صراط: روزنامه اصلاح طلب و حامی روحانی در گزارشی به دلیل اسم نیاوردن از آیت الله هاشمی رفسنجانی در مراسم تحلیف به شدت از رئیس‌جمهور انتقاد کرد و حتی تیتر «فراموشی تا ۱۴۰۰» را برای مطلب خود انتخاب کرد.
این روزنامه در این گزارش نوشت: همه می‌دانند که روحانی بی‌شک مدیون پشتیبانی وکمک‌هایی است که آیت‌ا...هاشمی رفسنجانی به وی کرد و سبب شد تا مردم و سایر جریان‌های سیاسی به حمایت از شیخ دیپلمات وارد عرصه شوند. اما گویی خاک، این محبت‌های آیت‌ا... را بسیار سرد و روحانی آن‌ها را فراموش کرده است. فرضیه دیگر نیز آن است که گویی روحانی مانند برخی، دچار توهم شده که 24 میلیون رای به دلیل محبوبیت شخص اوست.
به نظر، این خیال سبب شده که روحانی به خودمحوری برسد و حتی یادی نیز از بزرگان خود نکند. نمود اصلی این نوع تفکر آقای روحانی را در مراسم تنفیذ و تحلیف مشاهده‌کردیم. روحانی که مدام در برنامه‌های تبلیغاتی‌اش ذکر هاشمی می‌گفت، در این دو مراسم از زمین و زمان تشکر کرد ولی یاد آن مرحوم نیفتاد. البته مگر می‌شود این شکوه وجلال مراسم تحلیف را دید و یاد معمار آن نیفتاد؟! بگذریم، بی‌شک روحانی یک شخصیت حاکمیتی دارد و به خوبی می‌داند و تجربه کرده است مسئولانی که خود را در جناح مردم تعریف کردند، آینده مشخصی دارند و روحانی نیز دوست ندارد در این ورطه بیفتد.
آلزایمر خطرناک
این فراموشی زودهنگام آقای رییس‌جمهور شاید چندان در میان مشکلات و معضلات کشور جایگاهی نداشته باشد ولی کسی که یک بار فراموش کند، به راحتی به این روند فراموشی ادامه می‌دهد؛ یک روز وعده‌هایی که به مردم داده و یک روز قسمی که خورده یا حتی روزی فراموش می‌کند که چرا مردم به او رای دادند. شیخ دیپلمات باید بداند سیاست‌داخلی با سیاست‌خارجی تفاوت دارد و مردم ایران، دیپلمات‌های انگلیسی و فرانسوی نیستند که با آن‌ها با دیپلماسی برخورد کرد بلکه با این ملت که به او اعتماد کردند باید صادق بود.
اعتراض همگانی به فراموشی
این رویکرد روحانی سبب اعتراض همگان شده‌است. از فعالان رسانه‌ای تا خانواده آیت‌ا...هاشمی همه به اقدام شیخ دیپلمات اعتراض دارند البته همان‌گونه که گفتیم نه فقط برای اینکه در مراسم نامی از آیت‌ا...برده نشد بلکه برای آنکه احتمال دارد این تصمیم به روندی تبدیل شود که به ضرر مردم ومنافع ملی باشد. در همین راستا و برای اطلاع از چرایی فراموشی روحانی به سراغ محمد‌هاشمی رفتیم که بعد از عملکرد رییس‌جمهور انتقاد فراوانی به او داشت. هاشمی این نوع عملکرد را ناشی از بی‌معرفتی می‌داند و انتقاد فراوانی به آن دارد که متن آن را در ادامه می‌خوانید.
انتقاداتی متوجه شخص آقای روحانی است که می گویند چرا رییس جمهور در مراسم تنفیذ و تحلیف، هیچ یادی از مرحوم آیت ا... هاشمی نکرد، نظرشما در این باره چیست؟
بله انتقاد داریم. فقط شخص آقای روحانی نیست یعنی در مجموعه مراسم تحلیف و تنفیذ هیچ کدام از سخنرانان یادی از ایشان نکردند و به نظر من این نوع رفتار، بی‌معرفتی است. البته باید اشاره کنم که به نظر بنده، آقای هاشمی نیازی به این مسائل ندارند و همان‌گونه که امام خمینی(س) فرمودند هاشمی زنده است تا نهضت زنده است. نام آقای هاشمی مترادف با نهضت است و در قلب مردم جای دارد. اما از لحاظ سیاسی و اجتماعی ایجاب می‌کرد که از بزرگان نظام در این مراسم یادی بشود که متاسفانه نه در مراسم تنفیذ و نه تحلیف، از ایشان هیچ کسی یادی نکرد .
به نظر شما روحانی برای این نوع رفتار دلیل خاصی داشت؟
از دلایل این نوع برخورد روحانی اطلاعی ندارم ولی سایر افراد نیز یادی از روحانی نکردند و حقیقت این ماجرا را باید خود آن افراد توضیح دهند.
چه عواملی‌را سبب این نوع رفتار ها می‌بینید؟
نمی‌دانم. مشکل است. ما از این نوع برخوردها در کشور فراوان داریم ولی جایگاه وحق آقای هاشمی این نبود. جایگاه افراد متفاوت بوده و در این نوع برخوردها بحث نظام و انقلاب مطرح است. اگر به فرمایش‌های امام(س) پایبند و معتقد هستیم باید به این مسایل مهم توجه کنیم. به نظر من کمرنگ شدن ارزش‌های انقلاب عامل اصلی این رویداد هاست.
دلایل دیگری را در این بی‌معرفتی دخیل می‌دانید؟
به نظر ممکن است عوامل سیاسی نیز دخیل باشد . به هر دلیلی که باشد من این را نوعی تلاش برای فراموش کردن ارزش های انقلاب و نظام می‌دانم؛ چه انگیزه سیاسی باشد و چه انگیزه دیگری، در نتیجه این بی‌معرفتی فرقی نمی‌گذارد و نتیجه آن می شود که سعی می کنند ارزش‌های انقلاب را زیر پا بگذارند.
ملت عهد اخوت نبسته‌است
در آخر باید اشاره کنیم که ما با امید به روحانی روآوردیم و بی شک با او نیز مانند سایر مسئولان عهد اخوت نبسته‌ایم. اگر رییس‌جمهور محترم برخلاف مصالح ملی و منفعت مردم قدم بردارد باید منتظر عواقبی باشد که در گذشته نیز گریبان‌گیر برخی خودمحوربینان شد و آن‌ها را زمین زد. از طرفی روحانی فراموش نکند که شاید با برخی اقدامات، مدتی به سیاست‌بازی ادامه دهد ولی بی‌شک تاریخ در رابطه با او قضاوت خواهد کرد همان‌گونه که امروز ملت در رابطه با رویدادهای تاریخ معاصر ایران از مشروطه تا مصدق قضاوت می‌کند؛ باشد که رستگار شویم.