به گزارش صراط به نقل از تابناک ، پخش مشروط هفته نخست بازي‌هاي ليگ برتر هم از اختلاف نظر مديران فدراسيون
فوتبال و صدا و سيما بر سر حق پخش بازي‌ها كم نكرد؛ رخدادهایی كه در جريان
پخش بازي استقلال و آلومينيوم هرمزگان روی داد، نشان مي‌دهد كه دست‌كم در
كوتاه مدت اميدي به حل اين اختلافات عميق نيست و كش و قوس فدراسيون فوتبال
با صدا و سيما ليگ دوازدهم را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.
به گزارش «تابناک»، ماجرا از این قرار است که پس از اظهارات تهدیدآمیز علی کفاشیان، مبنی بر جلوگیری از ورود دوربین‌های تلویزیونی به استادیوم‌های فوتبال صدا و سیما برای مقابله به مثل کردن به صرافت افتاده است. پخش بازی استقلال و آلومینیوم هرمزگان از یک نمای بسته به قصد نشان ندادن تبلیغات محیطی ورزشگاه آزادی، تازه‌ترین ترفند مدیران صدا و سیما در اوج کش و قوس با فدراسیون فوتبال است.
بنا بر این گزارش، پس از این ماجرا، شرکت تبلیغاتی طرف قرارداد با سازمان لیگ به دلیل پخش نشدن عمدی تصاویر تبلیغاتی از سازمان لیگ درخواست پانصد میلیون تومان غرامت کرد و به این ترتیب، پای تشکیلات سومی هم به این ماجرا باز شد.
سید علیرضا شیرازی طرف قرارداد با سازمان لیگ با تشریح اقدام تلافی جویانه صدا و سیما می‌گوید: «در قرارداد حق پخش میان صدا و سیما و فدراسیون، تلویزیون متعهد شده که علاوه بر پخش تصاویر فنی بازی، تصویربرداری‌شان به گونه‌ای باشد که تابلوهای تبلیغاتی هم دیده شود.
با بالا گرفتن چالش‌ها میان فدراسیون فوتبال و صداوسیما بر سر حق پخش تلویزیونی آیا اختلاف مبلغ ده میلیارد تومانی آن‌ها در فاصله دو روز مانده به هفته دوم لیگ برتر حل می‌شود؟
با وجود برگزاری هفته نخست لیگ برتر و تنها دو روز مانده به بازی‌های هفته دوم، هنوز مشکل میان فدراسیون فوتبال و سازمان صداوسیما بر سر حق پخش تلویزیونی حل نشده و با اطلاعاتی که به دست آمده، بعید است در یک روال منطقی حل شود. این بعید از آنجا سرچشمه می‌گیرد که اختلاف مبلغ دو طرف بسیار زیاد و تقریبا نزدیک به دو برابر رقم قرارداد فصل گذشته است؛ حق با کدام طرف است؟
حال باید کدام طرف را در این قضیه بیش از دیگری محق دانست؟ صداوسیما که گویا بر این باور است، پرداخت همین مبلغ در ازای پخش مسابقات کفایت کرده و نیاز به دادن پاسخ بیشتر نیست! یا فدراسیون که می‌گوید عمده درآمد فوتبال در دنیا از حق پخش بوده، اما با این حال به حدود یک سوم از درآمد صداوسیما از محل آگهی‌های بازرگانی در جریان پخش بازی‌های لیگ قانع هستیم؟
این گزارش می‌افزاید، قرارداد حق پخش فصل گذشته، ۱۳/۲ میلیارد تومان بود. در ماده ۷ قرارداد فدراسیون و صداوسیما که پیش از آغاز رقابت‌های فصل گذشته لیگ برتر به مدت سه سال اما مشروط امضا شد، مبلغ ۱۳/۲ میلیارد تومان به عنوان حق پخش تلویزیونی برای سال نخست تعیین شد. در این قرارداد آمده است که صداوسیما موظف است این مبلغ را در قالب چند قسط در طول بازی‌ها پرداخت کند و تأکید شده که کل مبلغ تا پایان بازی‌ها باید پرداخت شود.
