با فتح مقر قذافي در «باب العزيزيه» ابهام‌ها در مورد مخفيگاه قذافي و فرزندانش و همچنين ۴۰۰محافظ زن وي افزايش يافته است؛ زنان محافظي كه همواره سوژه جنجالي رسانه‌هاي بين‌المللي بودند اما اينك رسانه‌ها و بسياري از مخاطبان‌شان، بيشتر از همه‌چيز نگران سرنوشت آنها هستند!
نخستين ظهور محافظان زن در كنار معمر قذافي به دهه ۹۰ برمي‌گردد؛ زماني كه آنها در واقع جايگزين بادي‌گاردهاي تبعه آلمان شرقي شدند. بر اساس گزارش‌ها تعداد اين محافظان از ۴۰ تا ۴۰۰ نفر ذكر شده كه نام رسمي آنها «محافظان انقلابي» است اما آنها بيشتر به نام «زنان آمازون» شهرت يافته‌اند.
گفته مي‌شود كه آنها را از هنگام شيرخوارگي برمي‌گزيدند و هنگامي كه آماده پيوستن به گروه محافظان قذافي مي‌شدند سوگند ياد مي‌كردند كه جان خود را براي دفاع از رهبرشان فدا كنند.
اين محافظان را براي آموزش و تمرين به آكادمي پليس طرابلس مي‌فرستادند و در آنجا آموزش نظامي و رزمي بسيار سختي را مي‌گذراندند و هركدام از آنها با طرز استفاده از انواع اسلحه آشنايي كامل دارند.
محافظان قذافي تنها از ميان دختران ليبيايي انتخاب نمي‌شدند بلكه در ميان آنها دختراني از كوبا و ساير كشورهاي عربي وجود دارند هرچند كه برخي گزارش‌ها تاكيد دارند كه اكثريت آنها كوبايي هستند. ازدواج نكردن اين دختران مهم‌ترين شرط پيوستن به گروه محافظان قذافي است هرچند كه نمي‌توان وجود چنين شرطي را مورد تاكيد قرار داد و قذافي هركدام از آنها را به نام دختر خود «عايشه» مي‌ناميد.
در سال ۱۹۸۸ به دنبال حمله گروه‌هاي اصولگراي اسلامي به كاروان رهبر ليبي، زني كه رييس محافظان بود ضمن پرتاب خود روي قذافي با نثار كردن جان خويش رهبر محبوبش را نجات داد، هفت محافظ زن ديگر نيز در اين حادثه كشته شدند.
