صراط: جواد خیابانی که سه سال قبل در چنین روزهایی در سوگ مادرش نشسته، متنی را خطاب به همه مادران ایرانی نوشته است.
به گزارش خبرآنلاین؛ جاد خیابانی می گوید داستانکی را در فضای مجازی دیده و بر آن شده به یاد مادرش ، برای مادران ایرانی جند خطی بنویسد و دستان همه مادران ایرانش را ببوسد.
آنچه می خوانید این داستانک و نوشته جواد خیابانی است:
دختری مادرش ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ شام ﺑﻪ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍنی ﺑﺮﺩ...مادر ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، نمیتوانست ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﺮ رﻭﯼ ﻟﺒﺎﺳﺶ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ ، ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻓﺮاد حاضر ﺩﺭ ﺭﺳتوران ﺑﺎ ديده ﺣﻘﺎﺭﺕ به زن ﭘﯿﺮ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ ﻭ دختر ﻫﻢ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ و درعوض غذا را به دهان مادر میگذاشت، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ مادر ﻏﺬﺍیش ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ، دختر ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ مادر ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﺑﺮﺩ، ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺗﻤﯿﺰ نمود ، سر و وضعش را مرتب کرد ﻭ عینکش ﺭﺍ پاك و ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ بر چشمان مادر گذاشت ، همه ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﻮﺩﻧد ﻭ آنان را ﻣﯿ ﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ ...
دختر ﭘﻮﻝ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ كرد ﻭ ﺑﺎ مادر ﺭﺍﻫﯽ ﺩﺭب ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺷﺪ. ﺩﺭ این هنگام خانم پیری ﺍﺯ ﺟﻤﻊ ﺣﺎﺿﺮﯾﻦ بلند شد و ﺻﺪﺍ زد : دخترخانم ﺁﯾﺎ ﻓﮑﺮ نمیکنی ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ جا ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ باشي ؟ دختر ﭘﺎﺳﺦ داﺩ؛ خیر خانم...فكر نميكنم ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺎﻗﯽ گذﺍﺷﺘﻪ باشم... ﺁﻥ زن ﭘﯿﺮ ﮔﻔﺖ :ﺑﻠﻪ، دخترم ، ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﯼ!اين ﺩﺭﺳﯽ بود ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ دخترﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪٔ مادرﺍﻥ و ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﻣﯽ مردمي كه قدر پدر و مادرشان را نمي دانند ...
کاش در قرآن يا انجيل يا تورات يا هر كتابي سوره ای به نام "مادر" بود که این گونه آغاز میشد:قسم بر بوی دستانت، که بوی خانه و آشپزخانه میدهد و قسم بر چشمانِ همیشه نگرانت... قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را ميلرزاند و قسم بر غربتت که غريب ترين زن روزگار بودي كه بهشت كمترين پاداش توست ...
بهشتِ زیر پایت، گوارای وجودت باشد مادر ... زنده باد همه ی مادران در قید حیات و شاد باد روح تمامی مادران مهربان و سفر کرده... اي دختران و اي پسراني كه مادر داريد ... همين الان او را ببوسيد و به او بگوييد كه دوستش داريد و هرگز به او تندي نكنيد حتي اگر فكر مي كنيد حق با شماست اين را بدانيد كه هميشه حق با مادر است ... متاسفانه بعضي از بچه ها مادرها را مسخره مي كنند ...لهجه اش را ... رفتارش را ... سادگي اش را ... اما مادر ميخندد ...
او از درون ميگريد اما چون نميخواهد لبخند را از بچه هايش بگيرد با آنها مي خندد ... اين رفتار از مادرها شاهكار خلقت است ... اي آنهايي كه مادر نداريد ، بر مزارش برويد و شاخه گلي برايش هديه ببريد ... مادر ، زيباترين مخلوق خداست ... نه ... مادر خودش خالق است ... مادر خالق همه زيبايي هاست ... دلم براي مادرم بسيار تنگ است ... بسيار زياد ....
كاش بود و انقدر تنها نبودم ...