فدراسیون همچنین مدعی است، صداوسیما شصت تا هفتاد میلیارد تومان از آگهی‌‌ها درآمد دارد. فدراسیون که با افزایش قیمت‌‌ها در همه حوزه‌های اقتصادی ظاهرا نمود آن را در فوتبال و هزینه تیم‌های ملی هم دیده و از طرفی مشخص نیست بر پایه چه معیارهایی و از سوی چه تشکیلات سازمان یافته‌ای قیمت بازیکنان فوتبال هم فوق‌العاده بالا رفت تا هزینه باشگاه‌ها چند برابر شود، به این نتیجه رسید تا از فرصت به دست آمده در نقض قرارداد از سوی صداوسیما استفاده کرده و قرارداد را فسخ کند تا بلکه برای فصل آینده توافق‌نامه سنگین‌تری با تلویزیونی‌ها داشته باشد.
علی کفاشیان هم البته می‌دانست وقتی بر خلاف برخی مخالفت‌ها، عهده‌دار ریاست فدراسیون شد، ممکن است دیگر از برخی کمک‌های دولتی خبری نباشد و اگر می‌خواهد فدراسیون را در مسیر تعیین شده هدایت کند، چاره‌ای جز احیا در سیستم درآمدزایی این تشکیلات نخواهد داشت.
تصمیمات و عملکرد علی کفاشیان «ناامید» کننده است. او نشان داده که برای «استقلال» نه‌تن‌ها «کاریزما» ندارد، بلکه مواضعش بیشتر به «شوخی» می‌ماند. اینکه صدا و سیما را با توزیع DVD در فروشگاه‌ها بترسانید، اینکه عقب‌نشینی مقابل کی‌روش را با حذف جام حذفی نتیجه‌گیری کنید و بعد‌ها ایده‌تان را پس بگیرید، اینکه برای گرفتن حق پخش تلویزیونی ابتدا نامه ممنوع‌الورود بودن دوربین‌ها را اعلام کنید، ولی در پایان بازی‌ها پخش شود و نام این عقب‌نشینی را «تعامل سازنده» و «حسن‌نیت» بنامید، نشان از «کوچک» کردن فوتبال و نیز نشان از «ترس» و «بی‌برنامگی» دارد.
«حق» پخش فوتبال برای مدیران صدا و سیما چگونه تفسیر می‌شود؟ فوتبال همانند هر برنامه پرمخاطب و کم‌مخاطبی در صدا و سیما هزینه دارد، هزینه فوتبال در ایران البته بالاست. پخش تلویزیونی فوتبال مطمئنا «حق» است و اینکه صدا و سیما پول برای آن می‌پردازد؛ یعنی این حق را پذیرفته، ولی پرداخت پول تا پانزده میلیارد تومان از محل «بیت‌المال» مشکلی درست نمی‌کند و بیشتر از آن ممکن است مشکلات بزرگتری ایجاد کند؟
علی‌اصغر پورمحمدی، مدیر شبکه ۳ در گفت‌وگو با رادیو
برای دریافت حق پخش تلویزیونی بازی‌های لیگ رقم پانزده میلیارد تومان را به فدراسیون فوتبال پیشنهاد کرده‌ایم؛ اما اهالی فدراسیون فوتبال تقاضای ارقامی نجومی و چندین برابر این میزان را دارند که پرداخت این پول آن هم از محل بیت‌المال برای صدا و سیما مقدور نیست. اگر فدراسیون فوتبال باز هم مقاومت کند، برای گرفتن حق پخش از طریق مجاری قانونی اقدام می‌کنیم».
آیا پخش بازی‌های فوتبال خارجی از شبکه‌های دیگر و پخش آن در تلویزیون ایران و البته درآمدزایی هنگفت از محل پخش آن برای «بیت‌المال» مشکلی ایجاد نمی‌کند یا آن که خرید پانزده میلیاردی و سود ۱۵۰ میلیاردی، مقدورات صدا و سیما را به خطر می‌اندازد؟
به هر حال، گویا فدراسیون فوتبال پیشنهاد تلویزیون را بناچار بپذیرد، چون با راهکاری همچون فروش و توزیع DVD به جایی نمی‌رسد، زیرا دیدن مسابقات فوتبال پس از پایان آن، دیگر لطفی ندارد.
