کشور با اعضای اتحاد مبلغ یک میلیارد دلار اختصاص داده شود. همچنین برای تجهیز مرز قرقیزستان با ازبکستان و تاجیکستان، از سوی دولت روسیه 200 میلیون دلار واگذار خواهد شد. علاوه بر این مسکو به میزان ده‌ها میلیون دلار ارائه کمک‌های غذایی به بیشکک را در نظر گرفته است.
کمک به تجهیز و نوسازی ارتش قرقیزستان و گسترش حضور پایگاه هوایی روسی «کانت» در حوالی بیشکک از دیگر برنامه‌های مسکو برای تحکیم جایگاه خود در این کشور و منطقه می‌باشد.
در دیدار الماسبیک آتامبایف با ولادمیر پوتین که در حاشیه نشست اخیر سران سازمان همکاری‌های شانگهای در شهر «اوفا» صورت گرفت، رئیس جمهور روسیه تائید کرد که علی‌رغم مشکلات اقتصادی و مالی کشورش کمک‌های وعده‌شده به قرقیزستان حتما ارائه خواهند شد.
بیوگرافی گوالتنی
شیلا گوالتنی در سال 1984 وارد وزارت امور خارجه آمریکا شده و بعد از چند ماهی برای مدت 2 سال جهت انجام ماموریت به سفارت کشورش در پاناما اعزام شد.
سپس از سال 1987 تا 1989 در سفارت آمریکا در آفریقای جنوبی مشغول بوده است.
بعد از پایان این ماموریت، 3 سال در وزارت امور خارجه آمریکا فعالیت کرده و در سال 1992 به عنوان کنسول امور اقتصادی در کنسولگری آمریکا در سن پترزبورگ روسیه ماموریت یافت.
وی در سال 1995 به واشنگتن برگشته و طی 3 سال به عنوان معاون مدیر دفتر وزارت امور خارجه آمریکا در امور روسیه ایفای نقش کرد.
طی 1998- 1999 مسئولیت دستیاری ویژه معاونت سیاسی وزارت امور خارجه آمریکا را داشته و در سال 1999 به سمت معاون سفیر کشورش به قرقیزستان اعزام شد که این ماموریت تا سال 2001 ادامه داشت.
گوالتنی در سال‌های 2002 - 2004 مسئولیت مدیریت بخش کشورهای اوراسیایی دفتر هماهنگ کننده کمک‌ها برای کشورهای اروپایی و اوراسیایی را بر عهده داشته است.
در سال 2004 به مدت بیش از 3 سال به عنوان معاون سفیر آمریکا به اوکراین اعزام شد و در سال 2008 به سمت سرکنسول آمریکا در سنت پترزبورگ، دوباره در روسیه ماموریت یافت.
وی در سال 2012 به عنوان معاون سفیر آمریکا در روسیه به مسکو منتقل شد که از ماه فوریه سال 2014 به مدت بیش از نیم سال مسئولیت سرپرستی سفارت کشورش را نیز بر عهده داشت.
همان‌گونه که از سابقه کاری سفیر جدید آمریکا بر می‌آید، از دیپلمات‌های کارکشته این کشور بوده و بیش از 20 سال فعالیت‌های وی در روسیه و کشورهای شوروی سابق بوده است.
طی برخی از مصاحبه‌ها، گوالتنی ماموریت خود در قرقیزستان را (1999 - 2001) از موفق‌ترین‌ها دانسته و با افتخار از دریافت برخی از جوایز دولتی آمریکا در این رابطه یاد می‌کند.
اما همان‌گونه که قبلا اشاره شد برخلاف یک و نیم دهه پیش شرایط قرقیزستان و نقش بازیگران با نفوذ خارجی تغییر کرده و معلوم نیست که دوره جدید ماموریت گوالتنی در این کشور با موفقیت‌های نسبی گذشته همراه باشد.
برخی از رسانه‌های محلی انتصاب گوالتنی به سمت سفیر جدید آمریکا در قرقیزستان را بی‌نزاکتی سیاسی عنوان کردند. چرا که در پایان سال گذشته میلادی موقعی بیشکک «آئیدا سالیاناوا» دادستان کل پیشین قرقیزستان را به عنوان سفیر جدید در آمریکا معرفی کرد، با پاسخ رد واشنگتن مواجه شد و ضمن واکنش به این اقدام از موافقت خود با انتصاب گوالتنی به عنوان سفیر منصرف شد.
