گروه سیاسی صراط - دو هفته پس از اعطای مجوز به رسانه سلطنتی انگلیس، معصومه ابتکار معاون حسن روحانی هم با این رسانه به گفتگو نشست.
به گزارش گروه سیاسی صراط، 13 مردادماه، 20 روز پس از توافق وین، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز فعالیت تلویزیون بی بی سی در ایران را صادر کرد.
انتشار خبر صدور مجوز بی بی سی با چنان واکنشی در کشور مواجه شد که ارشاد مجبور شد درباره آن توضیح داده و اندکی آن را تلطیف کند.
حسن نوش آبادی سخنگوی وزارت ارشاد در این باره گفت: این مجوز به بی بی سی فارسی داده نشده و باید بگویم که بی بی سی جهانی در دولت قبل هم در ایران دفتر برای فعالیتهایش داشت و مجوز آن ابطال نشده بود.
نوش آبادی تصریح کرد: این مجوز برای تهیه گزارش پیرامون مسائل هسته ای در چارچوب مقررات و شونات جمهوری اسلامی ایران داده شده که این گزارش باید به دور از سیاه نمایی و دروغ پردازی باشد. مطابق بسیاری از رسانه هایی که در داخل ایران دفتر دارند بی بی سی جهانی نیز در داخل ایران دفتر دارد. چنین رسانه هایی معمولا در بعضی از مناسبتهای بزرگ همچون 22 بهمن برای تهیه گزارش به ایران می آیند و اگر اخبار وارونه ای مخابره کنند اجازه فعالیت در آینده دیگر به آنها داده نمی شود.
او گفت: برای فعالیت آنها نیروی انتظامی مکانی را در نظر گرفته و رفت و آمد آنها کنترل می شود و اجازه فعالیت به صورت کاملا آزاد را ندارند. نوش آبادی اضافه کرد: این مجوز از طریق نهادهای ذیربط داده شده که ارشاد یکی از زیرمجموعه های آنها است و تاکید می کنم که هیچ گاه مجوز به بی بی سی فارسی داده نشده و هیچگاه نیز داده نخواهد شد.
نوش آبادی همچنین گفت که مجوز بی بی سی یک هفته ای است. 4 روز بعد در 17 مرداد، معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد با ارسال نامه ای به ارگان های دولتی، از آنها خواست با گروه خبری تلویزیون بی بی سی همکاری کنند. به این ترتیب تیم بی بی سی روز 21 مرداد وارد تهران شد.
سه روز پس از ورود بی بی سی به تهران یعنی در 24 مرداد، علی جنتی شخصا به اظهارنظر در این خصوص پرداخت و با وجود نامه ارشاد به ارگانهای دولتی، گفت که "شبکه بی بی سی فارسی اصلا به ایران دعوت نشده است و حتی مسئولان ما با انجام مصاحبه با این شبکه منع شده اند."
با وجود همه این تذکرات، امروز سایت تلویزیون فارسی بی بی سی، به انتشار مصاحبه معصومه ابتکار با این شبکه پرداخته است. یعنی بر خلاف اظهارات نوش آبادی و جنتی، هم یک مقام مسئول با بی بی سی مصاحبه کرده و هم این مصاحبه در سایت تلویزیون فارسی این رسانه انگلیسی درج شده است.
به نظر می رسد اصرار ارشاد و علی جنتی برای تمایز قائل شدن میان بی بی سی جهانی و بی بی سی فارسی، بیشتر به یک شوخی می ماند چراکه شبکه های تلویزیونی بی بی سی به زبان های مختلف، زیر یک سیاست و سقف واحد فعالیت می کنند و به جز زبان، اساسا تفاوتی میان آنها وجود ندارد.
از سوی دیگر، سیاست دولت در خصوص اعطای مجوز به بی بی سی، شائبه مشروعیت بخشی گام به گام به این شبکه را در ذهن متبادر می کند. ارشاد، ابتدا بی سروصدا به این شبکه مجوز داد؛ سپس برای تلطیف فضا، آن را متعلق به بی بی سی جهانی و نه بی بی سی فارسی خواند و مدت آن را نیز یک هفته ای اعلام کرد؛ حتی از کنترل رفت و آمدها نیز سخن گفت و پس از آن، مسئولان را مصاحبه با این شبکه را منع کرد. ولی آنچه در عمل اتفاق افتاده، حرکت آزادنه مهره های این شبکه در کشور و مصاحبه معاون روحانی با آن بوده است.
توجیه جنتی برای مصاحبه ابتکار نیز قابل پیش بینی است؛ او احتمالا خواهد گفت ابتکار با بی بی سی جهانی مصاحبه کرده نه فارسی! با این حال، همان طور که توضیح داده شد اساسا تفاوتی میان این دو وجود ندارد.
سوالی که مطرح می شود این است که سیاست مشروعیت بخشی گام به گام به بی بی سی، تا کجا پیش خواهد رفت و مثلا اگر این شبکه درخواست مصاحبه با حسن روحانی را هم ارائه دهد، با همان توجیهات قبلی، ارشاد با آن موافقت خواهد کرد؟!
