چقدر خوشبخت هستند حروف (خ م ی ن ی)کلمه «خمینی»

به گزارش سرویس وبلاگ صراط نویسنده وبلاگ کربلایی110 در آخرین مطلب وبلاگ خود نوشت:

خمینی!

عشق به تو می ماند، صیاد؛ عقل به تو می ماند، فرزانه؛ زندگی به تو می ماند، سرشار؛ خورشید به تو می ماند، سخاوتمند؛ ماه به تو می ماند، ماهرخ؛ آسمان به تو می ماند، پهناور؛ اقیانوس به تو می ماند، آرام؛ شمع به تو می ماند، فروزان؛ گل به تو می ماند، دلبر؛ پروانه به تو می ماند، دلسوخته، شعر به تومی ماند، موزون؛ نور به تو می ماند، فراگیر...

ای زاهد عارف، آن هنگام که استواری و عظمت روح تو را می‏بینم و نظاره می‏کنم که ...
هر فکر و اندیشه ‏ای، آرزوی اندیشیدن دربارۀ بزرگی تو ...
و هر قلمی، آرزوی نوشتن مطلبی در وصف بزرگی تو ...
و هر زبانی، آرزوی گفتن مطلبی دربارۀ بزرگی تو را دارد،
خجلت زده شده و سر به زیر می‏ افکنم.
آن هنگام که یک کاغذ،
آرزو می‏کند که ای کاش بسان زمین پهناوری بودم
که بتوانم تمام مطالب دربارۀ بزرگی شما عارف و زاهد را بر روی خود بگنجانم،
آن وقت است که به کوچکی خود پی می‏برم.

راستی این چه «حروفی» است غرورآفرین که نام بزرگ مرد جهان را تشکیل می‏دهند.
این پنج حرف چقدر خوشبخت هستند
که کلمه «خمینی» را در جهان اسلام به نمایش گذاشته‏ اند ...
و شما چه مخلوقی هستید که هیچ کلمه‏ ای نمی‏تواند، شما را وصف کند ...
و هیچ وصفی نمی‏تواند وصف کنندۀ شما باشد.