اکنون نیز معلوم نیست، این موضوع از چه طریقی راه‌حل خود را پیدا کرد که وزارت امور خارجه قرقیزستان دوباره با این انتصاب موافقت کرده است.
در هر صورت مشخص است که سفیر جدید آمریکا در شرایط بسیار متفاوت با سال‌های قبل وارد بیشکک خواهد شد. ویژگی موضوع به آن برمی‌گردد که روابط سیاسی آمریکا با روسیه بیش از هر زمانی دیگری به سردی گراییده و روی مناسبات بیشکک با واشنگتن نیز تاثیر قابل توجهی به جای گذاشته است.
کارشناسان مسائل امنیتی معتقدند، نزدیکی بیشکک با مسکو که در دوران ریاست جمهوری «الماسبیک آتامبایف» اتفاق افتاده است، هرگز مورد تائید «کاخ سفید» نخواهد بود. بنابراین یکی از اهداف اصلی حضور سیاسی واشنگتن در قرقیزستان ایجاد فاصله بین بیشکک و مسکو خواهد است.
«پومیلا اسپراتلین» سفیر پیشین آمریکا در قرقیزستان در پایان سال گذشته میلادی به صراحت اعلام کرد که واشنگتن از همگرایی این کشور با روسیه و ورود بیشکک به اتحاد اقتصادی اوراسیا احساس ناخوشایندی داشته و این اقدام را در راستای منافع ملی قرقیزستان نمی‌داند. وی همچنین اخراج پایگاه نظامی کشورش از قرقیزستان را «اتفاقی تاسف‌انگیز» خوانده و از تداوم حضور نظامی روسیه در این کشور ابراز ناراحتی کرد.
به این دلیل بود که اعزام «ریچارد مایلز» در اوایل سال جاری میلادی به عنوان سفیر موقت آمریکا به بیشکک در میان نخبگان سیاسی حاکم قرقیزستان نگرانی‌های را به بار آورد. چرا که در کارنامه سفارت‌های پیشین وی در کشورهای مختلف، ساماندهی آشوب و اغتشاشات، درگیری‌های داخلی و تشکیل انقلاب‌های رنگی به ثبت رسیده است.
مایلز طی ماموریت موقت خود در بیشکک تلاش‌هایی را برای تشدید فعالیت گروه‌های غربگرای قرقیزی به دست گرفت ولی برخلاف سال‌های قبل، جامعه این کشور بی‌اعتمادی خود نسبت به نهادهای وابسته به خارج و به خصوص آمریکا را به نمایش گذاشت که در نتیجه تلاش‌های «مهندس انقلاب‌های رنگی» به ثمر ننشست.
اما نمی‌توان «سهم» ویژه مایلز در قرقیزستان در زمینه تشدید افراط‌گرایی مذهبی را نادیده گرفت.
طی مدت زمان ماموریت وی بود که نمایندگان سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا تحت پوشش سازمان‌های مختلف بین‌المللی با بهانه مطالعات وضع تعاملات بین اقوام مقیم جنوب قرقیزستان بعد از درگیری‌های خونین سال 2010 این کشور، وارد استان‌های «اوش» و «جلال‌آباد» شدند که از اصلی‌ترین مراکز حضور و نفوظ افراط‌گرایان مذهبی در وادی «فرغانه» دانسته می‌شود.
در این مدت، بارها نهادهای انتظامی و امنیتی قرقیزستان از تماس‌های مشکوک و غیرقانونی نمایندگان غربی با نمایندگان گروه‌های افراطی مذهبی ابراز نگرانی کردند. احتمالا تداوم تعامل و همکاری پشت پرده با جریان افراط به خاطر کمک گرفتن از آن در جهت به چالش کشیدن منافع روسیه و چین از طریق به هم زدن امنیت قرقیزستان و منطقه در دستور کار سفیر جدید آمریکا قرار خواهد گرفت.
ناگفته نماند که مایلز طی ماموریت کوتاه‌مدت خود در قرقیزستان بهبود بخشیدن به «سیمای دموکراسی» این کشور را یکی از اهداف مهم خود ترسیم کرد. در این راستا طرح «دفاع از حقوق همجنسگرایان و باز کردن فضا برای فعالیت آن‌ها» را فرصتی مناسب دانسته و جهت تحقق آن تعدادی از سازمان‌های غیردولتی غربگرای محلی را نیز بسیج کرد.