به گزارش «تابناک»، ماجرا از این قرار است که پس از اظهارات تهدیدآمیز علی کفاشیان، مبنی بر جلوگیری از ورود دوربین‌های تلویزیونی به استادیوم‌های فوتبال صدا و سیما برای مقابله به مثل کردن به صرافت افتاده است. پخش بازی استقلال و آلومینیوم هرمزگان از یک نمای بسته به قصد نشان ندادن تبلیغات محیطی ورزشگاه آزادی، تازه‌ترین ترفند مدیران صدا و سیما در اوج کش و قوس با فدراسیون فوتبال است.
بنا بر این گزارش، پس از این ماجرا، شرکت تبلیغاتی طرف قرارداد با سازمان لیگ به دلیل پخش نشدن عمدی تصاویر تبلیغاتی از سازمان لیگ درخواست پانصد میلیون تومان غرامت کرد و به این ترتیب، پای تشکیلات سومی هم به این ماجرا باز شد.
سید علیرضا شیرازی طرف قرارداد با سازمان لیگ با تشریح اقدام تلافی جویانه صدا و سیما می‌گوید: «در قرارداد حق پخش میان صدا و سیما و فدراسیون، تلویزیون متعهد شده که علاوه بر پخش تصاویر فنی بازی، تصویربرداری‌شان به گونه‌ای باشد که تابلوهای تبلیغاتی هم دیده شود.
با بالا گرفتن چالش‌ها میان فدراسیون فوتبال و صداوسیما بر سر حق پخش تلویزیونی آیا اختلاف مبلغ ده میلیارد تومانی آن‌ها در فاصله دو روز مانده به هفته دوم لیگ برتر حل می‌شود؟
با وجود برگزاری هفته نخست لیگ برتر و تنها دو روز مانده به بازی‌های هفته دوم، هنوز مشکل میان فدراسیون فوتبال و سازمان صداوسیما بر سر حق پخش تلویزیونی حل نشده و با اطلاعاتی که به دست آمده، بعید است در یک روال منطقی حل شود. این بعید از آنجا سرچشمه می‌گیرد که اختلاف مبلغ دو طرف بسیار زیاد و تقریبا نزدیک به دو برابر رقم قرارداد فصل گذشته است؛ حق با کدام طرف است؟
حال باید کدام طرف را در این قضیه بیش از دیگری محق دانست؟ صداوسیما که گویا بر این باور است، پرداخت همین مبلغ در ازای پخش مسابقات کفایت کرده و نیاز به دادن پاسخ بیشتر نیست! یا فدراسیون که می‌گوید عمده درآمد فوتبال در دنیا از حق پخش بوده، اما با این حال به حدود یک سوم از درآمد صداوسیما از محل آگهی‌های بازرگانی در جریان پخش بازی‌های لیگ قانع هستیم؟
این گزارش می‌افزاید، قرارداد حق پخش فصل گذشته، ۱۳/۲ میلیارد تومان بود. در ماده ۷ قرارداد فدراسیون و صداوسیما که پیش از آغاز رقابت‌های فصل گذشته لیگ برتر به مدت سه سال اما مشروط امضا شد، مبلغ ۱۳/۲ میلیارد تومان به عنوان حق پخش تلویزیونی برای سال نخست تعیین شد. در این قرارداد آمده است که صداوسیما موظف است این مبلغ را در قالب چند قسط در طول بازی‌ها پرداخت کند و تأکید شده که کل مبلغ تا پایان بازی‌ها باید پرداخت شود.
