به گزارش سرویس وبلاگ صراط, حسین ابراهیمی نویسنده وبلاگ سرباز صفر جنگ نرم در آخرین به روز رسانی وبلاگ خود نوشته است:
سلام بر مولود نیمه رمضان ،سلام بر نماد کرامت و بخشش در ماه کرامت و بخشش؛ سلام بر قرآن ناطق در ماه نزول قرآن صامت؛ سلام بر سبط اکبر در ماه ثقل اکبر ؛ سلام بر بر غریب مدینه در ماهی که با غربت آمیخته است؛ آقای من ای حُسن احسان و ای تکمیل کننده حُسن ماه مبارک رمضان؛ ای اولین فرزند خانواده عصمت؛ مولای من ؛ خوش آمدی و خوش آمد مرا ز آمدنت / هزار جان گرامی فدای هر قدمت.
آقای من می خواهم در آستانه ولادت تو چند کلمه ای با شما درد دل کنم، اگرچه ماه، ماه بارش رحمت و مغفرت الهی است اما زمین وجود ما سخت سنگلاخی و ناآماده است، اگر چه ماه ماه نزول و بهار قرآن است اما دست ما کوتاه و خرما بر نخیل! و این کوتاهی دست البته از کوتاهی و قصور خودمان است؛
آقای عزیزم شب قدر نزدیک است و من قدری ندارم! شاید یکی از حکمت های قرار گرفتن ولادت شما چند روز پیش از اولین شب قدر این باشد که خدای آسمان و زمین برای قدر یافتن و یافتن قدر،چنگ زدن به دامن کریم تو را به عنوان راه میانبر و طریق وصول به ما نشان می دهد که تو فرزند فاطمه ای همو که عظمتی بالاتر از شب قدر دارد همچنانکه او ظرف وجود قرآن ناطق است و شب قدر ظرف نزول قرآن صامت و بر طبق متن حدیث کسا،تو غرة العین و میوه دل مادرت زهرایی سلام الله علیها؛
؛ ای آقای کریم! دست نیاز دلم به سوی شما دراز است و کویر قلبم تشنه نوشیدن جرعه ای از دریای لطف و کرامت و بزرگی تو؛ای آل رسول را حسن ادرکنا؛ای ماه غریب پنجتن ادرکنا؛ما آمده ایم بی نوا بر در تو ؛ای شاه کریم یا حسن،ادرکنا.