این سازمان‌ها دستور گرفتند تا از طریق مختلف با معرفی لایحه قانون ممنوعیت تبلیغات همجنسگرایی در پارلمان قرقیزستان مخالفت کنند.
بایستی گفت که طی نیم سال گذشته پارلمان قرقیزستان قطع نظر از فشارهای متعدد نمایندگان واشنگتن، سازمان‌های غربی و وابسته محلی، دو مرحله قرائت لایحه این قانون را برگزار کرد که پس از قرائت سوم بایستی به تصویب برسد.
گوالتنی نیز که قرار است در آینده نزدیک سفارت خود در قرقیزستان را آغاز کند، از جمله دیپلمات‌های زن آمریکایی است که ایجاد فضای مناسب برای فعالیت همجنسگرایان را از شاخص‌های مهم وجود «دموکراسی» در این یا آن کشور می‌داند. حداقل ضمن چند ماه سرپرستی سفارت کشور خود در روسیه روی این موضوع تاکید داشت.
دیگر اینکه سفیر جدید آمریکا در قرقیزستان در امر فراهم کردن زمینه برای بروز اغتشاشات و انقلاب‌های رنگی دست داشته است. به عنوان مثال در زمان معاونت خود در سفارت کشورش در کی‌یف (2004-2007) به وقوع نخستین انقلاب نارنجی در اوکراین کمک کرده است. از جمله یکی از پروژه‌های مورد حمایت وی در اوکراین برنامه موسوم به FLEX بوده است که در چارچوب آن، طی سال‌ها، جوانان این کشور جهت تحصیل و زندگی (برای یک سال) به آمریکا اعزام می‌شدند. در نهایت با اتفاق افتادن هرج و مرج سیاسی سال 2004 کی‌یف، بخش زیادی از جوانان تجربه‌دیده در آمریکا بودند که در وقوع انقلاب نارنجی نقش جدی بازی کردند.
از این نگاه می‌توان انتصاب گوالتنی را در راستای مقابله با نفوذ روسیه نه‌تنها در قرقیزستان بلکه در آسیای مرکزی دانست.
کمک‌های روسیه تضمین قاطعیت قرقیزستان خواهد بود
سفیر جدید آمریکا در حالی به اجرای ماموریت می‌پردازد که روابط کشورش با قرقیزستان طی ماه‌های اخیر به سردی گراییده است. در 17 جولای (26 تیر) در پی اعطای جایزه «مدافع حقوق بشر» وزارت امور خارجه آمریکا به «عظیم‌جان عسکراف» که به دلیل دست داشتن در راه‌اندازی درگیری‌های قومی سال 2010 قرقیزستان محکوم به حبس ابد شده است، بیشکک اقدام به لغو یکجانبه موافقتنامه همکاری با واشنگتن کرد.
این موافقتنامه در سال 1993 بین دولت‌های قرقیزستان و آمریکا جهت تسهیل کمک‌ها به امضا رسیده بود و برای واشنگتن از اهمیت بالایی برخوردار بود. البته قرقیزستان نیز از ناحیه این سند نفع مالی داشت ولی مقامات قرقیزی تصمیم گرفتند تا از این طریق به واشنگتن هشدار دهند که در جهت حفظ منافع ملی خود قاطعند.
در دو هفته پیش «الماسبیک آتامبایف» رئیس جمهور قرقیزستان ضمن دیدار با نمایندگان رسانه‌های گروهی به صراحت هدف از اعطای جائزه به عسکراف را ایجاد بی‌ثباتی و راه‌اندازی درگیری‌های قومی در کشور عنوان کرد.
بعد از دو روز این بیانیه رئیس جمهور قرقیزستان بود که «ریچارد هوگلند» معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور آسیای مرکزی و جنوبی از بیشکک بازدید به عمل آورد ولی به صورت بی‌سابقه از سوی مقامات عالی قرقیزستان به حضور پذیرفته نشد.
اکنون پرسش اصلی این است که آیا قرقیزستان به طور ثابت توان ادامه مسیر مقابله با خواسته‌های نامشروع آمریکا را خواهد داشت؟ کارشناسان سیاسی منطقه در برابر این پرسش پاسخ قطعی ندارند ولی همزمان به آن اشاره می‌کنند که قاطعیت بیشکک از بسیار جهت به حمایت‌های رقبای ژئوپلیتیکی واشنگتن و به خصوص روسیه بستگی خواهد داشت. زیرا جبران فاصله گرفتن بیشکک از واشنگتن باید به نوعی پرداخت شود.
