جنگ قدرت با چاشنی حمایت علنی از جنبش سبز

صراط - عبدالله نوری روز گذشته در دیدار با جمعی که از آن ها به عنوان تعدادی از دانشجویان نام برده شده است ، یک بار دیگر بر لزوم پیوند میان جنبش سبز و جریان اصلاحات برای ورود به انتخابات 92 تاکید کرده است .

به گزارش سرویس سیاسی صراط ، وزیر کشور دوران هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی در این دیدار با اعلام اینکه اصلاح طلبان برای برون رفت از شرایط کنونی نیاز به همپوشانی ميان جنبش سبز و جريان اصلاحات دارند ، تاکيد کرده است : " جداسازی اين دو از يکديگر يک اشتباه سياسی بزرگ بوده و هست .

نوری ، با تمجید از سران فتنه افزود : ميرحسين موسوی و مهدی کروبی به عنوان رهبران جنبش سبز از همان ابتدای شکل گيری اين جنبش تا زمانی که گرفتار حصر شدند، به لحاظ فکری و عملی افرادی معتدل بوده، مواضع معقولی داشتند و خواهان اجرای همه اصول قانون اساسی بودند.

تئوریسین رادیکال جریان اصلاحات با تکیه بر مواضع قبلی خود در رابطه با لزوم تشکیل "اتاق فکر اصلاح طلبان " در آستانه انتخابات سال 92 اضافه کرد : " این پيشنهاد بيشتر «جهت خروج اصلاح‌طلبان و بدنه اجتماعی حامی اصلاحات و جنبش سبز از حالت یأس و از هم گسيختگی و تلاش برای برنامه‌ريزی، بازسازی و انسجام، جهت حرکتی منطقی و منطبق با شرايط موجود» است .

دیدارهای پی در پی و خبر ساز چهره پشت پرده جریان اصلاحات در روز های اخیر در حالی صورت می گیرد که با وجود فاصله‌ی یک ساله تا انتخابات ریاست‌ جمهوری یازدهم، گروه‌های اصلاح‌طلب ، فعالیت خود را برای شرکت در این انتخابات آغاز کرده‌اند، اما ماجرای فتنه‌ی 88 چنان میان آن‌ها تفرقه انداخته که امروز مهم‌ترین بحث‌های درگرفته میانشان چگونگی "تشکیل اتاق فکر" و "انتخاب یک لیدر" است .

از سخنان وزیر کشور دولت خاتمی در روزهای اخیر چنین استنباط می شود که با توجه به اعلام نظر وی در رابطه با تمایلش برای کاندیداتوری از سوی جریان اصلاحات برای سال 92 ، در تلاش است تا با شعار حمایت از جریان فتنه و جنبش موسوم به سبز ، بدنه سوخته این جریان را به بدنه باقی مانده اصلاحات پیوند دهد و با رویکردی شبیه به موسوی و کروبی ، اصلاح طلبان را وارد انتخابات 92 سازد .

این در حالی است که با توجه به سبقه نه چندان مثبت افرادی نظیر عبدالله نوری در رابطه با دست داشتن در راه اندازی فتنه براندازانه سال های 78 و 88، به نظر می رسد اقبال عمومی چندان با رویکرد وی مطابقت نداشته و بدنه اجتماعی کشور دیگر عضوی را از جریان اصلاحات که تابلوی حمایت از فتنه را در دست داشته باشد قبول نخواهند کرد .از سویی دیگر ، نباید از این موضوع غافل شویم که سید محمد خاتمی نیز در لباس یک چهره میانه رو از جریان اصلاحات ، به طور تلویحی وارد عرصه انتخاباتی شده است و تفاوت آن با عبدالله نوری در این است که سعی می کند فاصله خود را تا حدودی با مواضع سران فتنه در رابطه با نظام اسلامی حفظ کند ، اما در اصل ماجرا نگاهش به حرکات رهبران جریان فتنه است .

نکته قابل توجه اینجاست که حمایت تابلو دار عبدالله نوری از جنبش سبز در حالی صورت می گیرد که بدنه اصلاح طلبان برای چنگ انداختن دوباره به قدرت خواستار جداسازی مواضع با فتنه گران بودند اما نوری به عنوان یکی از اعضای اتاق فکر اصلاح طلبان نشان داد که این موضوع تنها یک شعار است و اصلاح طلبان هنوز از مواضع شان در فتنه 88 اعلام برائت نکرده اند .

هر چه که هست ، امروز که قریب یک‌ سال به انتخابات ریاست‌جمهوری زمان باقی مانده ، دیگر شکی نیست که اکثریت اصلاح‌طلبان از رادیکال تا معتدل سودای بازگشت به قدرت را در سر می‌پرورانند ؛ قدرت از دست رفته ای که بعد از افتضاحات فتنه 88 ، دوباره به فکر احیای آن هستند ، اما سوال اصلی اینجاست که با وجود این تکاپو های همه روزه ، آیا نظام و حتی مردم ، باز آغوشی برای این دسته از سیاسیون باز خواهند کرد ؟

از سوی دیگر بر فرض به دست آوردن اقبال عمومی ، این جریان چگونه می تواند با وجود گسست های عمیق میان لیدر های خود ، بحران عدم هماهنگی را بر طرف سازد یا به عبارت دقیق تر چه کسی رهبری اصلاحات را در این یک سال سرنوشت ساز بر عهده خواهد گرفت؟ این حالا مهم‌ترین پرسش برای تحلیل‌گران و رصدگران مسائل سیاسی است و شاید حتی مهم تر از اینکه کاندیدا یا کاندیداهای اصلاح طلبان چه کسانی هستند .

در پاسخ این پرسش ها آنچه به اذهان می رسد این است که ، اصلاح‌طلبان اگر حتی بتوانند نسبت به معرفی کاندیدا اقدام کنند، آن قدر در میانشان چند دستگی وجود دارد تا به یک کاندیدای واحد نرسند ، آن‌ها برآنند تا خود را طرف بازی نشان دهند، حال آن که این جریان در صورت حضور در رقابت، فقط جزیی از بازی خواهد بود نه طرف بازی ، به عبارت دیگر اینکه آنان نمی‌توانند به دلایل مختلف، انتخابات را تبدیل به رقابت دوقطبی کنند تا باز حال و هوای دوم خردادی دیگر بر سپهر سیاسی ایران حکم فرما شود؛ پس انتخاب میان این و آن یعنی یک اصلاح‌طلب و یک اصول‌گرا نخواهد بود و وقتی چنین شود، سبد این جریان آن قدر رأی نخواهد داشت که قدرت از دست رفته را بازیابند .