دست بوس همه مادران زحمتكش ايران : جواد خياباني ...
به گزارش خبرآنلاین؛ جاد خیابانی می گوید داستانکی را در فضای مجازی دیده و بر آن شده به یاد مادرش ، برای مادران ایرانی جند خطی بنویسد و دستان همه مادران ایرانش را ببوسد.
آنچه می خوانید این داستانک و نوشته جواد خیابانی است:
دختری مادرش ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ شام ﺑﻪ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍنی ﺑﺮﺩ...مادر ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، نمیتوانست ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﺮ رﻭﯼ ﻟﺒﺎﺳﺶ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ ، ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻓﺮاد حاضر ﺩﺭ ﺭﺳتوران ﺑﺎ ديده ﺣﻘﺎﺭﺕ به زن ﭘﯿﺮ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ ﻭ دختر ﻫﻢ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ و درعوض غذا را به دهان مادر میگذاشت، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ مادر ﻏﺬﺍیش ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ، دختر ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ مادر ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﺑﺮﺩ، ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺗﻤﯿﺰ نمود ، سر و وضعش را مرتب کرد ﻭ عینکش ﺭﺍ پاك و ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ بر چشمان مادر گذاشت ، همه ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﻮﺩﻧد ﻭ آنان را ﻣﯿ ﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ ...
دختر ﭘﻮﻝ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ كرد ﻭ ﺑﺎ مادر ﺭﺍﻫﯽ ﺩﺭب ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺷﺪ. ﺩﺭ این هنگام خانم پیری ﺍﺯ ﺟﻤﻊ ﺣﺎﺿﺮﯾﻦ بلند شد و ﺻﺪﺍ زد : دخترخانم ﺁﯾﺎ ﻓﮑﺮ نمیکنی ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ جا ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ باشي ؟ دختر ﭘﺎﺳﺦ داﺩ؛ خیر خانم...فكر نميكنم ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺎﻗﯽ گذﺍﺷﺘﻪ باشم... ﺁﻥ زن ﭘﯿﺮ ﮔﻔﺖ :ﺑﻠﻪ، دخترم ، ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﯼ!اين ﺩﺭﺳﯽ بود ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ دخترﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪٔ مادرﺍﻥ و ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﻣﯽ مردمي كه قدر پدر و مادرشان را نمي دانند ...
کاش در قرآن يا انجيل يا تورات يا هر كتابي سوره ای به نام "مادر" بود که این گونه آغاز میشد:قسم بر بوی دستانت، که بوی خانه و آشپزخانه میدهد و قسم بر چشمانِ همیشه نگرانت... قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را ميلرزاند و قسم بر غربتت که غريب ترين زن روزگار بودي كه بهشت كمترين پاداش توست ...
بهشتِ زیر پایت، گوارای وجودت باشد مادر ... زنده باد همه ی مادران در قید حیات و شاد باد روح تمامی مادران مهربان و سفر کرده... اي دختران و اي پسراني كه مادر داريد ... همين الان او را ببوسيد و به او بگوييد كه دوستش داريد و هرگز به او تندي نكنيد حتي اگر فكر مي كنيد حق با شماست اين را بدانيد كه هميشه حق با مادر است ... متاسفانه بعضي از بچه ها مادرها را مسخره مي كنند ...لهجه اش را ... رفتارش را ... سادگي اش را ... اما مادر ميخندد ...
او از درون ميگريد اما چون نميخواهد لبخند را از بچه هايش بگيرد با آنها مي خندد ... اين رفتار از مادرها شاهكار خلقت است ... اي آنهايي كه مادر نداريد ، بر مزارش برويد و شاخه گلي برايش هديه ببريد ... مادر ، زيباترين مخلوق خداست ... نه ... مادر خودش خالق است ... مادر خالق همه زيبايي هاست ... دلم براي مادرم بسيار تنگ است ... بسيار زياد ....
كاش بود و انقدر تنها نبودم ...
دست بوس همه مادران زحمتكش ايران : جواد خياباني ...