به گزارش گروه سیاسی صراط، 13 مردادماه، 20 روز پس از توافق وین، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز فعالیت تلویزیون بی بی سی در ایران را صادر کرد.
انتشار خبر صدور مجوز بی بی سی با چنان واکنشی در کشور مواجه شد که ارشاد مجبور شد درباره آن توضیح داده و اندکی آن را تلطیف کند.
حسن نوش آبادی سخنگوی وزارت ارشاد در این باره گفت: این مجوز به بی بی سی فارسی داده نشده و باید بگویم که بی بی سی جهانی در دولت قبل هم در ایران دفتر برای فعالیتهایش داشت و مجوز آن ابطال نشده بود.
نوش آبادی تصریح کرد: این مجوز برای تهیه گزارش پیرامون مسائل هسته ای در چارچوب مقررات و شونات جمهوری اسلامی ایران داده شده که این گزارش باید به دور از سیاه نمایی و دروغ پردازی باشد. مطابق بسیاری از رسانه هایی که در داخل ایران دفتر دارند بی بی سی جهانی نیز در داخل ایران دفتر دارد. چنین رسانه هایی معمولا در بعضی از مناسبتهای بزرگ همچون 22 بهمن برای تهیه گزارش به ایران می آیند و اگر اخبار وارونه ای مخابره کنند اجازه فعالیت در آینده دیگر به آنها داده نمی شود.
او گفت: برای فعالیت آنها نیروی انتظامی مکانی را در نظر گرفته و رفت و آمد آنها کنترل می شود و اجازه فعالیت به صورت کاملا آزاد را ندارند. نوش آبادی اضافه کرد: این مجوز از طریق نهادهای ذیربط داده شده که ارشاد یکی از زیرمجموعه های آنها است و تاکید می کنم که هیچ گاه مجوز به بی بی سی فارسی داده نشده و هیچگاه نیز داده نخواهد شد.
نوش آبادی همچنین گفت که مجوز بی بی سی یک هفته ای است. 4 روز بعد در 17 مرداد، معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد با ارسال نامه ای به ارگان های دولتی، از آنها خواست با گروه خبری تلویزیون بی بی سی همکاری کنند. به این ترتیب تیم بی بی سی روز 21 مرداد وارد تهران شد.
سه روز پس از ورود بی بی سی به تهران یعنی در 24 مرداد، علی جنتی شخصا به اظهارنظر در این خصوص پرداخت و با وجود نامه ارشاد به ارگانهای دولتی، گفت که "شبکه بی بی سی فارسی اصلا به ایران دعوت نشده است و حتی مسئولان ما با انجام مصاحبه با این شبکه منع شده اند."
با وجود همه این تذکرات، امروز سایت تلویزیون فارسی بی بی سی، به انتشار مصاحبه معصومه ابتکار با این شبکه پرداخته است. یعنی بر خلاف اظهارات نوش آبادی و جنتی، هم یک مقام مسئول با بی بی سی مصاحبه کرده و هم این مصاحبه در سایت تلویزیون فارسی این رسانه انگلیسی درج شده است.
به نظر می رسد اصرار ارشاد و علی جنتی برای تمایز قائل شدن میان بی بی سی جهانی و بی بی سی فارسی، بیشتر به یک شوخی می ماند چراکه شبکه های تلویزیونی بی بی سی به زبان های مختلف، زیر یک سیاست و سقف واحد فعالیت می کنند و به جز زبان، اساسا تفاوتی میان آنها وجود ندارد.
از سوی دیگر، سیاست دولت در خصوص اعطای مجوز به بی بی سی، شائبه مشروعیت بخشی گام به گام به این شبکه را در ذهن متبادر می کند. ارشاد، ابتدا بی سروصدا به این شبکه مجوز داد؛ سپس برای تلطیف فضا، آن را متعلق به بی بی سی جهانی و نه بی بی سی فارسی خواند و مدت آن را نیز یک هفته ای اعلام کرد؛ حتی از کنترل رفت و آمدها نیز سخن گفت و پس از آن، مسئولان را مصاحبه با این شبکه را منع کرد. ولی آنچه در عمل اتفاق افتاده، حرکت آزادنه مهره های این شبکه در کشور و مصاحبه معاون روحانی با آن بوده است.
توجیه جنتی برای مصاحبه ابتکار نیز قابل پیش بینی است؛ او احتمالا خواهد گفت ابتکار با بی بی سی جهانی مصاحبه کرده نه فارسی! با این حال، همان طور که توضیح داده شد اساسا تفاوتی میان این دو وجود ندارد.
سوالی که مطرح می شود این است که سیاست مشروعیت بخشی گام به گام به بی بی سی، تا کجا پیش خواهد رفت و مثلا اگر این شبکه درخواست مصاحبه با حسن روحانی را هم ارائه دهد، با همان توجیهات قبلی، ارشاد با آن موافقت خواهد کرد؟!