فدراسیون همچنین مدعی است، صداوسیما شصت تا هفتاد میلیارد تومان از آگهی‌‌ها درآمد دارد. فدراسیون که با افزایش قیمت‌‌ها در همه حوزه‌های اقتصادی ظاهرا نمود آن را در فوتبال و هزینه تیم‌های ملی هم دیده و از طرفی مشخص نیست بر پایه چه معیارهایی و از سوی چه تشکیلات سازمان یافته‌ای قیمت بازیکنان فوتبال هم فوق‌العاده بالا رفت تا هزینه باشگاه‌ها چند برابر شود، به این نتیجه رسید تا از فرصت به دست آمده در نقض قرارداد از سوی صداوسیما استفاده کرده و قرارداد را فسخ کند تا بلکه برای فصل آینده توافق‌نامه سنگین‌تری با تلویزیونی‌ها داشته باشد.
علی کفاشیان هم البته می‌دانست وقتی بر خلاف برخی مخالفت‌ها، عهده‌دار ریاست فدراسیون شد، ممکن است دیگر از برخی کمک‌های دولتی خبری نباشد و اگر می‌خواهد فدراسیون را در مسیر تعیین شده هدایت کند، چاره‌ای جز احیا در سیستم درآمدزایی این تشکیلات نخواهد داشت.
تصمیمات و عملکرد علی کفاشیان «ناامید» کننده است. او نشان داده که برای «استقلال» نه‌تن‌ها «کاریزما» ندارد، بلکه مواضعش بیشتر به «شوخی» می‌ماند. اینکه صدا و سیما را با توزیع DVD در فروشگاه‌ها بترسانید، اینکه عقب‌نشینی مقابل کی‌روش را با حذف جام حذفی نتیجه‌گیری کنید و بعد‌ها ایده‌تان را پس بگیرید، اینکه برای گرفتن حق پخش تلویزیونی ابتدا نامه ممنوع‌الورود بودن دوربین‌ها را اعلام کنید، ولی در پایان بازی‌ها پخش شود و نام این عقب‌نشینی را «تعامل سازنده» و «حسن‌نیت» بنامید، نشان از «کوچک» کردن فوتبال و نیز نشان از «ترس» و «بی‌برنامگی» دارد.
«حق» پخش فوتبال برای مدیران صدا و سیما چگونه تفسیر می‌شود؟ فوتبال همانند هر برنامه پرمخاطب و کم‌مخاطبی در صدا و سیما هزینه دارد، هزینه فوتبال در ایران البته بالاست. پخش تلویزیونی فوتبال مطمئنا «حق» است و اینکه صدا و سیما پول برای آن می‌پردازد؛ یعنی این حق را پذیرفته، ولی پرداخت پول تا پانزده میلیارد تومان از محل «بیت‌المال» مشکلی درست نمی‌کند و بیشتر از آن ممکن است مشکلات بزرگتری ایجاد کند؟
علی‌اصغر پورمحمدی، مدیر شبکه ۳ در گفت‌وگو با رادیو
برای دریافت حق پخش تلویزیونی بازی‌های لیگ رقم پانزده میلیارد تومان را به فدراسیون فوتبال پیشنهاد کرده‌ایم؛ اما اهالی فدراسیون فوتبال تقاضای ارقامی نجومی و چندین برابر این میزان را دارند که پرداخت این پول آن هم از محل بیت‌المال برای صدا و سیما مقدور نیست. اگر فدراسیون فوتبال باز هم مقاومت کند، برای گرفتن حق پخش از طریق مجاری قانونی اقدام می‌کنیم».
آیا پخش بازی‌های فوتبال خارجی از شبکه‌های دیگر و پخش آن در تلویزیون ایران و البته درآمدزایی هنگفت از محل پخش آن برای «بیت‌المال» مشکلی ایجاد نمی‌کند یا آن که خرید پانزده میلیاردی و سود ۱۵۰ میلیاردی، مقدورات صدا و سیما را به خطر می‌اندازد؟
به هر حال، گویا فدراسیون فوتبال پیشنهاد تلویزیون را بناچار بپذیرد، چون با راهکاری همچون فروش و توزیع DVD به جایی نمی‌رسد، زیرا دیدن مسابقات فوتبال پس از پایان آن، دیگر لطفی ندارد.