ظاهرا در روسیه این ضرورت را درک کرده‌اند که در پی تصمیم بیشکک برای ورود به اتحاد اقتصادی اوراسیا تصمیم گرفته شد تا برای تحقق این اقدام و کمک به همگرایی این کشور با اعضای اتحاد مبلغ یک میلیارد دلار اختصاص داده شود. همچنین برای تجهیز مرز قرقیزستان با ازبکستان و تاجیکستان، از سوی دولت روسیه 200 میلیون دلار واگذار خواهد شد. علاوه بر این مسکو به میزان ده‌ها میلیون دلار ارائه کمک‌های غذایی به بیشکک را در نظر گرفته است.
کمک به تجهیز و نوسازی ارتش قرقیزستان و گسترش حضور پایگاه هوایی روسی «کانت» در حوالی بیشکک از دیگر برنامه‌های مسکو برای تحکیم جایگاه خود در این کشور و منطقه می‌باشد.
در دیدار الماسبیک آتامبایف با ولادمیر پوتین که در حاشیه نشست اخیر سران سازمان همکاری‌های شانگهای در شهر «اوفا» صورت گرفت، رئیس جمهور روسیه تائید کرد که علی‌رغم مشکلات اقتصادی و مالی کشورش کمک‌های وعده‌شده به قرقیزستان حتما ارائه خواهند شد.
بیوگرافی گوالتنی
شیلا گوالتنی در سال 1984 وارد وزارت امور خارجه آمریکا شده و بعد از چند ماهی برای مدت 2 سال جهت انجام ماموریت به سفارت کشورش در پاناما اعزام شد.
سپس از سال 1987 تا 1989 در سفارت آمریکا در آفریقای جنوبی مشغول بوده است.
بعد از پایان این ماموریت، 3 سال در وزارت امور خارجه آمریکا فعالیت کرده و در سال 1992 به عنوان کنسول امور اقتصادی در کنسولگری آمریکا در سن پترزبورگ روسیه ماموریت یافت.
وی در سال 1995 به واشنگتن برگشته و طی 3 سال به عنوان معاون مدیر دفتر وزارت امور خارجه آمریکا در امور روسیه ایفای نقش کرد.
طی 1998- 1999 مسئولیت دستیاری ویژه معاونت سیاسی وزارت امور خارجه آمریکا را داشته و در سال 1999 به سمت معاون سفیر کشورش به قرقیزستان اعزام شد که این ماموریت تا سال 2001 ادامه داشت.
گوالتنی در سال‌های 2002 - 2004 مسئولیت مدیریت بخش کشورهای اوراسیایی دفتر هماهنگ کننده کمک‌ها برای کشورهای اروپایی و اوراسیایی را بر عهده داشته است.
در سال 2004 به مدت بیش از 3 سال به عنوان معاون سفیر آمریکا به اوکراین اعزام شد و در سال 2008 به سمت سرکنسول آمریکا در سنت پترزبورگ، دوباره در روسیه ماموریت یافت.
وی در سال 2012 به عنوان معاون سفیر آمریکا در روسیه به مسکو منتقل شد که از ماه فوریه سال 2014 به مدت بیش از نیم سال مسئولیت سرپرستی سفارت کشورش را نیز بر عهده داشت.
همان‌گونه که از سابقه کاری سفیر جدید آمریکا بر می‌آید، از دیپلمات‌های کارکشته این کشور بوده و بیش از 20 سال فعالیت‌های وی در روسیه و کشورهای شوروی سابق بوده است.
طی برخی از مصاحبه‌ها، گوالتنی ماموریت خود در قرقیزستان را (1999 - 2001) از موفق‌ترین‌ها دانسته و با افتخار از دریافت برخی از جوایز دولتی آمریکا در این رابطه یاد می‌کند.
اما همان‌گونه که قبلا اشاره شد برخلاف یک و نیم دهه پیش شرایط قرقیزستان و نقش بازیگران با نفوذ خارجی تغییر کرده و معلوم نیست که دوره جدید ماموریت گوالتنی در این کشور با موفقیت‌های نسبی گذشته همراه باشد.