به گزارش سرویس وبلاگ صراط، نویسنده وبلاگ شوق شقایق در آخرین به روز رسانی وبلاگ خود نوشته است:
صدایی می آید شیوا و رسا
و چقدر زیباست:
الله اکبر:
خدایا بزرگی ات را می ستایم.
اشهد ان لا اله الا الله :
گواهم باش که بندگی ات را پذیرفتم.
اشهد ان محمد الرسول الله:
چقدر باید به خود ببالم که آخرین فرستاده ات را برای هدایت من فرستادی.
اشهد ان علیا ولی الله:
یعنی باورم شود علی تو، آن که نامش را از نام خود برگرفتی، امیر من است؟
حی علی الصلوة:
بر دو دیده ام با منت و افتخار می پذیرم که سر بر آستان بندگی ات بگذارم!
حی علی الفلاح:
یعنی تو که بی بهانه داده ای می خواهی باز بر من ببخشایی؟ این بار سعادتم را؟عجب خدایی دارم!
حی علی خیر العمل:
مرا به بهترین عمل فرامی خوانی؟ من به این کوچکی، تو با این همه بزرگی..مرا می بینی مهربانم؟
الله اکبر:
آری باید گفت الله اکبر، مرا ببخش تو منزهی از این تفکر خام من!
لا اله الا الله:
و به راستی هیچ کس را جز تو ای محبوب من، توان خدایی کردن نیست! ای آفریدگار لاشریک من!
.
.
.
آه..چقدر این ندا، زیبا صدایم کرد،
صبر کن... صبر کن... آمدم، بگذار با هم بگوییم:
"قد قامت الصلوة"