صراط: دیلی پاکستان نوشت: انتشار بیش از 1000 صفحه از ایمیل‌های «هیلاری کلینتون» وزیر سابق امور خارجه آمریکا نشان داد که وی از ایمیل شخصی خود برای انتقال ایمیل های دولتی استفاده کرده است.
از یکی از ایمیل‌های وی اطلاعاتی به دست آمده که نشان می دهد او با «ملیحه لودهی» نماینده پاکستان در سازمان ملل و سفیر حال حاضر این کشور در انگلیس و همچنین «اشفاق پرویز کیانی» فرمانده سابق ارتش پاکستان به صورت پنهانی در ارتباط بوده و در واقع ملیحه لودهی به عنوان جاسوس و پیام‌رسان کلینتون برای دولت پاکستان و ژنرال کیانی کار می‌کرده است.
این مطلب از طریق یکی از ایمیل های ارسالی از دفتر «ولی نصر» نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان و پاکستان به کلینتون در 21 ژانویه سال 2011 میلادی، کشف شده است که در آن ضمن پیامی، کلینتون را از به اشتراک گذاشتن پیام ارسالی وی توسط ملیحه لودهی به اشفاق پرویز کیانی خبر داده است.
نصر در 21 ژانویه 2011 نوشت: «ملیحه لودهی» با من تماس گرفت و بیان کرد که هم اکنون در لندن به سر می برد و از طرف کیانی نیز پیغامی به من داد.
اما با این وجود به نظر می رسد که ملیحه لودی قبل از به اشتراک گذاشتن این پیغام با نصر آن را تغییر داه باشد.
لازم به ذکر است که ملیحه لودی که هم اکنون سمت سفیر پاکستان در انگلیس و نماینده دائم پاکستان در سازمان ملل را به عهده دارد. وی در زمان اشتراک گذاشتن پیام های کلینتون با کیانی سمتی به عهده نداشت وتنها به عنوان یک ستون نویس معروف در روزنامه های داخلی و بین المللی پاکستان مشغول به کار بود.
از ایمیل اینگونه برداشت می شود که پیام نصر مشتمل بر دو پاراگراف است که دقیقا سه روز بعد از دستگیری «ریموند دیویس» شهروند آمریکایی متهم به قتل دو نفر در «لاهور» ارسال شده بود.
بعد از دستگیری ریموند دیویس، روابط میان مقامات امریکایی و پاکستانی بخصوص ادارات «آی اس آی» و «سی آی ای» متاثر گردیده بود و چندین بار مقامات بلند رتبه آمریکا ضمن سفر به پاکستان خواهان رهایی ریموند دیویس که جاسوس سازمان سیا بود، شده بودند.
اسلام‌آباد در گذشته یکی از متحدان استراتژیک واشنگتن بود اما در پی نارضایتی آمریکا از نحوه همکاری پاکستان در افغانستان و همچنین انتقادات دولت اسلام آباد از نحوه نگرش واشنگتن به جایگاه منطقه‌ای پاکستان باعث شد تا این کشور به سمت روسیه و چین گرایش پیدا کند.
رویکرد همه جانبه آمریکا به سمت هند و امضای توافقنامه همکاری هسته‌ای با این کشور به پاکستان نشان داد که آمریکا به عنوان متحد منطقه‌ای خود دهلی نو را جایگزین اسلام آباد کرده است.
همچنین به اعتقاد کارشناسان، بی‌توجهی واشنگتن به انتقادات پاکستان در خصوص توافق هسته‌ای با هند و بی توجهی آمریکا به درخواست اسلام آباد برای امضای توافقنامه هسته‌ای مشابه توافقنامه اتمی هند، باعث شد تا اسلام آباد درصدد توسعه روابط خود با چین و روسیه برآید.
سفر پی در پی و متقابل مقامات پاکستان به روسیه نشان داد که اسلام آباد درصدد است برای تقویت موقعیت نظامی و سیاسی خود در منطقه به ویژه در برابر دهلی‌نو روابط خود را با مسکو گسترش دهد.
به هر حال، رویکرد پاکستان به سمت توسعه همکاری با روسیه و در مقابل تلاش کشورهای غربی به ویژه آمریکا برای توسعه همکاری با هند باعث شکل‌گیری معادله جدیدی از قدرت در منطقه جنوب آسیا شده که افزایش رقابت‌‌های تسلیحاتی بین دو قدرت هسته‌ای این منطقه یعنی هند و پاکستان را به دنبال دارد.
کارشناسان عنوان می‌کنند، تنش میان قدرت‌های هسته‌ای منطقه سبب می‌شود وضعیتی پیش بیاید که کشورهای صادر کننده سلاح از آن سود ببرند و مردم منطقه جنوب آسیا که از شرایط نامناسب اقتصادی برخوردارند همچنان شاهد وخیم تر شدن وضعیت خود باشند.
