صراط: ملی پوش پرش طول ایران گفت: دیگر به چه امیدی در رشته دوومیدانی تلاش کنم. به سرم زده بروم و فوتبالیست شوم و به شدت هم پیگیر این موضوع هستم.
محمد ارزنده ملی پوش المپیکی دوومیدانی در رشته پرش طول در گفتگو با مهر در خصوص شرایط این روزهای رشته دوومیدانی گفت: از روزی که از المپیک برگشتم تمرینی نداشتم. قرار بود پس از المپیک در بازیهای ساحلی شرکت کنم اما فرد دیگری جایگزین من شد در حالی که منطقی است ورزشکار المپیکی به این رقابتها اعزام شود. دیگر با چه انگیزه ای تمرین کنیم وقتی نه باشگاهی دارم و نه حقوقی.
وی افزود: علاوه بر من خیلی از دوومیدانی کاران دیگر هم با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می کنند. می توانم به عنوان مثال بگویم محمد صمیمی، کاوه موسوی و خیلی های دیگر هم باشگاه ندارند. برخی از حضور ۱۳-۱۴ تیم در لیگ برتر می گویند اما همه اینها عوام فریبی است. تنها دو تیم در لیگ فعالند که یکی از آنها پول شش سال پیش ورزشکارانش را هم نداده است.
ملی پوش المپیکی رشته دوومیدانی ادامه داد: خسته شدیم این قدر از جیب خودمان برای این رشته هزینه کردیم. برای المپیک لندن ماشینم را فروختم و برای المپیک ریو زمینم را. کار به جایی رسید که پول بلیت برگشت مربی ام را خودم پرداخت کردم. به من گفتند هزینه بلیت برگشت در قرارداد مربی ات نبوده است. جالب است که بلیت رفت را فدراسیون می گیرد و بلیت برگشت را من.
ارزنده با بیان اینکه می خواهد از رشته دوومیدانی برود گفت: پیگیر هستم تا به رشته فوتبال بروم. قبلا هم فوتبال کار می کردم. هم سرعتم خوب است و هم تکنیکش را دارم شاید در آنجا به موفقیت برسم. در دوومیدانی نه انگیزه داریم نه پول و نه احترام. وقتی وضعیت ما که مثلا قهرمانان این رشته هستیم این باشد وای به حال آنهایی که تازه می خواهند در این رشته فعالیت کنند. خوب معلوم است برای آنها هم انگیزه ای نمی ماند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: متاسفانه مسئولان هیچ توجهی به ما نمی کنند. در حالی که بیش از ۱۴۰ مدال در این رشته در المپیک توزیع می شود سهم ایران صفر است. واضح است که تفاوتها از کجا ناشی می شود. آنها که چهار پا ندارند بلکه امکاناتشان بهتر است و به خوبی حمایت می شوند. امیدوارم شرایط درست شود وگرنه با این وضعیت دیگر نه من در این رشته می مانم و نه دیگر قهرمانان و ملی پوشان.
محمد ارزنده ملی پوش المپیکی دوومیدانی در رشته پرش طول در گفتگو با مهر در خصوص شرایط این روزهای رشته دوومیدانی گفت: از روزی که از المپیک برگشتم تمرینی نداشتم. قرار بود پس از المپیک در بازیهای ساحلی شرکت کنم اما فرد دیگری جایگزین من شد در حالی که منطقی است ورزشکار المپیکی به این رقابتها اعزام شود. دیگر با چه انگیزه ای تمرین کنیم وقتی نه باشگاهی دارم و نه حقوقی.
وی افزود: علاوه بر من خیلی از دوومیدانی کاران دیگر هم با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می کنند. می توانم به عنوان مثال بگویم محمد صمیمی، کاوه موسوی و خیلی های دیگر هم باشگاه ندارند. برخی از حضور ۱۳-۱۴ تیم در لیگ برتر می گویند اما همه اینها عوام فریبی است. تنها دو تیم در لیگ فعالند که یکی از آنها پول شش سال پیش ورزشکارانش را هم نداده است.
ملی پوش المپیکی رشته دوومیدانی ادامه داد: خسته شدیم این قدر از جیب خودمان برای این رشته هزینه کردیم. برای المپیک لندن ماشینم را فروختم و برای المپیک ریو زمینم را. کار به جایی رسید که پول بلیت برگشت مربی ام را خودم پرداخت کردم. به من گفتند هزینه بلیت برگشت در قرارداد مربی ات نبوده است. جالب است که بلیت رفت را فدراسیون می گیرد و بلیت برگشت را من.
ارزنده با بیان اینکه می خواهد از رشته دوومیدانی برود گفت: پیگیر هستم تا به رشته فوتبال بروم. قبلا هم فوتبال کار می کردم. هم سرعتم خوب است و هم تکنیکش را دارم شاید در آنجا به موفقیت برسم. در دوومیدانی نه انگیزه داریم نه پول و نه احترام. وقتی وضعیت ما که مثلا قهرمانان این رشته هستیم این باشد وای به حال آنهایی که تازه می خواهند در این رشته فعالیت کنند. خوب معلوم است برای آنها هم انگیزه ای نمی ماند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: متاسفانه مسئولان هیچ توجهی به ما نمی کنند. در حالی که بیش از ۱۴۰ مدال در این رشته در المپیک توزیع می شود سهم ایران صفر است. واضح است که تفاوتها از کجا ناشی می شود. آنها که چهار پا ندارند بلکه امکاناتشان بهتر است و به خوبی حمایت می شوند. امیدوارم شرایط درست شود وگرنه با این وضعیت دیگر نه من در این رشته می مانم و نه دیگر قهرمانان و ملی پوشان.