به گزارش ایسنا، لحظاتی پیش «گاردین» باب دیلن خواننده و ترانه‌سرای سرشناس آمریکایی را به عنوان برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۶ معرفی کرد.
او این جایزه را به خاطر «خلق تعابیر جدید شاعرانه در سنت شعر آمریکایی» دریافت می‌کند.
«سارا دیویس» دبیر دائمی آکادمی سوئدی نوبل با اعلام این خبر «دیلن» را «نمونه‌ای بزرگ که طی ۵۴ سال در حرفه‌ی خود فعالیت کرده و خود را بازآفرینی کرده» توصیف کرد.
او در ادامه افزود: «دیلن» کارش را با «Blonde on Blonde» شروع کرد که این اثر مثال خارق‌العاده‌ای از سبک قافیه‌سازی او، کنار هم قرار دادن ترجیع‌بندها و تفکر درخشان اوست.
«رابرت آلن زیمرمان» معروف به «باب دیلن» خواننده، نقاش، آهنگساز، شاعر و ترانه‌سرای آمریکایی در ۲۴ ماه می ۱۹۴۱ میلادی در مینه‌سوتای آمریکا متولد شد. او در نوجوانی زادگاه خود را ترک کرد و برای این‌که با گذشته‌اش ارتباطی نداشته باشد، نام خود را تغییر داد. گفته می‌شود او نام هنری خود را از نام «دیلن توماس» شاعر ولزی گرفته است.
وی که در سبک موسیقی بومی آمریکا فعالیت می‌کرد، در دهه ۱۹۶۰ میلادی به سبک راک رو آورد و اشعار عاشقانه «راک اند رول» روز را با اشعار ادبی و روشنفکرانه کلاسیک درهم آمیخت. وی در پدیدار شدن سبکی در موسیقی به نام «راک بومی» در اواسط دهه ۶۰ بسیار تأثیرگذار بود و به نام شکسپیر هم‌نسلانش شهرت یافت.
ترانه معروف او «چون یک خانه‌به‌دوش» توسط «رولینگ استون» به‌عنوان بهترین ترانه تمام زمان‌ها انتخاب شد. دیلن به‌خاطر ترانه‌های پرمفهومش بارها نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات شده است. این خواننده مطرح آمریکایی مدال آزادی ریاست جمهوری کشورش را نیز در سال ۲۰۱۲ به گردن آویخت.
دیلن در پنج دهه اخیر در موسیقی آمریکا به‌عنوان پدیده مطرح بوده است. «باب دیلن» از دید بسیاری، تأثیرگذارترین چهره در تاریخ موسیقی آمریکا بوده است. برخی از ترانه‌های او توسط بسیاری از خوانندگان مشهور دوباره‌خوانی شده که از جمله آن‌ها می‌توان به اجرای «از فراز برج دیدبانی» توسط «جیمی هندریکس» اشاره کرد.
«مارتین اسکورسیزی» کارگردان سرشناس سینما فیلم مستند «راهی به خانه نیست» را درباره‌ی «باب دیلن» ساخته است. همچنین فیلم سینمایی «من آنجا نیستم» ساخته «تاد هینز» برگرفته از زندگی این هنرمند است.