آقای روحانی! صبح بخیر؛ عمر دولت شما کفاف اجرای دستورات اخیر را نمی‌دهد!

گروه سیاسی صراط - حسن روحانی در واکنش به نقض برجام توسط کنگره آمریکا، به علی اکبر صالحی دستور داده تا طراحی و ساخت پیشران هسته ای حمل و نقل دریایی را آغاز کند. این در حالی است که با توجه به عقب نشینی های ایران در اجرای برجام، از نظر فنی، این موضوع در مدت زمان کم، امکانپذیر نیست.

به گزارش صراط، روحانی در دو نامه جداگانه به ظریف و صالحی، دستور داده تا اولا وزیر خارجه پیگیر روند پیش بینی شده در برجام برای نقض توافق شود و در ثانی، رییس سازمان انرژی هسته ای، برنامه‌ریزی برای طراحی و ساخت پیشران هسته‌ای حمل‌ونقل دریایی و نیز مطالعه و طراحی تولید سوخت آن را آغاز کند. روحانی به ظریف یک ماه و به صالحی سه ماه وقت داده تا گزارش اقدامات خود را ارائه کنند.

این در حالی است که در مورد پیگیری حقوقی نقض برجام، روند پیش بینی شده در متن توافق کاملا به سود 5+1 است. بر این اساس، اعتراض هریک از طرف ها، ابتدا به کمیته مشترک ارجاع می شود.. در صورت عدم نتیجه بخش بودن پای وزرای خارجه به میان کشیده می شود و در نهایت اگر خود اعضا با روند پیش بینی شده به توافقی نرسند، در آخرین مرحله، پای شورای امنیت به ماجرا باز می شود؛ به گونه ای که باید برای "ادامه لغو تحریم ها" رای گیری شود که طبیعتا اگر کار به آنجا برسد مخالفت حتی یک کشور از اعضای دارای حق وتو، می تواند ادامه لغو تحریم ها را با خطر مواجه کند.

از طرفی، این روند آن قدر زمانبر است که با توجه به در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری در اردیبهشت ماه سال آینده، چه بسا عمر وزارت ظریف برای آن کفاف ندهد!

اما در مورد دستور روحانی به صالحی اوضاع پیچیده تر است. فریدون عباسی، رییس پیشین سازمان انرژی اتمی در سال 92، درباره الزامات فنی ساخت پیشران هسته ای کشتی ها که دستور روحانی درباره آن است، توضیح داده بود. به گفته او، "در برخی موارد نظیر مصارف خاص مثل کشتی و زیردریایی اگر محققان ما نیاز به حضور بیشتر در زیر دریا داشته باشند باید موتور‌های کوچکی را بسازیم که برای ساخت آن سوخت 45 تا 56 درصد غنی‌سازی شده نیاز است."

به بیان ساده تر، پیش نیاز دستور روحانی به صالحی غنی سازی 45 تا 56 درصدی است. اما با توجه به آنکه بر اساس برجام، غنی سازی کشورمان به 3.67 درصد کاهش یافته، این امر بسیار زمان بر است. به علاوه، تعداد سانتریفیوژها و نیز مقدار ذخیره اورانیوم کشور نیز بر اساس برجام کاهش چشمگیری داشته است. در مورد زیرساخت های هسته ای هم، قلب راکتور اراک با بتن پر شده و در فعالیت فردو و نطنز هم محدودیت هایی اعمال شده است. مجموع بررسی ها نشان می دهد که ایران برای بازگشت به دوران قبل از برجام، حدود سه تا 4 سال زمان نیاز دارد. یعنی اجرای دستور روحانی و تحقق آن چه بسا به عمر دولت دوم او هم کفاف ندهد البته اگر همین برجام دولت او را یک دوره ای نکند.