از یکی از ایمیل‌های وی اطلاعاتی به دست آمده که نشان می دهد او با «ملیحه لودهی» نماینده پاکستان در سازمان ملل و سفیر حال حاضر این کشور در انگلیس و همچنین «اشفاق پرویز کیانی» فرمانده سابق ارتش پاکستان به صورت پنهانی در ارتباط بوده و در واقع ملیحه لودهی به عنوان جاسوس و پیام‌رسان کلینتون برای دولت پاکستان و ژنرال کیانی کار می‌کرده است.
این مطلب از طریق یکی از ایمیل های ارسالی از دفتر «ولی نصر» نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان و پاکستان به کلینتون در 21 ژانویه سال 2011 میلادی، کشف شده است که در آن ضمن پیامی، کلینتون را از به اشتراک گذاشتن پیام ارسالی وی توسط ملیحه لودهی به اشفاق پرویز کیانی خبر داده است.
نصر در 21 ژانویه 2011 نوشت: «ملیحه لودهی» با من تماس گرفت و بیان کرد که هم اکنون در لندن به سر می برد و از طرف کیانی نیز پیغامی به من داد.
اما با این وجود به نظر می رسد که ملیحه لودی قبل از به اشتراک گذاشتن این پیغام با نصر آن را تغییر داه باشد.
لازم به ذکر است که ملیحه لودی که هم اکنون سمت سفیر پاکستان در انگلیس و نماینده دائم پاکستان در سازمان ملل را به عهده دارد. وی در زمان اشتراک گذاشتن پیام های کلینتون با کیانی سمتی به عهده نداشت وتنها به عنوان یک ستون نویس معروف در روزنامه های داخلی و بین المللی پاکستان مشغول به کار بود.
از ایمیل اینگونه برداشت می شود که پیام نصر مشتمل بر دو پاراگراف است که دقیقا سه روز بعد از دستگیری «ریموند دیویس» شهروند آمریکایی متهم به قتل دو نفر در «لاهور» ارسال شده بود.
بعد از دستگیری ریموند دیویس، روابط میان مقامات امریکایی و پاکستانی بخصوص ادارات «آی اس آی» و «سی آی ای» متاثر گردیده بود و چندین بار مقامات بلند رتبه آمریکا ضمن سفر به پاکستان خواهان رهایی ریموند دیویس که جاسوس سازمان سیا بود، شده بودند.
اسلام‌آباد در گذشته یکی از متحدان استراتژیک واشنگتن بود اما در پی نارضایتی آمریکا از نحوه همکاری پاکستان در افغانستان و همچنین انتقادات دولت اسلام آباد از نحوه نگرش واشنگتن به جایگاه منطقه‌ای پاکستان باعث شد تا این کشور به سمت روسیه و چین گرایش پیدا کند.
رویکرد همه جانبه آمریکا به سمت هند و امضای توافقنامه همکاری هسته‌ای با این کشور به پاکستان نشان داد که آمریکا به عنوان متحد منطقه‌ای خود دهلی نو را جایگزین اسلام آباد کرده است.
همچنین به اعتقاد کارشناسان، بی‌توجهی واشنگتن به انتقادات پاکستان در خصوص توافق هسته‌ای با هند و بی توجهی آمریکا به درخواست اسلام آباد برای امضای توافقنامه هسته‌ای مشابه توافقنامه اتمی هند، باعث شد تا اسلام آباد درصدد توسعه روابط خود با چین و روسیه برآید.
سفر پی در پی و متقابل مقامات پاکستان به روسیه نشان داد که اسلام آباد درصدد است برای تقویت موقعیت نظامی و سیاسی خود در منطقه به ویژه در برابر دهلی‌نو روابط خود را با مسکو گسترش دهد.
به هر حال، رویکرد پاکستان به سمت توسعه همکاری با روسیه و در مقابل تلاش کشورهای غربی به ویژه آمریکا برای توسعه همکاری با هند باعث شکل‌گیری معادله جدیدی از قدرت در منطقه جنوب آسیا شده که افزایش رقابت‌‌های تسلیحاتی بین دو قدرت هسته‌ای این منطقه یعنی هند و پاکستان را به دنبال دارد.
کارشناسان عنوان می‌کنند، تنش میان قدرت‌های هسته‌ای منطقه سبب می‌شود وضعیتی پیش بیاید که کشورهای صادر کننده سلاح از آن سود ببرند و مردم منطقه جنوب آسیا که از شرایط نامناسب اقتصادی برخوردارند همچنان شاهد وخیم تر شدن وضعیت خود باشند.