صراط: در بخش پایانی سرمقاله روزنامه جوان به قلم عبدالله گنجی، مدیر مسئول این روزنامه با تیتر «دومين مظلوم انقلاب» آمده: كسي كه از فرزند براي انقلاب گذشته باشد هيچ شاخص دنيايي او را اسير نمي‌نمايد. جرم جنتي ايستادن در مقابل سكولاريسم است. جرم آيت‌الله جنتي ايستادگي بر اصول امام در همه ادوار انقلاب اسلامي است. او در واپسين سال‌هاي حيات، حفظ سلامت انقلاب و صلابت راه امام را ذخيره و توشه خود كرده است و اين چيزي است كه اهل دنيا از فهم آن عاجزند، همانگونه كه در تاريخ معاصر ميرزاي شيرازي ماند و ناصرالدين شاه نماند، همانگونه كه شيخ‌فضل‌الله ماند و شيخ ابراهيم زنجاني نماند، همانگونه كه قبر مدرس زيارتگاه شد و رضاخان به زباله‌دان تاريخ پيوست و همانگونه كه امام جاودانه تاريخ و پهلوي دوم مدفون شهوات قدرت شد، جنتي نيز در تاريخ آيندگان چون كوه خواهد ماند و هلهله اهل قدرت همچون كف و باد گذر خواهد نمود. امام قاعده و فرمولي را براي بعد از خود به جاي گذاشت كه هر گاه دشمن از شما تمجيد كرد در خود شك كنيد و هرگاه دشمن بر شما شوريد بدانيد مسير درستي را طي مي‌نماييد. امروز آيت‌الله جنتي مغضوب دشمنان است چرا كه راه نفوذ را سد نموده است. از لس‌آنجلس تا تهران براي او جوك مي‌سازند، از «من و تو» تا تجديد‌نظر طلبان به سخره‌اش مي‌گيرند. اما او همچون عمار تا لحظه آخر دچار ترديد نشده است و از هيچ كس شكايتي نمي‌كند. او به دنبال عقبه اجتماعي و سياسي براي دفاع از خود و جريان‌سازي عليه ديگران نمي‌گردد. او زخم‌زبان‌ها و تمسخرها را «تأديب نفس» مي‌داند و هر روز استوارتر مي‌شود. دشمن تلاش كرده است تا شوراي نگهبان را معادل جنتي معرفي كند حال آنكه از درون شورا چنين نگاهي اعلام نمي‌شود. آنچه راز هجمه به جنتي است پايبندي واقعي او به انقلاب اسلامي است چرا كه او به يك جمهوري اسلامي بزك شده با اسلام نمي‌انديشد. بدون ترديد اگر تصميم با آيت‌الله جنتي بود هرگز فرزند خود را وزير ارشاد نظام جمهوري اسلامي نمی‌کرد. چنين مردي اگر مورد هجمه مدعيان اسلام رحماني، سكولارهاي وطني و دمكراسي‌خواهان غربي و CIA نباشد به درد اين مسئوليت خطير نخواهد خورد. مظلوميت او جوهره درخشاني وي در تاريخ آينده اسلام سياسي و تشيع است و هجمه‌كنندگان به او مفقودان آينده تاريخ اسلام و تشيع‌اند. روزي آيندگان حسرت وجود او را خواهند خورد، همانگونه كه ما امروز حسرت بهشتي را مي‌خوريم.
